Laatste loodjes

Hier dan eindelijk weer een berichtje van mij. Sorry voor de vertraging, maar zoals jullie wel zullen lezen heb ik 't vrij druk gehad met verslagen schrijven. Dus eerlijk gezegd had ik weinig zin om naast al dat typen ook nog mijn weblog te typen....maar hier is dan weer een update!!

Maanantai 1 Joulukuu

Aaaah….sirene!! Met ’n kloppend hart werd ik wakker en ging ik op zoek naar kleding. Buiten ging het luchtalarm af….wat was er aan de hand??
Nou, het waas de eerste maandag van de maand, 12.00u: dàt was er aan de hand. Het was de eerste keer dat ik dit luchtalarm in Finland hoorde en ik schrok me behoorlijk. Inderdaad, ik lag behoorlijk lang te slapen, maar ik zal mijn Lapland-reis (en het feit dat ik ’n vrije maandag had) maar de schuld geven.
Een paar uur later ben ik naar het zwembad gegaan, omdat ik dit keer zou gaan meedoen met Aqua Aerobics. Erg leuke les, al kregen we wel meteen de volle laag toen we 1 minuutje te laat waren (Finnen zijn erg stipt). Maarja, gelukkig waren een stel andere uitwisselingsstudenten nog later, jammer voor hun, maar dat kwam wat beter uit voor ons.
Later die avond had ik samen met de Denen een privé-sauna. Tegen betaling van €5,- per maand kun je wekelijks een uurtje privé-sauna hebben. Aangezien het vooral in December erg lekker is om naar de sauna te gaan, hebben we gezamenlijk 2 uurtjes per week gereserveerd.

Tiistai 2 Joulukuu

Vandaag zou ik eigenlijk Finse les hebben, maar omdat ik besloten had om het examen niet te maken, ben ik ook niet naar de les gegaan. Deze tijd kan ik beter besteden aan al de verslagen die ik moet maken en ter voorbereiding voor mijn presentatie.
Dat is dus eigenlijk ook hetgeen dat ik die dag gedaan heb: typen, typen, typen én op zoek naar informatie. Gelukkig worden die saaie dingen vaak genoeg afgewisseld door leukere dingen. Af en toe komt iemand ‘op de (oplos)koffie’ of ga ik lunchen of boodschappen doen met anderen. Maar toch, de laatste loodjes zijn altijd vervelend.

Keskiviikon 3 Joulukuu

Het was weer eens tijd voor mijn PR-les. Toen ik in Lapland zat was mijn lerares ook buiten Finland, dus heb ik gelukkig geen lessen hoeven te missen. Erg fijn. De lessen van PR staan alleen nog maar in het teken van presentaties, erg saai dus. De meeste studenten zijn bovendien erg slecht in presenteren en lezen alles gewoon van ’n blaadje voor (foei!). In Maastricht heb ik wel les gehad in presenteren, vandaar weet ik dus wel hoe het hoort te zijn, maar omdat de Finnen zo lui zijn, word je dat zelf automatisch ook.
Later op de dag zou ik eigenlijk nog mee moeten doen met ’n andere sportactiviteit (‘Contact Improvisation’), maar omdat de les me eigenlijk niet zo leuk leek (beetje zweverig) leek het mij een beter plan om maar verder gaan met de verslagen. Vandaar dat ik ’n zielig mailtje heb gestuurd naar de organisatie om te zeggen dat ik ziek was (foei foei, maar het is alsnog beter om te liegen dan weg te blijven zonder afmelding).

Torstai 4 Joulukuu

Aangezien ik volgende week mijn PR presentatie heb, was het weer eens tijd om met Holger (zie foto’s bij carnaval’s verslag) af te spreken. Net voordat we ons zouden gaan treffen vond ik op het internet een powerpoint presentatie die precies datgene behandelde waar wij het over moesten gaan hebben…..helaas was de presentatie in ’t Duits. Maarja….komt het even goed uit dat Holger een Duitser is!! Ideaal dus.
Verder had ik ook nog een geheimzinnig pakketje ontvangen, namelijk een pakketje van Sint en Piet gevuld met overheerlijke, chocolade pepernoten! Tevens zat er ook het recept bij, voor het geval ik er geen genoeg van kon krijgen. Sint en Piet….hartstikke bedankt!!! :-)

Perjantai 5 Joulukuu

Vandaag had ik de laatste les van het vak over de Finse samenleving. En blij dat ik was, dit vak was namelijk erg saai. Nu moest ik hier alleen nog 2 verslagen voor schrijven. Na lunch, ben ik met Sara en Jacob bij het Alvar Aalto museum geweest. Zoals eerder vermeld zijn op vrijdagen alle musea gratis in Jyväskylä en ik wilde hier toch wel een kijkje nemen. Heel Jyväskylä is fan van deze architect, maar ik vond het museum maar prut. Ik wilde hier naartoe omdat ik wilde weten of het de moeite waard zou zijn om dit aan Geert te laten zien (aangezien het gerelateerd is aan zijn opleiding). Maar dat geld kunnen we ons dus besparen!
Al mag het in Nederland die dag pakjesavond zijn…ik was volledig in kerstsfeer! Ik had die dag namelijk een ‘Pikkujoulu’, wat een traditioneel Fins feest is. (Bijna) Iedereen was mooi aangekleed en opgetut en de ruimte waar het feestje plaatsvond was erg leuk en kerstachtig aangekleed. Bovendien was er een overvloed aan erg lekkere Finse gebakjes en andere lekkernijen. Dit was echt een leuke en sfeervolle avond!
Deze pikkujoulu diende voor mij eigenlijk meer als ‘pre-party’, want later ben ik nog op stap gegaan. Aangezien Finland op 6 december Onafhankelijkheidsdag viert, en op die dag dus iedereen vrij heeft, was de stad overladen met dronken, voornamelijk oudere, Finnen. Echt erg……zo dronken dat ze niet meer kunnen lopen en op straat in slaap vallen. Triest!
Maar ik heb me wel geamuseerd, het was trouwens alweer ’n tijdje geleden dat ik in Kharma was geweest. Ook was ik met ’n groepje meiden daar die ik normaal niet zo vaak zie, dus het is altijd leuk om weer even bij te kletsen en om eens in ’n ander gezelschap te zijn.

Lauantai 6 Joulukuu

Vandaag was Finland werkelijk dood. Ongeveer alles was gesloten: supermarkten, zwembad, winkelcentrum….alles.
Om 15.00u zou er in Roninmäki, de studentenwijk naast die van mij, een groepsfoto worden gemaakt met een aantal Erasmus-studenten die in Roninmäki of Myllyjärvi woen. Het was een hele klus, maar uiteindelijk zijn er wel verschillende foto’s gemaakt. Toen besefte ik ook dat ik nog laaaaaaaaaaang niet iedereen kende, en dit was nieteens een kwart van de Erasmus-studenten. Jyväskylä is dan ook niet voor niets de studentenstad van Finland.
Later ben ik met Sara, Jacob en Melanie (Duitsland) naar de bioscoop gegaan en hebben we Madagaskar 2 gezien. Deel 1 is beter, maar het vervolg is een goede tweede. Aangezien het Onafhankelijkheidsdag was, waren er veel besloten (Finse) feestjes in de stad, dus bijna niets was openbaar die dag. Vandaar dat we maar in de bar van ’n groot hotel er eentje zijn gaan drinken. Erg chique hotel trouwens…..dat was later ook aan de prijs van de glögi (Finse glühwein) te zien. Maarja, dat is dan maar zo.
Ik was niet superlaat thuis, maar omdat het intussen al middernacht was geweest en hier bijna 1 uur (dus bijna 24.00u in NL), besloot ik om nog eventjes wakker te blijven, aangezien mijn grote (en enige) zus op die dag haar 24e verjaardag mocht inluiden. Maar na voor haar een Finse verjaardagsliedje gezongen te hebben, zat mijn zaterdagavond er toch echt op.

Sunnuntai 7 Joulukuu

Vandaag had ik een best productieve dag. Ik was bezig met de presentatie voor PR en als ik dat moe was ben ik met een ander verslag in de weer gegaan. Verder ben ik om 14.00u richting centrum gegaan, omdat SinFis (symfonisch universiteitsorkest) een optreden zou hebben, in combinatie met ballet. Ik moet zeggen dat ik erg onder de indruk was van de strijkinstrumenten, maar de rest van het orkest (met name de blaasinstrumenten) waren soms erg teleurstellend. Omdat ze allemaal bekende nummers speelden, hoorden je natuurlijk ook waar het fout ging. Bovendien was het ballet niet echt professioneel, maarja, ik ben natuurlijk ook niet echt ’n liefhebber. Het klinkt allemaal negatief, maar ik vond het wel leuk dat ik daar geweest was, want nu was ik weer een ‘ervaring’ rijker en het is altijd beter dan thuis huiswerk te maken.
Na het concert was het tijd om te barbecuen….inderdaad barbecue in Finland. Buiten. In de sneeuw. En ik kan jullie zeggen dat het koud was…….dus zodra ik mijn makara’s op had (Finse worstjes) en de warme chocolademelk alweer koud was, ben ik maar weer terug naar binnen gegaan. Bovendien had ik nog steeds genoeg huiswerk en was er bezoek uit Helsinki (Ingrid en Danni), die ik ook nog even gedag wilde zeggen.
Ik ben er trouwens achtergekomen, ofja eigenlijk wist ik dat al, dat ik ’s nachts veel productiever ben. Aangezien ik geen lessen meer heb, kan ik die tactiek ook goed toepassen. Ik slaap ietsje langer uit en werk ’s avonds ietsje langer door.
Vaak, als ik me niet meer zo goed kan concentreren, ga ik eerst met Jacob en Sara een film kijken en dan na 23.00u pas aan mijn essays werken. Voor mij werkt dit eigenlijk het beste, want na zo’n film staat je verstand op nul en dan kun je fijn aan de slag.

Maanantai 8 Joulukuu

Vandaag moest ik de laatste hand leggen aan de presentatie, maar bovendien moest ik een ander verslag afhebben, aangezien ik dat op woensdag in zou moeten leveren. Dus eigenlijk heb ik over maandag niet veel te vertellen. Ik geloof dat ik m’n was weer heb gedaan, maar ja, dat is ook niet echt interessant meer. Wel heeft het die dag weer heel veel gesneeuwd, dus er lag weer een dik, vers pak sneeuw. Altijd leuk….beter dan die zwarte ‘pratsj’. Bovendien is het veel gladder als de sneeuwlaag weg is, dus fietsen wordt dan ook ’n stuk gevaarlijker.

Tiistai 9 Joulukuu

Vandaag had ik dan mijn presentatie, die wel oké verliep al waren we heel erg gehaast. Onze lerares had een erg slechte planning gemaakt, wat betekende dat op die dat meer dan 10 groepen zouden moeten presenteren , in een tijdsbestek van 1,5 uur. Dit gaat dus niet…… Maarja, omdat Holger nog een ander examen had, konden wij als een van de eerste presenteren, erg fijn. De rest van de presentaties was redelijk saai (die van ons waarschijnlijk ook hoor), maar er was een groep die er toch wel bovenuit sprong. Het was het groepje dat een presentatie had over Rusland. Na een korte introductie over typisch Russische kenmerken (lada, stalin, vlag, etc.) wilden ze ons één product niet alleen laten zien, maar ook laten ‘ervaren’. Die gekken hadden namelijk een fles Russische wodka meegenomen (én plastic bekertjes) en begonnen fijn wodka uit te delen. Om half 3 overdag! Ik heb me kapot gelache….echt grappig. Bovendien is het wel een duur grapje, want zo’n fles kost aardig wat (jaa…alcohol is hier echt belachelijk duur, vooral in de winkels). Dit was trouwens ook mijn laatste echt les in Finland, dus alweer iets afgerond.
’s Avonds ben ik weer film gaan kijken en daarna nog wat aan mijn verslag gewerkt.

Keskiviikon 10 Joulukuu

Veel kreeg ik vandaag niet gedaan. ’s Morgens heb ik nog wat getypt, maar rond 2 uur wilde ik boodschappen doen, omdat het al snel donker zou zijn. Helaas heb ik het niet gered om voor het duister terug te zijn.
Daarna heb ik niet meer veel gedaan. Langzaam ben ik me gaan voorbereiden op het feestje van die avond, want we zouden het laatste ESN feestje hebben en dit zou een kerstfeestje, met eten, zijn. Dus….optutten, kerstmus op, et voilà!
Eenmaal aangekomen was er punch en kerstkoekjes, maar het eten zagen we nog niet. Het eten was er trouwens wel, maar daar hadden we gewoon over heen gekeken (kun je nagaan). De ‘maaltijd’ bestond uit rijstepap. Dat kán lekker zijn, maar niet de Finse versie…..want die is niet zoet maar zout. Mmmmm….jammie! Gelukkig was er een mogelijkheid om kaneelsuiker eroverheen te strooien. Maarja, het eten mocht de pret niet drukken. Het gezelschap was geweldig; er waren zoveel mensen daar en er waren zelfs mensen van de taalcursus van augustus daar, die niet in Jyväskylä studeerden, maar ergens anders. Het was trouwens toegestaan om eigen drank mee te nemen, dus de sfeer zat er al snel in!
Op een gegeven moment was het feest ‘afgelopen’, maar we zouden gratis toegang hebben tot een discotheek (wederom Kharma).
Aangezien het op dat moment happy hour was bij een café waar we sowieso voorbij kwamen, zijn we eerst nog daar naartoe gegaan. Na een tijdje had ik besloten om naar de discotheek te gaan, maar een (nogal aangeschoten) Sara en Jacob had ik achtergelaten.
Kharma was erg leuk….iedereen was vrolijk (lang leve alcohol) en amuseerde zich kostelijk! Ook was dit een van de laatste mogelijkheden om met zo’n grote groep bij elkaar te zijn, dus we probeerden allemaal er zoveel en zo lang mogelijk van te genieten.
Op een gegeven moment was ik dan stiekem toch moe en ging ik dan ook maar eens naar huis. Eenmaal hier aangekomen zag ik dat er nog licht brandden bij de Denen in ’t appartement en ik hoorde allerlei lawaai. Dus…..ik er naartoe.
Toen ik aanbelde was het eerst even stil….je hoorde geroezemoes en ik hoorde ze zeggen: ‘Will it be police??...No, it will be Kelly’. En inderdaad, daar was ik dan. Zij hadden daar hun eigen privé party met Sergio (Brazilië), Miguel (Ecuador) en Vladimir (Servië). Mijn god….wat was iedereen dronken. Vooral de Denen…ik heb me kapot gelachen. Natuurlijk was ik zelf ook niet meer de nuchterste, maar ik had ‘m niet zo erg hangen als zij.
Na een tijdje ben ik dan toch maar naar onderen gegaan en heb ik mijn bedje opgezocht. Die dag erna zou ik moeten tennissen om 2 uur, dus ik moest wel voor die tijd op….Hyvää!

Torstai 11 Joulukuu

Dat opstaan was nog niet zo makkelijk als gedacht. Ik was écht moe. Ik had Sara al gesmst om te vragen of zij gingen tennissen. Ook had ik al op internet gekeken, maar ik ontving geen teken van leven. Dus, ik dacht dat zij niet zouden gaan … en dat zou voor mij dan natuurlijk ook ’n vrijbrief zijn. Ik dacht dus nog eventjes mijn ogen te sluiten, met als gevolg dat ik pas rond kwart voor 3 wakker werd. Helaas….tennis had ik dus gemist. Maar ook het daglicht dus! Hahaha…toen ik wakker werd, begon het al donker te worden. Dan voelt het echt alsof je een dag hebt verspild. Maarja…het was niet anders.
Ik had ’n beetje last van ’n kater, dus erg productief was ik niet. Dit kwam pas weer ’s avonds. Ik had besloten om toch maar ’n feestje over te slaan….ik had genoeg gehad en vond het bovendien te ver fietsen. Wel vorderde ik erg in mijn essay…dus uiteindelijk was mijn dag toch niet helemaal verknoeid.

Perjantai 12 Joulukuu

Vandaag was ik weer eens gaan lunchen bij de universiteit en daarna was het dan eindelijk zover. Ik had een verslag af waar ik al enkele dagen mee aan het worstelen was. Nu hoef ik nog maar 1 verslag in te leveren. Whoehoee….feest!
Verder ben ik gaan checken of Sara en Jacob nog in leven waren, want ik had sinds woensdagnacht niets meer van hen vernomen (totdat Sara belde laat in de middag). Onder het genot van een thee hebben we de hele woensdagavond/nacht nog eens besproken, want deze was behoorlijk memorabel. Zij hadden zich echter enorm beroerd gevoeld (zeg maar een dikke vette kater), dus ik mocht écht niet klagen.
De hele dag was ik al vrolijk en de hele tijd was ik aan het zingen en fluiten….en dat puur omdat ik dat verslag af had.
Bovendien had mijn buurmeisje ’s nachts bezoek gekregen. Althans, dat vermoedde ik want toen ik wakker werd vond ik ’n paar herenschoenen en –jas in de gang. Ik wist dat ze vrijdagnacht een Griekse vriend verwachtte, maar schijnbaar was hij al een dag eerder daar (goed geregeld, ahum). Sowieso vind ik het een rare combinatie. Schijnbaar is het een goede vriend van haar, maar hij is een 28 jaar oude, griekse ‘man’ en zij is een (net) 21 jarig, Grieks ‘meisje’. Het is echt een wereld van verschil….maarja, wie ben ik om dat te beoordelen?? Hij is wel erg beleefd en aardig, dus dat scheelt wel al.
’s Avonds had ik een afscheidsfeestje van ’n Nederlands meisje (studeert in Leuven). Het was niet echt een ‘party-party’, maar meer een gezellige bijeenkomst, maar het was wel weer eens een leuke afwisseling. De tijd vloog in ieder geval om, want ik dacht dat het 12 uur was, maar het was intussen al 2 uur….maarja, nogmaals ik hoef toch niet te werken/vereniging/school…dus kan lekker uitslapen als ik het nodig heb. Dat zal me nog gaan tegenvallen in Nederland!!

Lauantai 13 Joulukuu

Vandaag had ik eigenlijk weer ’n vrij loze dag. Huiswerk maken lukte ’n beetje, maar niet zoveel als ik gehoopt had en toen het eindelijk avond was (dus wanneer ik productief word), kwamen Sara en Jacob op bezoek. Natuurlijk is dat ook altijd gezellig en dat verslag dat komt nog wel (moet het voor kerst af hebben).
Morgen ga ik trouwens naar Kuopio…inderdaad die stad heb ik al vaker genoemd! In augustus zijn we met de taalcursus naar Kuopio geweest (met z’n toren). Holger en Franzi hadden plannen om daar naartoe te gaan, omdat er schijnbaar een redelijk goed kerstmarkt zou moeten zijn. Het zal me benieuwen, want de vorige kerstmarkt was behoorlijk slecht (zie vorige verslag als het goed is). Maarja, eigenlijk ga ik gewoon mee voor de gezelligheid en om de sleur van het huiswerk maken te doorbreken (ja Evy, inderdaad je leest het goed: sleur!). In mijn volgende verslag zullen jullie wel lezen hoe het is geweest.
Langzaam, of eigenlijk erg snel, komt het einde dan écht in zicht. Over een week is Geert al hier….aah!! En voor ik het weet zit ik in Lapland of in Londen……of in Weeze op ’t vliegveld. Er valt niet meer te zeggen dan “Time flies when you are having fun!!”

PS. Dit keer niet zoveel foto’s, omdat mijn camera nog steeds buiten gebruik is.