Tiistai 7 Lokakuu (vervolg)
Nou, ik ben dus inderdaad naar Jazz-dance geweest en dat was dus totaal anders dan Jazz-dance in Nederland. Een beetje hupsen door de zaal, geen concrete dans….gewoon wat oefeningen doen. Maarja…ben ik tenminste wel weer 1,5 uur sportief geweest (hulde!).
’s Avonds ben ik samen met Sara en Jacob naar het A-gebouw geweest, welke achter ons gebouw ligt. We hebben daar met Amy en haar vriend Elliot (die slechts ’n paar dagen op bezoek is) poker gespeeld. Nu heb ik nog nooit poker gespeeld en snapte ik er de ballen niet van…maar ik had wel bijna 2 keer een rondje gewonnen ;-).
Keskiviikon 8 Lokakuu
Vandaag had ik alleen Finse les en daarna had ik afgesproken met Tuulia. Tuulia is een Duits meisje, maar zij studeert ook European Studies in Maastricht. Zij is een maand korter hier dan mij, maar omdat we ook nog eens ver uit elkaar wonen hadden we elkaar nog niet fatsoenlijk gesproken. Tuulia’s moeder is Fins, dus zij is helemaal gewend aan Finland. Haar ouders hadden vroeger een huisje in Lapland, maar tegenwoordig een appartementje in Helsinki, voor haar is dit alles dus niets nieuws!
Het was wel leuk om eventjes te kletsen, want we dachten over veel dingen hetzelfde. Ook misten we beiden het Maastrichtse een beetje; de mensen, de stad, de sfeer. Dit is vooral vervelend als je bedenkt dat we nog maar 4-5 maanden in Maastricht te gaan hebben als we terugkomen. Jammer, want eigenlijk is die tijd veel te snel gegaan! Wel voelde ik me heel erg vrolijk toen ik met haar gepraat had. Ook al hadden we in Maastricht niet echt een band met elkaar, en is dat pas begonnen toen we wisten dat we beiden naar Jyväskylä zouden gaan…toch voelde het heel vertrouwd.
’s Avonds ben ik nog eentje gaan drinken bij Sara en Jacob, en dat was het dan ook.
Torstai 9 Lokakuu
Vandaag had ik van 10.00-16.00 u les. Best veel dus naar mijn begrippen. Toen Nicolas (Duitsland) dus vertelde dat er vandaag een grote happening op de universiteit was, namelijk een toespraak van de Turkse President, en dat hij daar graag naartoe wilde, zei ik dat ik hem wel zou vergezellen….want dat betekende niet alleen dat ik de Turkse president zou zien, maar ook dat ik een uur eerder weg mocht bij Fins ;-).
Samen met Corinna en Nicolas ben ik naar het C-gebouw gelopen, want hier zou alles plaatsvinden. Bij binnenkomst werden we eerst gefouilleerd en werden onze tassen doorzocht. Op zich niet zo’n raar idee, aangezien het in Finland toestaan is om een wapen te hebben. Natuurlijk waren we veel te vroeg daar, maar we waren gewaarschuwd dat er maar een bepaald aantal mensen binnen konden, dus wilden we op tijd zijn. Dat hield dus ook in dat we lang moesten wachten voordat alles begon. Nou ja…dan maar een beetje rondkijken naar de rijke bobo’s en de stoere beveiligingsmensen.
Toen was het eindelijk zover. De show begon. Iedereen moest gaan staan toen president Abdullah Gül binnenkwam. Overal stonden filmcamera’s en fotografen opgesteld. We waren erg blij dat we niet vooraan zaten, want we waren totaal niet op de gelegenheid gekleed. Helaas pindakaas….de rij achter ons was gevuld met Turken, die heel trots een megagrote Turkse vlag omhoog hielden bij zijn binnenkomst, wat betekende dat de camera’s ook in onze richting begonnen te flitsen.
Na zijn binnenkomst was er eerst een muzikale intermezzo à la Treble (trommeltjes gecombineerd met dissonant gezang). Daarna was er een korte speech van een of andere voorzitter van iets en daarna was Mr. President himself aan het woord. Van te voren hadden we al programmaboekjes gekregen en hadden we dus al gezien dat deze lezing slechts 20 minuten zou duren, met als titel: ‘Turkey and EU: Building a Common Future’ (aj aj aj aj ….gevoelig onderwerp!).
De lezing stelde werkelijk niets voor, misschien is het omdat ik teveel voorkennis heb van de kwestie Turkije en de EU. Maar de President hield eigenlijk als het ware een promotiepraatje waarom het zo goed zou zijn als Turkije lid zou worden van de EU. Ik ben momenteel tegen Turks lidmaatschap, dus je kunt je misschien voorstellen hoe zeer ik zijn woorden in twijfel nam.
Na zijn toespraak was er ruimte voor vragen, maar omdat zijn Engels niet super was, moest alles vertaald worden. Er was in totaal 15 minuten vrij gemaakt voor vragen en aangezien de eerste persoon al een drievoudige vraag had, zijn in totaal maar 3 mensen aan ’t woord geweest. En de antwoorden van de President….tsjaa, die had ik ook wel kunnen
verzinnen. Lekker politiek correct!Aan het eind hield de burgemeester nog een toespraak (jaja…die kende ik nog van de eerste week hier) en hij feliciteerde Martti Ahtisaari met zijn nominatie voor de Nobelprijs van de Vrede. Deze lezing was naar hem genoemd, het was de negende jaarlijkse ‘Martti Ahtisaari’-lecture. Hij is president geweest van Finland, en aangezien er college’s naar hem vernoemd zijn, dacht ik eigenlijk dat hij dood was. Maar hij was dus nog springlevend! De dag erna stonden de kranten en internet (zelfs op http://www.nu.nl/) vol met zijn naam en foto, omdat toen bekend was geworden dat hij inderdaad die Nobelprijs had gewonnen. Best grappig, ik heb die man gewoon ‘live’ gezien….
Na al deze heissa was het tijd voor koffie en pulla…het hoogtepunt van de dag! Haha, nee geintje, maar pulla is wel echt lekker, en op dat moment kon ik ook wel een koffie gebruiken.
Daarna ben ik nog snel de stad ingegaan, omdat ik ’n paar schoenen had gezien die ideaal zouden zijn voor in Lapland…en die heb ik na lang wikken en wegen dus ook gekocht.
Eenmaal thuis aangekomen te zijn, moesten er plannen gemaakt worden. Wel of niet naar Stammtisch?? Stammtisch is dat Erasmusfeestje, dat we de vorige keer gemist hadden omdat de taxi niet kwam opdagen. Ik had me dus voorgenomen dit keer wel te gaan, maar hoe meer het er op aankwam, hoe minder zin ik had. Mede doordat het regende (en we ongeveer een half uur moesten fietsen) en doordat ik de dag erna om 8.15u les had, leek het me geen goed idee om te gaan, want dan zou ik toch maar eventjes kunnen gaan. Ook waren een groot deel van de exchange students op reis naar Zweden, dus er waren sowieso veel mensen die dit feestje zouden missen.
Om toch niet een enorme Partypooper te zijn, ben ik wel naar de pré-party geweest, oftewel ouderwets indrinken. Dit was wel erg gezellig. We waren met ’n groepje van 10 man ofzo en slechts 3-4 waren niet Duits. Aj aj aj…German Party!! Ohh, dit was echt leuk. Alle Duitse kaskrakers kwamen voorbij en uiteraard kende ik die ook. De meeste hadden een flink stuk in de kraag, wat het nog leuker maakte. Hoewel ik helemaal in de feeststemming was toen de bubs vertrok naar het feestje (rond 00.00) ben ik toch wijselijk naar huis gegaan. Ik had me goed geamuseerd!
Perjantai 10 Lokakuu
Om 8.00u ben ik vol frisse moet vertrokken richting de universiteit. Ik had me opgegeven voor ‘Neck and Back Training’, aangezien je als student nogal vaal een verkeerde houding aanneemt. Dit was best interessant. Het grootste gedeelte van de les hebben we oefeningen gedaan en controleerde de leraar (een fysiotherapeut) of je alles goed deed en hoe je rug eraan toe was. Nou mensen…ik kan jullie vertellen dat mijn rug prima in orde is! Hiep hoi! Toch is het wel fijn om te weten hoe je bepaalde oefeningen moet doen. Nu weet ik tenminste zeker dat ik het goed doe en dat het niet slecht voor mijn rug of andere gewrichten is.
Hierna had ik weer die saaie Vrijdag les en daarna heb ik geluncht met Nicolas en Gloria. Veel tijd had ik niet, want ik moest mijn spulletjes voor Helsinki nog bij elkaar rapen. Jaajaa…Ik zou naar Helsinki gaan komend weekend. We hebben het vrij last-minute gepland, maar eigenlijk maakt dat niets uit. We zouden toch bij Ingrid blijven slapen dus hoefden geen hostel of zoiets te boeken: Ideaal!
Haastig zijn we naar het station gegaan, want we (Sara, Jacob en ik) waren al aan de late kant. Erg late kant…. We moesten nog een treinkaartje hebben, maar aangezien alles hier met stoelreserveringen werkt, werd ons verteld dat er geen 2e klas kaartjes meer waren. Omdat de 1e klas niet veel duurder was, hebben we die kaartjes maar gepakt, we wilden persé nu gaan. En toen…rennen! We waren nét in de trein, en nog geen halve minuut later begon deze te rijden. Al snel kwamen we er achter dat 1e klas eigenlijk best fijn was. We moesten namelijk 3,5 uur in de trein zitten en we konden gratis koffie en thee én de krant pakken.
Eenmaal in Helsinki aangekomen te zijn bleek daar een of andere kermis te zijn. Ik voelde me echt helemaal in mijn nopjes….eventjes weg uit het kleine Jyväskylä en naar een grotere stad! Al snel zou blijken dat me dit behoorlijk zou tegenvallen….
’s Avonds zijn we bij een Mexicaans restaurant gaan eten en hebben we wat rondgewandeld door de stad. De rest van de avond hebben we bij Ingrid doorgebracht. Zij heeft een klein éénkamer-appartement voor zichzelf. Best fijn, maar niet echt gezellig. In ieder geval was er plaats genoeg voor ons.
Lauantai 11 Lokakuu
Tsjaa, wat kan ik vertellen over zaterdag. Het weer was somber, het heeft heel erg lang gemiezerd die dag. In tegenstelling tot andere reisjes die we hebben gemaakt, hadden we totaal g
een plan voor Helsinki. Dat was dus ook het grote probleem. We liepen een beetje doelloos rond zonder iets te bekijken. Ook hebben we meerdere tweedehands winkels bekeken, aangezien Sara en Ingrid hier nogal fan van zijn. Dat is dus totaal niets voor mij….ja, voor carnaval misschien!
Later zijn we ook ‘normale’ winkels binnengegaan. Toen we op zoek waren naar de H&M Divided (de normale H&M was vrij saai hier) zijn we terechtgekomen bij de H&M voor kinderen. En dit was het beste dat we hadden kunnen doen :-). Ik heb me hier een jas (!!), oorbellen en haarbanden gekocht. Sara twee truien en Ingrid ook iets. Ideaal. Het is lang geleden dat ik iets op de kinderafdeling gekocht heb. En het beste van alles is, is dat de prijs stukken lager ligt. Dus ik was superblij met mijn paarse jasje en warm is deze zeker!
Daarna zijn we gaan lunchen met Danni, die ook in Jyväskyla de taalcursus heeft gedaan. Later hebben we ook koffie gedronken en (té duur) gebak gegeten bij een klein cafeetje, dat vond ik allemaal wel leuk, maar ongeveer de hele tijd (op een paar momenten na) voel de ik me niet echt op m’n gemak daar. Ik weet het niet echt te omschrijven. Ingrid is bijvoorbeeld kunstenares. Zij doet kunstacademie en heel haar leven staat in het teken van kunst en creativiteit. Sara studeert kunstgeschiedenis en Jacob literatuur (maar weet enigszins iets van kunst) dus zij hebben meer raakvlak met Ingrid dan ik. Ik ben meer het ‘business-typje’, iets dat zij verschrikkelijk vinden. Ingrid praat ook veel over zichzelf….héééél veel. Soms vraagt ze je iets, maar daarna gaat het alweer snel over haar leven en haar (vaak beroemde of ‘amazing’) vrienden. Blèh! Ik moet wel zeggen dat ik bij haar op de kamer maar 2 kaartjes zag staan, waarvan er 1 van ons was toen we afscheid van haar hadden genomen: mijn kamer hangt lekker vol met allemaal post van mijn vrienden en familie (lekker puh!).
Nee…het was niet zo erg als ik alles omschrijf. Ik heb ook wel met Ingrid gepraat, maar meer oppervlakkig. De meeste tijd heb ik gewoon gezwegen. Ik had een paar mensen gesmst, onder andere Geert dat ik het hier maar niets vond en dat ik me niet echt amuseerde, maar ik kreeg maar niets terug. Best balen……Later bleek dat mijn telefoon dus niet goed werkt (mijn smsjes komen niet aan, ik ontvang niet alles smsjes).
’s Avonds waren we eerst bij Ingrid op haar kamer. We hadden een beetje gedronken en gekletst en toen was het dilemma of we nog de stad in moesten gaan of niet. Ik was helemaal voor om wél te gaan. Ik verveelde me op die kamer. Na een tijdje besloten we dus om toch te gaan, we moesten immers ook eten (Ingrid had namelijk helemaal niets in huis voor ons….). Na een pizza gehad te hebben, hebben we nog even rondgelopen, maar geen kroeg was schijnbaar goed genoeg (nee nee…men houdt niet van ‘massa-cultuur’, dus geen discotheken of andere moderne clubs. Alleen maar gezellige, mysterieuze barretjes). Op die momenten merk ik echt dat ik té neutraal en té gemakkelijk ben.
Uiteindelijk zijn we bij een kroeg naar binnen gegaan, maar omdat ze geen plaats voor ons hadden hebben we ons omgedraaid, op naar huis.
Sunnuntai 12 Lokakuu
Ik had op zaterdag tegen Sara gezegd dat ik baalde dat we zo weinig gezien hadden van Helsinki. Vandaag was onze laatste dag, dus zouden we een paar dingen gaan bekijken. Eerst hebben we een lange wandeling langs de haven gemaakt. Dit was erg mo
oi, vooral omdat het zonnig weer was en het gewoon een mooie route was. Toen we bij de boulevard van het centrum aankwamen zagen we allerlei oude vissersboten in de haven liggen. Afgelopen weekend was er schijnbaar iets speciaals te doen en waren er allerlei schepen daar, die je ook kon bezichtigen. Erg leuk….op één boot hebben we ook koffie (en pulla uiteraard) gehad. Toen hebben we nog wat rondgelopen en wilden we op weg gaan naar de markt. Eenmaal daar aangekomen bleek dat uitgerekend die dag geen markt was….Dus zijn we maar naar het station gegaan om een treinkaartje te kopen, zodat we dat in ieder geval al hadden. Bah bah…het station was echt bezaaid met dronken Finnen, hier wordt het stereotype Fin echt waargemaakt.
Daarna hebben we wat gegeten in een cafeetje en zijn we naar Ingrid’s universiteit gegaan, zodat wij haar atelier konden zien en een paar van haar kunstwerken.
Dit was allemaal nieuw voor mij, ik wist ook niet of ik het juist wel of niet goed moest vinden. Laat ik dat maar aan de kenners overlaten…..
Niet veel later zijn we naar Ingrid’s kamer gegaan om onze spullen te pakken, zodat we op tijd bij het station zouden zijn. Gelukkig hadden we vandaag meer van Helsinki gezien, vond ik toch wel belangrijk. Enja…dat het de hele dag zonnig was speelde natuurlijk ook mee!
Net voor we de trein ingingen kwamen we Charlotte (Frankrijk) en Danni (Spanje) weer tegen. Charlotte had het weekend met haar ouders in Helsinki gespendeerd en Danni (zij waren goede vrienden tijdens de taalcursus) kwam afscheid van haar nemen. Charlotte zat ook bij ons in de trein, in dezelfde wagon, dus konden we fijn met z’n vieren zitten.
In de trein heb ik fijn wat gelezen en geslapen en toen we in Jyväskylä waren ben ik samen met Sara en Jacob op zoek gegaan naar een restaurant, want ik moest toch íets eten, en ik wist dat ik niets op mijn kamer had. Uiteindelijk zijn we dus bij de Chinees beland, waar iedereen begon te praten over het weekend.
Het bleek dus dat Sara en Jacob het ook een vreemd weekend vonden, ook zij merkten dat er een rare sfeer hing en vonden dat Ingrid veel te veel over zichzelf praatte. Alsof ze het niet meer gewend was om met ons/niet kunstenaars om te gaan, alsof ze zich probeerde te bewijzen ten opzichte van ons. Ook hadden ze gemerkt dat ik me niet happy voelde, maar dat konden ze niet duidelijk aan mij maken omdat wij alleen Engels tegen elkaar praten en dat Ingrid dat natuurlijk zou verstaan. Maar goed….uiteindelijk ben ik blij dat het dus niet aan mij lag. Ik heb geen vervelend weekend gehad, maar ik had het me gewoon anders voorgesteld. Het klinkt allemaal heel dramatisch, maar dat is het niet echt. Het is lastig uit te leggen ;-).
Maar goed….het blijkt dus dat mijn telefoon niet fatsoenlijk werkt. Wat erg irritant is, omdat ik verschillende smsjes niet heb gekregen én smsjes van mij niet zijn aangekomen. Sommige komen aan, sommige niet….ik heb geen idee waar het aan ligt. Ik kijk het nog een tijdje aan, maar mocht het te erg worden, dan neem ik een nieuw nummer, misschien dat het daaraan ligt.
Maanantai 13 Lokakuu
Maandag heb ik lekker uitgeslapen, mijn was gedaan, met moeders geskyped en huiswerk gemaakt. Dat vat eigenlijk mijn dag best goed samen :-).
’s Avonds ben ik bij Sara en Jacob gaan eten en zij hadden Amy en Eliot ook uitgenodigd. Na het eten hebben we poker gespeeld….althans, ik heb gekeken. Én nog lekker pulla en ijs gegeten (super combinatie). Ik ga me leren pulla te maken, dus als ik terug kom, hoop ik dat ik jullie dit gebakje ook kan laten proeven!!
Tiistai 14 Lokakuu
Vandaag heb ik mijn kamer gepoetst en huiswerk gemaakt. Enja…weblog getypt natuurlijk ;-). Later op de middag zou ik naar ‘gym’ moeten, want daar had ik me voor opgegeven (jaja…ik probeer nog altijd sportief te zijn). Gloria en ik hadden een tijd afgesproken om te verzamelen, en daarna ben ik weer verder gegaan met huiswerk maken. Ongeveer anderhalf uur voordat we naar gym zouden gaan, sprak Gloria me aan om skype dat ze het niet meer volhield om huiswerk te maken en vroeg of ze koffie mocht komen drinken. Uiteraard ben ik de beroerdste niet en heb ik haar uitgenodigd. Eigenlijk was het wel leuk om met z’n tweeën te kletsen, normaal zijn we meestal in een groep bij elkaar.
Daarna zijn we naar ‘gym’ gegaan, wat gewoon fitnessen bleek te zijn. Erg spannend dus….ahum! De koekjes die we bij de koffie dus hebben gegeten hebben we er wel afgetraind, maar meer waarschijnlijk ook niet!
Eigenlijk zou ik vandaag gaan rondlopen door de stad met Amy, Eliot, Sara en Jacob, maar ik had mijn plannen gewijzigd en ik zag er meer in om flink op stap te gaan. Gloria ging naar ‘Blaze’ een discotheek/club in het centrum waar op dinsdag geen entree is en bier maar €1,- kost. Het leek me dus wel de moeite waard om dit te proberen. Al verschillende weken heb ik gezegd dat ik eens mee zou gaan, maar tot nu toe kwam er steeds iets tussen. Morgen heb ik lekker vrij, dus vanavond kan ik fijn gaan stappen….en dat zal ik ook zeker doen! Ik heb er zin in en als ’t tegenvalt…ochja, dan weet ik tenminste dat ik daar niet meer naartoe hoef te gaan! Dit alles onder het motto: ''Neet gesjoot is altied mis".
een plan voor Helsinki. Dat was dus ook het grote probleem. We liepen een beetje doelloos rond zonder iets te bekijken. Ook hebben we meerdere tweedehands winkels bekeken, aangezien Sara en Ingrid hier nogal fan van zijn. Dat is dus totaal niets voor mij….ja, voor carnaval misschien!Later zijn we ook ‘normale’ winkels binnengegaan. Toen we op zoek waren naar de H&M Divided (de normale H&M was vrij saai hier) zijn we terechtgekomen bij de H&M voor kinderen. En dit was het beste dat we hadden kunnen doen :-). Ik heb me hier een jas (!!), oorbellen en haarbanden gekocht. Sara twee truien en Ingrid ook iets. Ideaal. Het is lang geleden dat ik iets op de kinderafdeling gekocht heb. En het beste van alles is, is dat de prijs stukken lager ligt. Dus ik was superblij met mijn paarse jasje en warm is deze zeker!
Daarna zijn we gaan lunchen met Danni, die ook in Jyväskyla de taalcursus heeft gedaan. Later hebben we ook koffie gedronken en (té duur) gebak gegeten bij een klein cafeetje, dat vond ik allemaal wel leuk, maar ongeveer de hele tijd (op een paar momenten na) voel de ik me niet echt op m’n gemak daar. Ik weet het niet echt te omschrijven. Ingrid is bijvoorbeeld kunstenares. Zij doet kunstacademie en heel haar leven staat in het teken van kunst en creativiteit. Sara studeert kunstgeschiedenis en Jacob literatuur (maar weet enigszins iets van kunst) dus zij hebben meer raakvlak met Ingrid dan ik. Ik ben meer het ‘business-typje’, iets dat zij verschrikkelijk vinden. Ingrid praat ook veel over zichzelf….héééél veel. Soms vraagt ze je iets, maar daarna gaat het alweer snel over haar leven en haar (vaak beroemde of ‘amazing’) vrienden. Blèh! Ik moet wel zeggen dat ik bij haar op de kamer maar 2 kaartjes zag staan, waarvan er 1 van ons was toen we afscheid van haar hadden genomen: mijn kamer hangt lekker vol met allemaal post van mijn vrienden en familie (lekker puh!).
Nee…het was niet zo erg als ik alles omschrijf. Ik heb ook wel met Ingrid gepraat, maar meer oppervlakkig. De meeste tijd heb ik gewoon gezwegen. Ik had een paar mensen gesmst, onder andere Geert dat ik het hier maar niets vond en dat ik me niet echt amuseerde, maar ik kreeg maar niets terug. Best balen……Later bleek dat mijn telefoon dus niet goed werkt (mijn smsjes komen niet aan, ik ontvang niet alles smsjes).
’s Avonds waren we eerst bij Ingrid op haar kamer. We hadden een beetje gedronken en gekletst en toen was het dilemma of we nog de stad in moesten gaan of niet. Ik was helemaal voor om wél te gaan. Ik verveelde me op die kamer. Na een tijdje besloten we dus om toch te gaan, we moesten immers ook eten (Ingrid had namelijk helemaal niets in huis voor ons….). Na een pizza gehad te hebben, hebben we nog even rondgelopen, maar geen kroeg was schijnbaar goed genoeg (nee nee…men houdt niet van ‘massa-cultuur’, dus geen discotheken of andere moderne clubs. Alleen maar gezellige, mysterieuze barretjes). Op die momenten merk ik echt dat ik té neutraal en té gemakkelijk ben.
Uiteindelijk zijn we bij een kroeg naar binnen gegaan, maar omdat ze geen plaats voor ons hadden hebben we ons omgedraaid, op naar huis.
Sunnuntai 12 Lokakuu
Ik had op zaterdag tegen Sara gezegd dat ik baalde dat we zo weinig gezien hadden van Helsinki. Vandaag was onze laatste dag, dus zouden we een paar dingen gaan bekijken. Eerst hebben we een lange wandeling langs de haven gemaakt. Dit was erg mo
oi, vooral omdat het zonnig weer was en het gewoon een mooie route was. Toen we bij de boulevard van het centrum aankwamen zagen we allerlei oude vissersboten in de haven liggen. Afgelopen weekend was er schijnbaar iets speciaals te doen en waren er allerlei schepen daar, die je ook kon bezichtigen. Erg leuk….op één boot hebben we ook koffie (en pulla uiteraard) gehad. Toen hebben we nog wat rondgelopen en wilden we op weg gaan naar de markt. Eenmaal daar aangekomen bleek dat uitgerekend die dag geen markt was….Dus zijn we maar naar het station gegaan om een treinkaartje te kopen, zodat we dat in ieder geval al hadden. Bah bah…het station was echt bezaaid met dronken Finnen, hier wordt het stereotype Fin echt waargemaakt.Daarna hebben we wat gegeten in een cafeetje en zijn we naar Ingrid’s universiteit gegaan, zodat wij haar atelier konden zien en een paar van haar kunstwerken.
Dit was allemaal nieuw voor mij, ik wist ook niet of ik het juist wel of niet goed moest vinden. Laat ik dat maar aan de kenners overlaten…..
Niet veel later zijn we naar Ingrid’s kamer gegaan om onze spullen te pakken, zodat we op tijd bij het station zouden zijn. Gelukkig hadden we vandaag meer van Helsinki gezien, vond ik toch wel belangrijk. Enja…dat het de hele dag zonnig was speelde natuurlijk ook mee!
Net voor we de trein ingingen kwamen we Charlotte (Frankrijk) en Danni (Spanje) weer tegen. Charlotte had het weekend met haar ouders in Helsinki gespendeerd en Danni (zij waren goede vrienden tijdens de taalcursus) kwam afscheid van haar nemen. Charlotte zat ook bij ons in de trein, in dezelfde wagon, dus konden we fijn met z’n vieren zitten.
In de trein heb ik fijn wat gelezen en geslapen en toen we in Jyväskylä waren ben ik samen met Sara en Jacob op zoek gegaan naar een restaurant, want ik moest toch íets eten, en ik wist dat ik niets op mijn kamer had. Uiteindelijk zijn we dus bij de Chinees beland, waar iedereen begon te praten over het weekend.
Het bleek dus dat Sara en Jacob het ook een vreemd weekend vonden, ook zij merkten dat er een rare sfeer hing en vonden dat Ingrid veel te veel over zichzelf praatte. Alsof ze het niet meer gewend was om met ons/niet kunstenaars om te gaan, alsof ze zich probeerde te bewijzen ten opzichte van ons. Ook hadden ze gemerkt dat ik me niet happy voelde, maar dat konden ze niet duidelijk aan mij maken omdat wij alleen Engels tegen elkaar praten en dat Ingrid dat natuurlijk zou verstaan. Maar goed….uiteindelijk ben ik blij dat het dus niet aan mij lag. Ik heb geen vervelend weekend gehad, maar ik had het me gewoon anders voorgesteld. Het klinkt allemaal heel dramatisch, maar dat is het niet echt. Het is lastig uit te leggen ;-).
Maar goed….het blijkt dus dat mijn telefoon niet fatsoenlijk werkt. Wat erg irritant is, omdat ik verschillende smsjes niet heb gekregen én smsjes van mij niet zijn aangekomen. Sommige komen aan, sommige niet….ik heb geen idee waar het aan ligt. Ik kijk het nog een tijdje aan, maar mocht het te erg worden, dan neem ik een nieuw nummer, misschien dat het daaraan ligt.
Maanantai 13 Lokakuu
Maandag heb ik lekker uitgeslapen, mijn was gedaan, met moeders geskyped en huiswerk gemaakt. Dat vat eigenlijk mijn dag best goed samen :-).
’s Avonds ben ik bij Sara en Jacob gaan eten en zij hadden Amy en Eliot ook uitgenodigd. Na het eten hebben we poker gespeeld….althans, ik heb gekeken. Én nog lekker pulla en ijs gegeten (super combinatie). Ik ga me leren pulla te maken, dus als ik terug kom, hoop ik dat ik jullie dit gebakje ook kan laten proeven!!
Tiistai 14 Lokakuu
Vandaag heb ik mijn kamer gepoetst en huiswerk gemaakt. Enja…weblog getypt natuurlijk ;-). Later op de middag zou ik naar ‘gym’ moeten, want daar had ik me voor opgegeven (jaja…ik probeer nog altijd sportief te zijn). Gloria en ik hadden een tijd afgesproken om te verzamelen, en daarna ben ik weer verder gegaan met huiswerk maken. Ongeveer anderhalf uur voordat we naar gym zouden gaan, sprak Gloria me aan om skype dat ze het niet meer volhield om huiswerk te maken en vroeg of ze koffie mocht komen drinken. Uiteraard ben ik de beroerdste niet en heb ik haar uitgenodigd. Eigenlijk was het wel leuk om met z’n tweeën te kletsen, normaal zijn we meestal in een groep bij elkaar.
Daarna zijn we naar ‘gym’ gegaan, wat gewoon fitnessen bleek te zijn. Erg spannend dus….ahum! De koekjes die we bij de koffie dus hebben gegeten hebben we er wel afgetraind, maar meer waarschijnlijk ook niet!
Eigenlijk zou ik vandaag gaan rondlopen door de stad met Amy, Eliot, Sara en Jacob, maar ik had mijn plannen gewijzigd en ik zag er meer in om flink op stap te gaan. Gloria ging naar ‘Blaze’ een discotheek/club in het centrum waar op dinsdag geen entree is en bier maar €1,- kost. Het leek me dus wel de moeite waard om dit te proberen. Al verschillende weken heb ik gezegd dat ik eens mee zou gaan, maar tot nu toe kwam er steeds iets tussen. Morgen heb ik lekker vrij, dus vanavond kan ik fijn gaan stappen….en dat zal ik ook zeker doen! Ik heb er zin in en als ’t tegenvalt…ochja, dan weet ik tenminste dat ik daar niet meer naartoe hoef te gaan! Dit alles onder het motto: ''Neet gesjoot is altied mis".
Geen opmerkingen:
Een reactie posten