'laat en zaat', arrestaties en Rusland!!

Tiistai 14 Lokakuu

Zoals gezegd zou ik naar ’n discotheek gaan. Oei oei oei oei….wat was dat leuk! Bier en shots waren voor €1,-, dus om de biersmaak af te wisselen bestelden we iedere keer een shotje bij een (groot glas, net geen halve liter) bier. Een goedkope avond dus, maar ik moet wel toegeven dat ik ’n aardig stuk in m’n hakken (jaa…ik had mijn pumps aan) had. Kortom: geslaagd feestje!!

Keskiviikon 15 Lokakuu

Dat ik gisteren een leuk feestje had gehad, heb ik woensdag ongeveer de hele dag gemerkt. Echt goed voelde ik me niet, eerder ‘vrij slecht’. Geen hoofdpijn…maar mijn maag!
Tuulia (studeert ook in Maastricht) smste me wakker om in de stad te ontmoeten. Zij was gisteren ook op ’t feestje en tussen de pilsjes door hadden we afgesproken om te gaan shoppen. We hadden toch allebei vrij.
Ik vond dat ik m’n bed moest uitkomen, al was ik graag blijven liggen. Opstaan duurde ook aanzienlijk langer dan normaal, vandaar dat ik Tuulia had moeten smsen dat ik ’n half uurtje later kwam. Ik was sterk aan ’t twijfelen om af te zeggen, maar dat zou té zwak zijn. Dan maar later.
Toen ik haar ontmoette vroeg ik haar voorzichtig hoe ze zich voelde. Gelukkig voelde zij zich net zo slecht (misschien nog wel slechter) dan mij. Rondlopend door de stad was alles prima, maar zodra we te lang ergens zaten ging ’t alleen maar slechter: whoppa…om de beurt naar de wc.
Achteraf kan ik enorm lachen om deze middag. Volgens mij zagen wij er echt uit als ’n hoopje ellende.
’s Avonds heb ik huiswerk gemaakt, zelfs toen Ioanna aardig wat mensen van de taalcursus had uitgenodigd. Stiekem had ik ook geen zin om hen onder ogen te komen, want je weet toch al welke vragen/opmerkingen je krijgt, dus ja…dan maar huiswerk maken tot in de late uurtjes!

Torstai 16 Lokakuu

Vandaag had ik wel weer les, waar ik Tuulia ook weer tegen kwam. Ze vroeg me hoe ik me voelde en ik zei dus ‘prima’, zij had echter nog steeds last van haar maag (arm schaap).
Na de les heb ik met Tuulia en haar vrienden geluncht. Erg leuk…zo leer je ook nog eens andere mensen kennen.
Daarna ben ik naar huis gegaan en heb ik nog wat huiswerk gemaakt. Omdat ik naar Rusland ga volgende week moet ik een aantal dingen eerder inleveren.
’s Avonds ben ik naar Afrodance geweest. Wederom een van die lessen waar je je voor moet inschrijven. Dit keer was het dezelfde lerares als bij Jazz-dance. Iets té enthousiast dus. Toen ik ’n tijdje geleden bij Afrodance op vrijdag ben geweest vond ik ’t leuker, maar gelukkig was het wel actief, dus dan heb je tenminste wel het idee dat je iets nuttigs gedaan hebt.
Bij het dansen was ik uitgenodigd door Wilma (Amsterdam) om bij haar te komen eten. Er zouden aardig wat man komen, maar ik mocht ook komen. Al had ik niet super zin, ben ik toch maar gegaan. Zij had een erg lekkere pasta gemaakt. Heerlijk! En we waren met 14 man, dus een aardig drukke boel, maar wel leuk.
Laat heb ik ’t niet gemaakt, want ik wilde Geert nog eventjes spreken voor hij op concertreis zou gaan. Aangezien mijn telefoon nog niet fatsoenlijk werkte ben ik afhankelijk van internet, dus jaa…..dan moet je ’t een beetje meer plannen.
Ook moest ik erg vroeg op de volgende morgen, dus leek ’t me beter maar op tijd naar bed te gaan.

Perjantai 17 Lokakuu

Vanmorgen rammelde al vroeg de wekker, want ik moet weer naar mijn ‘Neck and Back’ les. Op zich is dit een vrij aardige en leuke les. We zijn maar met 6 man en doen eigenlijk alleen maar oefeningen, waarbij een fysiotherapeut controleert of we het goed doen. Alleen het tijdstip is minder: 8.00u. Ai ai!!
Wel voel ik me lekker fit na die start van de dag. Dat is meestal in contrast tot de rest van de studenten die ik om 10u tref bij de volgende les. Dit keer had ik me voorgenomen om écht op te letten bij de les. De andere keren was dat té lastig geweest en had ik altijd wel eventjes mijn oogjes dicht óf begon ik gezellig te kletsen met mijn buur (dat zegt meer over de persoon die de college’s geeft dan over mij trouwens).
Ik had ’t aardig kunnen volhouden, maar dat was meer omdat de vrouw (die vertelde) veel fouten maakte bij het uitspreken van woorden. Het was duidelijk dat zij geen kaas had gegeten van Engels. Omdat ik van 2 colleges van dat vak een essay moet schrijven, leek ’t mij een goed idee om het hierover te schrijven, ik wist tenminste enigszins waar ’t over ging (bij sommige colleges wist ik echt niet wat ze verteld hadden). Dus na het college ben ik met die vrouw gaan praten en heb ik gevraagd wat de richtlijnen voor ’t essay waren. Welke titel, hoeveel pagina’s, etc. Zij wist echt niet wat ze moest zeggen. We mochten zelf het onderwerp uitzoeken, dus toen ik vroeg of ik Nederland met Finland mocht vergelijken (het ging over de vergrijzing in Finland) was ze super enthousiast: ‘Yes…that would be super good!!’. Zo spetterend academisch vond ik mijn onderwerp niet, maarja….des te makkelijker! Toen we vroegen hoeveel pagina’s het zou moeten zijn, antwoordde ze dat het tussen de 2 en 3 pagina’s moest zijn. Whahahahaha….en dat noemen ze een essay? Echt ’n lachertje! In Maastricht heb ik wel eens verslagen moeten schrijven waarbij ik een inleiding had van 2-3 pagina’s.
’s Avonds ben ik naar de sauna geweest: Heeeerlijk! En ik had een cake gebakken om daarna samen met Sara en Jacob te eten. Erg ontspannend was de rest van de avond helaas niet. Er was een feestje een etage hoger aan de gang, op zich geen probleem, maar op een gegeven moment werd het een behoorlijk agressief feestje: we hoorden mensen schreeuwen en schelden, gebonk tegen muren en de trapleuning en een meisje huilde en schreeuwde “apua”, wat ‘help’ betekend in het Fins. Omdat dit een tijdje doorging en we niet wisten wat we moesten doen, hebben we de politie gebeld, aangezien zij ook vaker onze feestje hebben onderbroken terwijl er ‘alleen’ geluidsoverlast was. Het duurde nog even voor dat deze kwamen en ze wilden eigenlijk dat we dat meisje zouden helpen, maar dat leek ons geen goed idee aangezien we niet fatsoenlijk Fins spreken én we ons er niet mee wilden bemoeien. Voordat we de politie hadden gebeld hadden we al onze fietsen in ’n afgesloten hok gezet, want de laatste tijd zijn er nog wel eens wat fietsen vernield ’s nachts.
Jacob moest de deur voor de politie openen en hij zag dat een Fins meisje met hen aan ’t praten was en het hele verhaal uitlegde. ’t Feestje was inmiddels gestopt, ze hadden de politie natuurlijk gezien. Na een tijdje, zonder al te veel heissa (kloppen op de deur) ging de politie weer. Wij vonden ’t een beetje vreemd dat ze niks deden, maar oké. We waren alle drie erg geschrokken en vonden ’t al heel wat dat we de politie moesten bellen. Ik vond ’t best angstaanjagend allemaal.
’t Feestje begon weer. En na een tijdje kwam de politie vanzelf weer terug. Dit keer 2 busjes en er werd lang op de deur gebonkt en iets geschreeuwd. We konden ’t niet erg goed volgen, Jacob stond wel steeds door ’t spionnengaatje te kijken zodra hij iets hoorde. Hij zei dat de politie er niet echt vrolijk uit zag. Na een tijdje klonk er een ‘Oh my god’……De politie nam een jongen geboeid mee de politiewagen in. Spectaculair ;-). In totaal zijn er toen 4 jongens gearresteerd, wat er nou precies aan de hand was weten we nog niet, maar oké.
Jacob en Sara vonden ’t toen weer veilig genoeg om naar hun eigen kamer te gaan. Het was intussen al 03.00u. Voor de arrestatie hadden Jacob en Sara zelfs getwijfeld om misschien in Ioanna’s kamer te overnachten (zij was ’n weekendje weg), omdat ’t niet echt veilig was om naar boven te lopen. Maar goed, dit was niet meer nodig. Een beetje verward, kon ik dan eindelijk gaan slapen.

Lauantai 18 Lokakuu

Zaterdag moest ik bijkomen van alle heissa. Ook ben ik nog eventjes de stad in gegaan om de laatste voorbereidingen (of eerste..?) voor Rusland te treffen.
De rest van de dag én avond heb ik thuis gezeten en fijn huiswerk gemaakt. Stiekem heb ik tussendoor nog wat Nederlandse tv-programma’s teruggekeken op internet. Je moet toch wat!?!?

Sunnuntai 19 Lokakuu

Huiswerk, huiswerk, huiswerk…..jaja, ’t moest nu onderhand af! En dat is me ook gelukt. Hiep hoi! Gisteren had ik al ’n deel ingeleverd, maar vandaag heb ik een groter verslag af gemaakt. Fijn gevoel!
’s Avonds ben ik nog eventjes de stad in gefietst omdat deze ‘speciaal’ verlicht zou zijn. Nou….echt spetterend was ’t niet, er was minder ‘verlicht’ dan ik dacht. Op zich was ’t wel leuk om te zien. En lekker om ff eruit te zijn en ’n rondje te fietsen.
’s Avonds heb ik een soort appel-kruimeltaart gemaakt (jaja…ik bak me hier onnozel). Ioanna had een Fins recept gekregen, dus dat wilde ik wel proberen. Het was ’n groot succes moet ik zeggen. Het smaakte echt goed!!

Maanantai 20 Lokakuu

Vandaag ben ik de stad ingegaan en heb ik ’n poging gedaan mijn telefoon probleem op te lossen. En kort samengevat: het is niet echt op te lossen. Mijn Nederlandse telefoon doet ’t ineens niet meer, dus moest ik ’n SIM-kaart hebben die in ’t buitenland werkt. Nou laat DNA de enige provider zijn die een pre-paid kaart verkoopt die ook in ’t buitenland werkt. Deze provider heb ik dus momenteel. Klein probleempje: DNA is anti-Vodafone en ik kan dus geen mensen met Vodafone bereiken (en mensen met Vodafone mij ook niet). Dat is dus al tijd ’t probleem geweest. Toen ik vroeg waarom ik van te voren wel gewoon kon smsen met Vodafone, kreeg ik als antwoord: ‘dat kan wel eens, dat is dan geluk hebben’. Nou…hier kan ik dus ook niets mee!
Ik heb nu een nieuwe pre-paidkaart gekocht voor in Finland, maar deze ga ik pas gebruiken als ik terugben uit Rusland. Ik neem die DNA-kaart mee naar Rusland, want dan kan ik (als ’t goed is) tenminste een paar mensen bereiken. De volgende keer laat ik jullie mijn nieuwe nummer weten!
Enne…mensen met Vodafone: het heeft niet echt nut mij te smsen, het komt toch niet aan :-(.
’s Middags moest ik ook mijn was doen. ’s Avonds heb ik mijn koffer ingepakt én moest ik samen met Sara en Jacob huiswerk maken. Een klein project voor Fins, eigenlijk had niemand er tijd voor, maar oké. Gelukkig ging dit sneller dan gepland, dus dan hadden we ’t groepswerk tenminste af. Nu het individuele gedeelte nog (ik had ’n deel al gedaan).
Op een gegeven moment vertelde Ioanna me dat we geen Fins zouden hebben dinsdag. Dit was goed nieuws, want dat betekende dat we niets hoefden in te leveren omdat we de volgende les in Rusland zouden zijn. Ideaal!
Voor de rest ben ik alleen nog bezig geweest met m’n koffer en es gezellig ouderwets msn-en.

Tiistai 21 Lokakuu

Jaaaaa….vandaag vertrek ik naar Rusland. Om 16.30u vertrekt de bus, dus ik had nog genoeg tijd om vanalles voor te bereiden. De laatste loodjes dus.
Ik kom volgende week dinsdag pas ’s nachts terug. Daarna zal ’t ook nog wel eventjes duren voordat ik mijn verslag klaar heb…..het zal wel niet ’t kortste verslag worden!!
Nouja…ik heb er in ieder geval superveel zin in. Ook al denk ik natuurlijk dat ik vanalles vergeten ben mee te nemen en vraag ik me af hoe ‘gevaarlijk’ dat Rusland nou werkelijk is. We zullen het zien…de tijd zal het leren!!