Vanmorgen had ik de laatste ‘gewone’ Finse les. Dinsdag zouden we namelijk een ‘revision-day’ hebben, waarin we alles zouden nalopen wat we afgelopen maand geleerd hadden.
Na de les heb ik samen met Ingrid een gesprekje moeten voorbereiden, want dinsdag zouden we het eerste deel van ons mondeling moeten voltooien. Wij hadden ervoor gekozen om een dialoog te maken die zich afspeelde op ’t station. Na enig gegiechel en gestuntel was het ons gelukt om een omroepbericht (jaajaa…met het originele NS-deuntje!) op te nemen op onze mobiele telefoons. Helaas moesten we het gesprekje uit ons hoofd kennen, dus hebben we de rest van de tijd gespendeerd aan ’t leren van onze tekst. Maar het resultaat mocht er zijn, we waren erg trots op onze dialoog!
Tiistai 26 Elokuu
Vandaag hadden we dus die ‘revision-day’ en moesten we ons gesprekje houden voor een klein groepje studenten en een lerares. Dit gesprekje ging erg goed! En onze ‘special effects’ vielen erg in de smaak.
De revision-day was erg nuttig, want de laatste tijd hadden we toch veel aangeleerd gekregen. Na de les ben ik met Sara, Charlotte en Danni naar de stadsbibliotheek geweest. Een erg mooi gebouw!! En ze hadden zelfs een afdeling ‘Dutch literature’ voorhanden. Alhouwel….afdeling!?!? In totaal waren het ongeveer 10-15 boeken, en de meesten waren erg oud, maar toch vond ik ’t erg ruig dat ze Nederlandse boeken hadden. Naast boeken kon je ook DVD’s, CD’s en tijdschriften lenen, uiteindelijk heb ik ’t bij 1 DVD en 1 Nederlands boek gehouden.
Na het tripje naar de bieb, werd ’t tijd om naar huis te gaan en om iets te gaan leren. Dit was makkelijker gezegd dan gedaan. Ik had last van ‘ik-kan-me-niet-concenteren’- verschijnselen, wat het leren niet echt bevorderde. Uiteindelijk schaamde ik me best dat ik zo weinig gedaan had die dag, maar ja….Ik zou wel zien wat het uiteindelijk zou worden.
Om 20.00u werd ik verwacht bij mijn Deense vrienden, omdat Jacob vandaag officieel jarig was. Sara had ik prachtige taart gemaakt, mmmm….lekker! Na een paar uurtjes zijn we niet te laat naar bed gegaan, want een goede nachtrust is het halve werk voor een examen!
Keskiviikon 27 Elokuu
Vandaag was het dan zover: schriftelijk en mondeling examen. Ingrid en ik waren het eerst aan de beurt voor ons mondeling examen. Hier kon je niet voor leren. Toch wel een beetje zenuwachtig gingen we het lokaal van Jussi (een van de leraren) binnen. Toen we eenmaal daar waren verdwenen alle zenuwen en liet Jussi ons een a4-tje zien met een stuk of 12 tekeningen, die bezigheden uitbeelden. We moesten vertellen wat we op deze tekeningen zagen (bijv. ‘Hij staat op om 7.45’ of ‘Hij eet een boterham met kaas en drinkt een kop koffie om 8.15’, etc). De 15 minuten ware zo over en ook al ging het niet vlekkeloos, hadden we het volgens mij niet slecht gedaan. Helaas kregen we niet te horen welk punt we hadden, maar ik wist wel dat het voldoende zou zijn.
Tussen de twee examens in hadden we 2 uurtjes zijn, tijd genoeg om rustig nog eens door het leerwerk heen te gaan en om op ons gemak iets te eten. Om 12.00u was het dan zover: het schriftelijk examen. Het was verplicht om ons examen met potlood te maken, iets wat in Maastricht absoluut verboden zou zijn, ivm fraude-gevoeligheid. Het examen was oké, het was niet makkelijk maar ook niet té moeilijk. Ik wist wel dat ik minimaal ‘n 2 zou hebben (wat ‘ruim voldoende’ betekent). Op donderdag zouden we de uitslag krijgen, dus nu konden we alleen nog maar wachten.
Aangezien we op donderdag morgen luistervaardigheid-examen zouden hebben, stond er in de namiddag een film gepland. Het was een beetje vreemde film, zonder al te veel tekst, maar het Fins was wel goed te volgen.
Na de film zijn we met een groepje het centrum in gegaan, om te vieren dat we voorlopig klaar waren met leren. We zijn naar een kunstachtig café geweest, waar ze ‘happy hour’ hadden van 21-23u (iedere dag!). Ingrid en ik hadden onze fietsen aan elkaar gemaakt, omdat we ze nergens aan konden vast leggen. Onze fietsen stonden verkeerd en dus moesten we ze verplaatsen……en toen brak de sleutel van ’t slot af: aaah!!!
Dus ben ik maar teruggefietst (op Sara’s fiets) naar mijn kamer, omdat ik een reservesleutel had. Erg frustrerend, maar aan de andere kant ook grappig.
De rest van de avond was alles oké, het was erg gezellig, maar toch heb ik ’t niet al té laat gemaakt, ivm de luistervaardigheid de dag erna.
Torstai 28 Elokuu
Vandaag hadden we om 9.15u luistervaardigheidexamen. Dit viel me reuze mee, ik wist niet alle antwoorden, maar ik had wel het idee dat ’t goed gegaan was.
Na het examen kregen we ook het resultaat te horen van ons schriftelijk examen: ik had een 3 voor grammatica en ‘n 4 voor leesvaardigheid (terwijl ik dat juist lastig vond). De punten klinken in mijn oren nog steeds waardeloos. Maar een 3 is ‘goed’ en een 4 is ‘heel goed’.
We waren erg vroeg klaar en na de ‘les’ wilden we een groepsfoto maken van onze klas samen met Hanna (onze lerares). Hanna vond het geen goed idee, omdat ze er waardeloos uit zag (volgens haar), maar ze wist niet dat ze later die avond de foto cadeau zou krijgen, dus wij moesten persé een foto hebben.
De rest van de middag waren we vrij. Ideaal! ’s Avonds zouden we een afscheidsdiner hebben en zouden we daarna gezamenlijk naar een club gaan. Er was ons gevraagd om een ‘nationaal toetje’ mee te brengen en dus was ik van plan om ‘Vlaflip’ te gaan ‘maken’. Bij de Prisma hadden ze helaas geen Vanille pudding, dus had ik maar besloten om het niet te doen, omdat het anders té ‘sjaemel’ zou worden.
Na ons opgetut te hebben, waren we klaar voor vertrek, maar aangezien het de hele tijd regende, hebben we een taxi gebeld. De prijs viel mij reuze mee, maar we waren dan wel ook met 5 man. Het afscheidsdiner was erg leuk. Ook hebben we hier onze diploma’s gekregen en tot mijn verbazing was mijn eindpunt een 4! Het bleek namelijk dat ik een 5 voor spreken had (megaruig!) en een 4 voor luisteren.
Het eten was lekker en gratis drank is natuurlijk altijd goed! De hele avond had ik me al verheugd om de toetjes en speciaal op het Italiaanse toetje: Tiramisu!!
De toetjes waren (bijna allemaal) super…..maar ik ben blij dat ik geen Vlaflip heb gemaakt, want ik denk dat ik me daar best lullig mee gevoeld zou hebben.
De rest van de avond hebben we alleen maar gefeest en gelachen. In de club was het echt leuk, de hele avond/nacht hebben we gedanst (jaa…ik ook!) en hadden we niet in de gaten dat het al vrij laat was. Sommigen waren al naar huis gegaan, ook hadden de leraren persoonlijk afscheid van ons genomen. Maar ik, als echte die-hard, heb het tot in de late uurtjes volgehouden. En zelfs toen de club ging sluiten (ik dacht dat ‘t 2 uur zou zijn), was ik nog niet moe en heb ik voorgesteld om naar huis te lopen. Een merendeel was het met me eens en dus zijn we met ’n groep van 10-15 vertrokken richting Myllyjärvi. Uiteindelijk schat ik dat we zo’n 35 minuten gelopen hebben en toen ik thuis kwam, bleek het toch wat later te zijn dan verwacht. Maar och, dat maakte niet uit, want morgen hadden we toch geen les of examens!
Het was echt een super geslaagde avond en ik hoop dat er nog vele avonden als deze zullen volgen!
Perjantai 29 Elokuu
Vandaag stond alles in het teken van afscheid nemen. Ingrid en Danni zouden vandaag vertrekken, omdat zij in Helsinki gaan studeren. Ook al zullen we hen nog vele malen hier en in Helsinki zien, was het toch vervelend dat ze weggingen.
Na een ‘afscheidsscène’ op het station van Jyväskylä gemaakt te hebben, zijn we de stad in gegaan om enkele dingen te kopen en rustig koffie te gaan drinken.
Vanavond zou ik Helsinki een opera in première gaan, en deze zou live worden uitgezonden op een groot scherm bij de haven van Jyväskylä. Dit leek ons wel sjiek, dus zijn we even na 19.00u daar naartoe gegaan. Na enige tijd gezocht te hebben, hoorden we ‘opera-achtige’ geluiden.
Ik had nog nooit zoveel Finnen bij elkaar gezien! Het was er erg druk….. Ik denk dat we 45 minuten hebben gekeken en toen was het pauze. Na de pauze zijn we niet teruggekeerd, omdat het erg koud was. Even later zijn we wederom het centrum binnengelopen, omdat Sara persé naar de H&M wilde (die tot 21.00u geopend is). En jawel….eindelijk heb ik me een nieuw tasje gekocht ;-). Ook al zal ik mijn oude, versleten, maar o zo leuke bruine tasje nog steeds blijven gebruiken, heb ik eindelijk een nieuw om af te wisselen.
Later op de avond zijn we bij Sara en Jacob nog iets gaan drinken en daarna ben ik teruggegaan om toch maar eens te gaan slapen. Ik was behoorlijk moe van gisteravond, en natuurlijk ook van de nasleep van de rest van de week.
Morgen zou ’t weekend zijn en zouden we wederom niets op de planning hebben staan, ideaal!
Trouwens, even een mededeling van huishoudelijke aard: mochten jullie iets per post willen sturen, controleer dan even de postcode. Er is namelijk een verkeerd postcode in omloop (en uitgerekend pap en mam hadden het verkeerde), waardoor de post veeeeeeel later aankomt. Rechtsboven op deze pagina staat het juiste postcode: 40640.
Vandaag stond alles in het teken van afscheid nemen. Ingrid en Danni zouden vandaag vertrekken, omdat zij in Helsinki gaan studeren. Ook al zullen we hen nog vele malen hier en in Helsinki zien, was het toch vervelend dat ze weggingen.
Na een ‘afscheidsscène’ op het station van Jyväskylä gemaakt te hebben, zijn we de stad in gegaan om enkele dingen te kopen en rustig koffie te gaan drinken.
Vanavond zou ik Helsinki een opera in première gaan, en deze zou live worden uitgezonden op een groot scherm bij de haven van Jyväskylä. Dit leek ons wel sjiek, dus zijn we even na 19.00u daar naartoe gegaan. Na enige tijd gezocht te hebben, hoorden we ‘opera-achtige’ geluiden.
Ik had nog nooit zoveel Finnen bij elkaar gezien! Het was er erg druk….. Ik denk dat we 45 minuten hebben gekeken en toen was het pauze. Na de pauze zijn we niet teruggekeerd, omdat het erg koud was. Even later zijn we wederom het centrum binnengelopen, omdat Sara persé naar de H&M wilde (die tot 21.00u geopend is). En jawel….eindelijk heb ik me een nieuw tasje gekocht ;-). Ook al zal ik mijn oude, versleten, maar o zo leuke bruine tasje nog steeds blijven gebruiken, heb ik eindelijk een nieuw om af te wisselen.
Later op de avond zijn we bij Sara en Jacob nog iets gaan drinken en daarna ben ik teruggegaan om toch maar eens te gaan slapen. Ik was behoorlijk moe van gisteravond, en natuurlijk ook van de nasleep van de rest van de week.
Morgen zou ’t weekend zijn en zouden we wederom niets op de planning hebben staan, ideaal!
Trouwens, even een mededeling van huishoudelijke aard: mochten jullie iets per post willen sturen, controleer dan even de postcode. Er is namelijk een verkeerd postcode in omloop (en uitgerekend pap en mam hadden het verkeerde), waardoor de post veeeeeeel later aankomt. Rechtsboven op deze pagina staat het juiste postcode: 40640.