Tsjaa…dagen lijken erg veel op elkaar, het enige wat ik me nog kan herinneren van woensdag is dat ik les heb gehad, een treinkaartje heb gekocht voor donderdag en dat ik een uur lang op het station een observatie heb gedaan. Dit moest voor het vak ‘basics of cultural anthropology’. Ik moest het mobiele telefoongebruik van (jonge) Finnen in de gaten houden. Best saai dus….maarja, je moet toch íets doen om studiepunten binnen te krijgen (want daar draait het tenslotte om)!
Ook heb ik het verslag afgemaakt voor hetzelfde vak én heb ik al een beetje geprobeerd mijn koffer in te pakken. Morgen zouden we pas om 16.22 de trein hebben, dus van stress was er totaal geen sprake, ik zou nog tijd genoeg hebben om alles af te maken/in te pakken.
Torstai 6 Marraskuu
Vandaag stond geheel in het teken van inpakken, al had ik gisteren al een beetje spullen bij elkaar gezocht. Verder heb ik dat verslag in geleverd, dus dat is dan ook weer mooi afgehandeld.
Om mijn tijd om te krijgen heb ik best lang gechat op internet met allerlei mensen (en ze verlekkerd dat ik aan ’t wachten was om wederom een reisje te maken….wat een leven!!).
Ik zou samen met Sara en Jacob naar Riga gaan, met z’n drieën dus maar….Het zou nog maar moeten blijken of het me goed zou bevallen of dat ik me het spreekwoordelijke 3e (of was het 5e) wiel zou voelen.
De treinreis liep voorspoedig en voor we het wisten zaten we alweer in de bus richting het vliegveld. De bus zat poepie-vol! Dit deed me weer eens denken aan die goede oude tijd, de tijd dat je met Taxi Piet naar de discotheken in Helden werd gebracht (lévensgevaarlijk!!).
Op het vliegveld was werkelijk niets te doen, een doorsnee sportkantine is nog interessanter. Maarja, vandaar de goedkope tickets. Ik weet niet of ik het al eens vermeld heb, maar de prijs die ik voor en retourticket Riga heb betaald is lager dan de prijs die ik zou moeten betalen om met de trein naar Helsinki te gaan à €20,-! Vandaar dat we dit reisje gepland hebben. En ja…nu ik toch in de buurt ben kan ik net zo goed overal even langs gaan.
De vliegtijd naar Riga bedroeg 50 minuten, dus voor je goed en wel opgestegen was werd er al omgeroepen dat we al gingen landen. Ideaal!
Eenmaal in Riga aangekomen zijn we met de bus naar het centrum gegaan. Toen drong het pas tot ons door dat Riga andere prijzen hanteert dan Finland: een ritje naar het centrum (circa 20 minuten), kostte 0,40 Lats oftewel €0,57. Voor het ritje in Finland van Tampere treinstation naar het vliegveld hebben we €4,10 betaald….kun je nagaan!!
Na enige zoektocht door het centrum (we hadden het adres van het hostel niet bij ons....niet zo slim) hadden we ons hostel na niet al te lange tijd gevonden. Het hostel lag midden in het centrum en onze kamer had een uitzicht over het plein van de Dom. We hadden een 6-persoons kamer geboekt, omdat dat goedkoper was, dus er zou een kans zijn dat we de kamer met 3 vreemden moesten delen….maar gelukkig hebben we de hele periode de kamer voor ons alleen gehad, een goede gok dus!
Aangezien het intussen rond middernacht was, zijn we alleen nog naar een cafeetje 2 gebouwen verderop gegaan. Hier kregen we een halve liter bier voor 2 Lats (€2,85), en dat was dan ook nog eens een speciaal bier.
Moe maar voldaan (we waren echt onder de indruk van de stad, ook al hadden we er nog maar amper iets van gezien) zijn we naar bed gegaan.
Perjantai 7 Marraskuu
Vrijdag hebben we eerst ontbeten bij een soort bakkerij/cafeetje. Hier hadden ze de lekkerste gebakjes, die ook nog eens lekker goedkoop waren (dat ‘lekker goedkoop’ zal ik nog wel een aantal keren vermelden). Daarna hebben we op eigen gelegenheid de stad verkend, dus een beetje r
ondgelopen door alle straten. Ook hadden we een mooi winkelcentrum ontdekt, waar we toch wel wat langer de tijd nodig hadden! We hadden toch nog tijd genoeg om de stad te verkennen, dus vandaar dat winkelen ook inbegrepen was in ons ‘programma’.Het weer was trouwens prachtig! De hele dag heeft het zonnetje fijn geschenen en was er een mooie blauwe lucht. Het is erg lang geleden dat ik dat in Finland heb gezien (jajaja…ik weet het, afgelopen 3 weken ben ik amper in Finland geweest, maar oké).
Uiteindelijk zijn we bij de bioscoop beland. De nieuwe James Bond zou die dag in première gaan en wij wilden deze graag zien. Helaas waren er geen kaartjes meer vrij, dus hadden we kaartjes gereserveerd voor zaterdag. De bioscooptickets waren hier trouwens 1/3 goedkoper als in Finland (wederom ideaal!). Maarja, we waren wel een beetje teleurgesteld dat we nu niet naar de film konden gaan……dat probleem hebben we opgelost door naar een andere film te gaan: “Journey to the center of the Earth”. En jawel hoor…..het was een 3D-film. Ik had volgens mij
nog nooit een hele film in 3D gezien, maar dit was echt super! De film was natuurlijk behoorlijk fictie, maar het was wel leuk en mooi gemaakt, lekker ontspannend dus. Zo kregen we de middag wel om!’s Avonds zijn we eerst gaan eten bij een typisch Lets restaurant, erg lekker en gezellig! Daarna zijn we naar de Skyline Bar geweest, een bar gesitueerd in het grootste en hoogste hotel van Riga en zoals de naam het al doet vermoeden was de bar te vinden op de hoogste verdieping. Vanaf de bar had je een overzicht over ongeveer de hele stad…Prachtig! Dit voelde echt geweldig. Vooral toen ik ging nadenken wat ik afgelopen weken allemaal gedaan en gezien had, voelde het echt machtig om nu in Riga in een bar een cocktail te drinken, uitkijkend over alle lichtjes in de stad.
Daarna was de dag voor ons wel lang genoeg geweest en zijn we dus terug gegaan naar ons hostel.
Lauantai 8 Marraskuu
Zaterdag hadden we ongeveer dezelfde dag indeling als vrijdag. Eerst ontbijten bij dat gezellige cafeetje, daarna door de stad winkelen, winkelcentrum in en uiteindelijk zijn we bij een hotel beland waar 
we zouden dineren voordat we naar James Bond zouden gaan.
Het hotel was superculinair en zag er behoorlijk sjiek uit, maarja…omdat het Letland was hebben we voor minder dan €20,- p.p. uitgebreid gegeten. Het eten was er heeeeeeeeeeerlijk en het zag er ook nog eens allemaal super uit. Dit was echt luxe en ik genoot met volle teugen.
Toen was het tijd voor James Bond. Net als gisteren hadden we wat snoep/chocolade ingeslagen voor tijdens de film (ook dat is hier stukken goedkoper…..). De film was wel oké, ik heb nooit zo’n mega uitgesproken mening over films. Sara en Jacob waren lichtelijk teleurgesteld, volgens hen had de film te weinig ‘Bond-gehalte’. Aangezien dit pas mijn 3e Bond-film of zo is, vond ik het allemaal prima.
Na de film zijn we naar ’n steakhuis gegaan, omdat daar live muziek zou spelen. Nou….en wat voor een muziek! De kwaliteit was erg laag, maar wel amusant! Voornamelijk doordat iedereen daar in ’n feeststemming was en uiteindelijk kwam het zelfs zo ver dat ik met een (circa) 60-jarige Fransman heb gedanst. Jaja….het was een erg geslaagde avond!
Sunnuntai 9 Marraskuu
we zouden dineren voordat we naar James Bond zouden gaan.Het hotel was superculinair en zag er behoorlijk sjiek uit, maarja…omdat het Letland was hebben we voor minder dan €20,- p.p. uitgebreid gegeten. Het eten was er heeeeeeeeeeerlijk en het zag er ook nog eens allemaal super uit. Dit was echt luxe en ik genoot met volle teugen.
Toen was het tijd voor James Bond. Net als gisteren hadden we wat snoep/chocolade ingeslagen voor tijdens de film (ook dat is hier stukken goedkoper…..). De film was wel oké, ik heb nooit zo’n mega uitgesproken mening over films. Sara en Jacob waren lichtelijk teleurgesteld, volgens hen had de film te weinig ‘Bond-gehalte’. Aangezien dit pas mijn 3e Bond-film of zo is, vond ik het allemaal prima.
Na de film zijn we naar ’n steakhuis gegaan, omdat daar live muziek zou spelen. Nou….en wat voor een muziek! De kwaliteit was erg laag, maar wel amusant! Voornamelijk doordat iedereen daar in ’n feeststemming was en uiteindelijk kwam het zelfs zo ver dat ik met een (circa) 60-jarige Fransman heb gedanst. Jaja….het was een erg geslaagde avond!
Sunnuntai 9 Marraskuu
Na een belabberde nacht was het dan alweer zondag. Ik had behoorlijk slecht geslapen en midden in de nacht kwamen een stel dronken (of onder invloed van drugs?) Italianen terug in ’t hostel, die maar niet konden ophouden met giechelen en praten. Bohh…zwaar irritant. Na een tijdje was het zelfs zo erg dat Sara op de deur heeft gebonkt. Voor een paar seconden was het stil, maar daarna begon het weer snel. Later is Jacob nog uit zijn bed gekropen om ook op de deur te bonken, dit keer werkte het iets beter en waren ze de rest van de nacht redelijk stil.
Vandaag zijn we weer naar die bakkerij geweest, daarna door de stad gelopen en uiteindelijk zijn we in het winkelcentrum beland. Maar dit keer niet om te winkelen, maar om onze haren te laten knippen. Sara en ik hadden besloten dat we nodig naar de kapper moesten, maar in Finland is dat poepie-duur: puntjes bijknippen kost rond de €30,-.
Vandaar dat we dan maar in Riga zouden gaan. We zijn naar de kapsalon van een Wellness-center geweest. Zag er allemaal sjiek uit dus! Toen onze haren werden gewassen zaten we in een massagestoel (mam en Evy, zo’n stoel die ze ook op de huishoudbeurs in Maastricht hadden)…..ideaal! Wat een verwennerij!
Ik heb een behoorlijk ander kapsel gekregen en het is niet helemaal wat
ik bedoelde, maar ja…het groeit wel weer aan. Je kunt er alleen achterkomen of iets je leuk staat door het uit te proberen, dus ja…dat heb ik dan bij deze gedaan. (sorry, een betere foto had ik niet, volgt nog! Het gaat om het idee natuurlijk)
’s Avonds zijn we weer naar de Skyline Bar geweest, wederom onder het genot van een cocktail. Aangezien we best moe waren, hebben we ’t niet té laat gemaakt zijn we (voor ons laatste nachtje alweer) in ons bed gekropen. Wederom hadden we ’s nachts last van die vervelende Italianen, gelukkig was ik dit keer zo moe dat ik er niet lang van heb wakker gelegen.
Maanantai 10 Marraskuu
Vandaag zijn we weer naar die bakkerij geweest, daarna door de stad gelopen en uiteindelijk zijn we in het winkelcentrum beland. Maar dit keer niet om te winkelen, maar om onze haren te laten knippen. Sara en ik hadden besloten dat we nodig naar de kapper moesten, maar in Finland is dat poepie-duur: puntjes bijknippen kost rond de €30,-.
Vandaar dat we dan maar in Riga zouden gaan. We zijn naar de kapsalon van een Wellness-center geweest. Zag er allemaal sjiek uit dus! Toen onze haren werden gewassen zaten we in een massagestoel (mam en Evy, zo’n stoel die ze ook op de huishoudbeurs in Maastricht hadden)…..ideaal! Wat een verwennerij!
Ik heb een behoorlijk ander kapsel gekregen en het is niet helemaal wat
ik bedoelde, maar ja…het groeit wel weer aan. Je kunt er alleen achterkomen of iets je leuk staat door het uit te proberen, dus ja…dat heb ik dan bij deze gedaan. (sorry, een betere foto had ik niet, volgt nog! Het gaat om het idee natuurlijk)’s Avonds zijn we weer naar de Skyline Bar geweest, wederom onder het genot van een cocktail. Aangezien we best moe waren, hebben we ’t niet té laat gemaakt zijn we (voor ons laatste nachtje alweer) in ons bed gekropen. Wederom hadden we ’s nachts last van die vervelende Italianen, gelukkig was ik dit keer zo moe dat ik er niet lang van heb wakker gelegen.
Maanantai 10 Marraskuu
De ochtend begon met inpakken en uitchecken. Intussen had Jacob wat brood gekocht voor tijdens de citytour die we die dag zouden doen. Normaal gesproken is het verstandiger om een citytour aan het begin van je reis te doen, maar ja…wij hadden er nog niet echt de gelegenheid voor gehad.
De citytour bestond uit 3 delen: een wandeltocht door het oude centrum van de stad, een bustour door het nieuwe gedeelte en een typisch Letse lunch. De lunch was apart. Het vond plaats in een erg donker restaurant en tijdens de lunch kregen we 4 verschillende soorten bier te drinken (de meesten waren naar mijn mening niet te ‘zuipen’, uiteindelijk heb ik er 1 geheel opgedronken). We waren met z’n vijven tijdens de lunch: wij drieën en een Amerikaans koppel dat in Duitsland woonde (ze wonen op de militaire basis in een of andere stad). Voor hen was Riga maar een dure stad, aangezien de dollarkoers er zo belabberd voor staat. Het was wel erg leuk om met hen te praten.
De tour was erg goed in elkaar gezet, het was niet saai, en het was zeker het geld waard. Ik heb het misschien nog niet echt verteld, maar Riga is werkelijk een mooie stad en er is echt veel te doen. Het oude stadscentrum staat onder toezicht van UNESCO, dus da
t wil toch wel iets zeggen. Voordat we naar Riga kwamen dachten we iets gelijkend op Tallinn aan te treffen, maar dit was niet het geval. Het centrum van Riga is veeeel groter, en het bestaat niet alleen uit oude gebouwen, maar het is afwisselend oude en nieuwe bouwstijl. Verder is Riga in de Middeleeuwen een behoorlijk rijke stad geweest, wat ook goed te zien is. Ik kan niet zeggen wat mooier is, Tallinn of Riga, het is eigenlijk niet met elkaar te vergelijken. Ik weet in ieder geval wel dat Vilnius (de hoofdstad van Litouwen) nu ook op mijn verlanglijstje staat….dus met een beetje geluk lukt het me om daar in december naar toe te gaan.
Daarna was het tijd om de laatste dingen af te ronden, er heeft nog heel was stress plaats gevonden aangezien Sara en Jacob aardig was spullen gekocht hadden en nu was het de vraag hoe ze dat mee naar huis zouden nemen (dat is iets waar je beter van te voren bij kunt stilstaan, maar oké). Ze wilden het opsturen, maar het was een heel gedoe bij het postkantoor, vandaar dat we 3x de tassen hebben moeten reorganiseren voordat het eindelijk paste.
Ook was het vinden van de bus naar het vliegveld een hele kunst. We hebben ongeveer de hele stad afgelopen, althans, zo voelde het. En intussen begon de tijd toch écht te dringen. Toen we uiteindelijk de bushalte gevonden hadden, was ik nog steeds niet helemaal gerust gesteld. De bus reed een andere route dan we gekomen waren en bovendien zat de bus poepie-vol met mensen zonder koffers. Mijn redenatie was dus dat het nog een aardige tijd zou duren voordat al deze mensen bij hen bestemming waren en dat het dus nog langer zou duren voordat wij op onze bestemming zouden zijn.
Uiteindelijk hebben we het wel gehaald, al waren we slechts een kwartier voor het einde van de boardingstijd daar. Niet echt de manier waarop ik het zou doen, ik ben liever 2 uur te vroeg daar……
De terugvlucht was verschrikkelijk! Er was een erg sterke wind, waardoor we behoorlijk wat last hadden van turbulentie. Bohhhh, ik was blij dat we er waren want als het nog veel langer had geduurd was ik écht misselijk geworden.
Toen moesten we weer in de bus richting het treinstation. Aangezien het intussen na 21.00u was, was het ticketkantoor op het treinstation gesloten. Geen probleem, er waren ook ticketcomputers. Maar het is vrij vervelend dat deze slechts Finse bankpassen accepteert, en niemand van ons had die bankkaart bij zich. Dus hebben we ons maar bij de conducteur gemeld en gelukkig konden we zonder extra kosten een kaartje bij hem kopen.
Rond middernacht was ik weer thuis in mijn kamertje in Myllyjärvi. Nog even het thuisfront op de hoogte stellen en dan weer es lekker in mijn eigen, “geleende bedje”, slapen.
In tegenstelling tot de laatste reizen zou ik nu weer eens tijd hebben om op adem te komen. Mijn volgende reis zou ‘pas’ over 2 weken plaatsvinden, dus dit keer kon ik mijn koffer daadwerkelijk opruimen in plaats van het binnen 2 dagen weer in te pakken.
Tiistai 11 Marraskuu
De citytour bestond uit 3 delen: een wandeltocht door het oude centrum van de stad, een bustour door het nieuwe gedeelte en een typisch Letse lunch. De lunch was apart. Het vond plaats in een erg donker restaurant en tijdens de lunch kregen we 4 verschillende soorten bier te drinken (de meesten waren naar mijn mening niet te ‘zuipen’, uiteindelijk heb ik er 1 geheel opgedronken). We waren met z’n vijven tijdens de lunch: wij drieën en een Amerikaans koppel dat in Duitsland woonde (ze wonen op de militaire basis in een of andere stad). Voor hen was Riga maar een dure stad, aangezien de dollarkoers er zo belabberd voor staat. Het was wel erg leuk om met hen te praten.
De tour was erg goed in elkaar gezet, het was niet saai, en het was zeker het geld waard. Ik heb het misschien nog niet echt verteld, maar Riga is werkelijk een mooie stad en er is echt veel te doen. Het oude stadscentrum staat onder toezicht van UNESCO, dus da
t wil toch wel iets zeggen. Voordat we naar Riga kwamen dachten we iets gelijkend op Tallinn aan te treffen, maar dit was niet het geval. Het centrum van Riga is veeeel groter, en het bestaat niet alleen uit oude gebouwen, maar het is afwisselend oude en nieuwe bouwstijl. Verder is Riga in de Middeleeuwen een behoorlijk rijke stad geweest, wat ook goed te zien is. Ik kan niet zeggen wat mooier is, Tallinn of Riga, het is eigenlijk niet met elkaar te vergelijken. Ik weet in ieder geval wel dat Vilnius (de hoofdstad van Litouwen) nu ook op mijn verlanglijstje staat….dus met een beetje geluk lukt het me om daar in december naar toe te gaan.Daarna was het tijd om de laatste dingen af te ronden, er heeft nog heel was stress plaats gevonden aangezien Sara en Jacob aardig was spullen gekocht hadden en nu was het de vraag hoe ze dat mee naar huis zouden nemen (dat is iets waar je beter van te voren bij kunt stilstaan, maar oké). Ze wilden het opsturen, maar het was een heel gedoe bij het postkantoor, vandaar dat we 3x de tassen hebben moeten reorganiseren voordat het eindelijk paste.
Ook was het vinden van de bus naar het vliegveld een hele kunst. We hebben ongeveer de hele stad afgelopen, althans, zo voelde het. En intussen begon de tijd toch écht te dringen. Toen we uiteindelijk de bushalte gevonden hadden, was ik nog steeds niet helemaal gerust gesteld. De bus reed een andere route dan we gekomen waren en bovendien zat de bus poepie-vol met mensen zonder koffers. Mijn redenatie was dus dat het nog een aardige tijd zou duren voordat al deze mensen bij hen bestemming waren en dat het dus nog langer zou duren voordat wij op onze bestemming zouden zijn.
Uiteindelijk hebben we het wel gehaald, al waren we slechts een kwartier voor het einde van de boardingstijd daar. Niet echt de manier waarop ik het zou doen, ik ben liever 2 uur te vroeg daar……
De terugvlucht was verschrikkelijk! Er was een erg sterke wind, waardoor we behoorlijk wat last hadden van turbulentie. Bohhhh, ik was blij dat we er waren want als het nog veel langer had geduurd was ik écht misselijk geworden.
Toen moesten we weer in de bus richting het treinstation. Aangezien het intussen na 21.00u was, was het ticketkantoor op het treinstation gesloten. Geen probleem, er waren ook ticketcomputers. Maar het is vrij vervelend dat deze slechts Finse bankpassen accepteert, en niemand van ons had die bankkaart bij zich. Dus hebben we ons maar bij de conducteur gemeld en gelukkig konden we zonder extra kosten een kaartje bij hem kopen.
Rond middernacht was ik weer thuis in mijn kamertje in Myllyjärvi. Nog even het thuisfront op de hoogte stellen en dan weer es lekker in mijn eigen, “geleende bedje”, slapen.
In tegenstelling tot de laatste reizen zou ik nu weer eens tijd hebben om op adem te komen. Mijn volgende reis zou ‘pas’ over 2 weken plaatsvinden, dus dit keer kon ik mijn koffer daadwerkelijk opruimen in plaats van het binnen 2 dagen weer in te pakken.
Tiistai 11 Marraskuu
ALAAAAF!! Vandaag is het d’n 11e van d’n 11e, een belangrijke dag voor de Limburgse Carnaval. Traditioneel zou ik me deze dag in Maastricht bevinden, om het carnavalsseizoen te openen.
Helaas zou ik dit jaar moeten overslaan. Ik mocht fijn naar school gaan….in de regen. Ook moest ik nog op zoek naar een carnavalsoutfit/prullaria omdat ik ’s avonds een carnavalsfeestje zou hebben. Aangezien in Finland alles duur is, moest ik een beetje economisch nadenken (het heeft natuurlijk geen nut om een doos schminck van €25,- te kopen voor één avond). Maarja, mijn creatieve geest vind overal wel een oplossing voor ;-).
’s Middags had ik weer les, en ik heb dit keer officieel geconstateerd dat mijn lerares behoorlijk ‘retarded’ is. Boh…die heeft echt een spreekwoordelijk schroefje los zitten. Holger en ik verbazen ons er iedere keer weer over wat zij allemaal verteld en hóe zij het verteld.
De hele dag voelde ik me al niet zo lekker, niet alleen omdat ik er behoorlijk mee in mijn maag zat dat ik ‘Maastricht’ moest missen, maar ik denk dat al dat reizen me toch een beetje opgebroken heeft. Na thuiskomst moest ik eerst de was doen, maar daarna ben ik toch eventjes mijn bed in
gekropen. Serieus, ik had echt medelijden met mezelf dat ik ’s middags op 11 november in bed lag….dat hoort niet!!
’s Avonds heb ik L1-webradio geluisterd, om toch een graantje mee te pikken van de festiviteiten op het Vrijthof. Ondersteund door smsjes en telefoontjes vanaf het Vr
ijthof besefte ik hoe blij ik was dat ik tijdens het ‘echte’ carnaval weer fijn in Nederland zou zijn. Lekker ouderwets met mijn ‘eigen’ vrienden, waarmee ik eindelijk weer eens ‘plat’ kan pr
aten. Begrijp me niet verkeerd, ik amuseer me hier goed ik Finland en ik kan niet zeggen dat ik echt heimwee heb, maar af en toe verlang ik toch echt weer naar Nederland, ofja…naar Limburg!
Onder het genot van Limburgse carnavalskrakers heb ik geprobeerd me om te toveren in íets carnavalsachting. Later heb ik vele complimenten gekregen, dus ik denk dat het aardig gelukt is (a
l heb ik er niet veel geld en tijd aan gespendeerd). Gelukkig was ik niet als enige opgetut en het verbaasde me hoe goed iedereen er uitzag!
Ik ben trouwens niet de enige carnavalsgek hier. Er loopt hier ook een Duitser rond die voorzitter is van een ‘jongeren’ carnavalsvereniging en het is altijd érg leuk om met hem te praten en om ideeën uit te wisselen. Misschien, wie weet, kunnen we ooit een uitwisseling regelen tussen CV Onger ’t Viaduct en Fastenachtsverein Straupitz (al ligt dat wel heeeeeeeeeeel ver weg in Duitsland). De eerste stappen zijn in ieder geval al gezet, zoals de foto laat zien :-).
Het feestje is anders dan mijn standaard ’11-11’, maar toch…het is beter dan niets. Ik heb tenminste een polonaise gelopen, dus ik kan er voor een tijdje weer tegenaan! Direct als in weer terug ben in NL begint voor mij carnaval alweer, dus zo lang hoef ik niet meer te wachten (al moet ik toch aardig wat activiteiten missen).
Helaas zou ik dit jaar moeten overslaan. Ik mocht fijn naar school gaan….in de regen. Ook moest ik nog op zoek naar een carnavalsoutfit/prullaria omdat ik ’s avonds een carnavalsfeestje zou hebben. Aangezien in Finland alles duur is, moest ik een beetje economisch nadenken (het heeft natuurlijk geen nut om een doos schminck van €25,- te kopen voor één avond). Maarja, mijn creatieve geest vind overal wel een oplossing voor ;-).
’s Middags had ik weer les, en ik heb dit keer officieel geconstateerd dat mijn lerares behoorlijk ‘retarded’ is. Boh…die heeft echt een spreekwoordelijk schroefje los zitten. Holger en ik verbazen ons er iedere keer weer over wat zij allemaal verteld en hóe zij het verteld.
De hele dag voelde ik me al niet zo lekker, niet alleen omdat ik er behoorlijk mee in mijn maag zat dat ik ‘Maastricht’ moest missen, maar ik denk dat al dat reizen me toch een beetje opgebroken heeft. Na thuiskomst moest ik eerst de was doen, maar daarna ben ik toch eventjes mijn bed in
gekropen. Serieus, ik had echt medelijden met mezelf dat ik ’s middags op 11 november in bed lag….dat hoort niet!!’s Avonds heb ik L1-webradio geluisterd, om toch een graantje mee te pikken van de festiviteiten op het Vrijthof. Ondersteund door smsjes en telefoontjes vanaf het Vr
ijthof besefte ik hoe blij ik was dat ik tijdens het ‘echte’ carnaval weer fijn in Nederland zou zijn. Lekker ouderwets met mijn ‘eigen’ vrienden, waarmee ik eindelijk weer eens ‘plat’ kan pr
aten. Begrijp me niet verkeerd, ik amuseer me hier goed ik Finland en ik kan niet zeggen dat ik echt heimwee heb, maar af en toe verlang ik toch echt weer naar Nederland, ofja…naar Limburg!Onder het genot van Limburgse carnavalskrakers heb ik geprobeerd me om te toveren in íets carnavalsachting. Later heb ik vele complimenten gekregen, dus ik denk dat het aardig gelukt is (a
l heb ik er niet veel geld en tijd aan gespendeerd). Gelukkig was ik niet als enige opgetut en het verbaasde me hoe goed iedereen er uitzag!Ik ben trouwens niet de enige carnavalsgek hier. Er loopt hier ook een Duitser rond die voorzitter is van een ‘jongeren’ carnavalsvereniging en het is altijd érg leuk om met hem te praten en om ideeën uit te wisselen. Misschien, wie weet, kunnen we ooit een uitwisseling regelen tussen CV Onger ’t Viaduct en Fastenachtsverein Straupitz (al ligt dat wel heeeeeeeeeeel ver weg in Duitsland). De eerste stappen zijn in ieder geval al gezet, zoals de foto laat zien :-).
Het feestje is anders dan mijn standaard ’11-11’, maar toch…het is beter dan niets. Ik heb tenminste een polonaise gelopen, dus ik kan er voor een tijdje weer tegenaan! Direct als in weer terug ben in NL begint voor mij carnaval alweer, dus zo lang hoef ik niet meer te wachten (al moet ik toch aardig wat activiteiten missen).
Foto 1: Gloria (Catwoman) en ik
Foto 2: Holger (presentatiemaatje alias Alien) en ik
Foto 3: Polonaise!!
Foto 4: Manuel (Fastenachtsverein Straupitz) en ik
Keskiviikon 12 Marraskuu
Vandaag heb ik lekker uitgeslapen, ben ik even naar het centrum geweest en daarna weer naar Finse les. Fins gaat me tegenwoordig echt boven mijn spreekwoordelijke petje. Ik heb het idee dat ik teveel gemist heb (al zijn andere mensen ook bijna nooit meer aanwezig) en sinds ik weet dat ik het examen niet kan maken, omdat ik op die dag een presentatie heb die belangrijker is, kan het Fins me eigenlijk nog maar weinig interesseren. Maar ja, zo af en toe probeer ik toch de moed bij elkaar te rapen en naar de les te gaan.
Ook moest ik nog boodschappen doen en daarna was het tijd om alle onafgehandelde zaken af te handelen. Mijn kamer zag eruit alsof er een bom was ontploft (zo is het altijd na een carnavalsactiviteit/verkleedact), dus moest ik die enigszins fatsoeneren en moest ik ook nog eens alle foto’s online en op Facebook (internationale Hyves) zetten. Dit kost altijd veel tijd en dan is mijn computer altijd poepie-traag. Maarja….mijn verslag zit er nu weer op, het is weer een behoorlijke lap tekst geworden, maar waarschijnlijk heb ik volgende week niet veel te melden. Komende tijd hoef ik alleen maar te relaxen, huiswerk te maken en me mentaal voorbereiden op het koude Lapland (reisprogramma ziet er erg goed uit!). Kortom…ik krijg mijn tijd hier nog wel goed om en ik geniet ervan zolang het nog kan!
Ook moest ik nog boodschappen doen en daarna was het tijd om alle onafgehandelde zaken af te handelen. Mijn kamer zag eruit alsof er een bom was ontploft (zo is het altijd na een carnavalsactiviteit/verkleedact), dus moest ik die enigszins fatsoeneren en moest ik ook nog eens alle foto’s online en op Facebook (internationale Hyves) zetten. Dit kost altijd veel tijd en dan is mijn computer altijd poepie-traag. Maarja….mijn verslag zit er nu weer op, het is weer een behoorlijke lap tekst geworden, maar waarschijnlijk heb ik volgende week niet veel te melden. Komende tijd hoef ik alleen maar te relaxen, huiswerk te maken en me mentaal voorbereiden op het koude Lapland (reisprogramma ziet er erg goed uit!). Kortom…ik krijg mijn tijd hier nog wel goed om en ik geniet ervan zolang het nog kan!
Hey Kelly,
BeantwoordenVerwijderenNa ons laatste berichtje heb je inmiddels al weer heel wat meer plaatsen gezien. We kunnen door al je verhalen wel een lijstje maken met plaatsen waar het de moeite waard is om eens op vakantie te gaan.
Het verkleden met 11 - 11 is toch aardig goed gelukt. Leon had het geluk dat hij vroeg klaar was met werken, dus die is nog lekker richting Maastricht geweest, Patricia heeft helaas de hele dag gewerkt. Maar volgend jaar als er nog genoeg vrije dagen wordt het de hele dag Maastricht voor ons.
Geniet nog lekker van al je reisjes daar!