Vrijdag 17 December 2010
Na het vertrek van Geert was voor mij ook het aftellen begonnen. Vandaag ben ik dus nog een keer Hong Kong ingegaan, want gelukkig was het weer wat beter. De dag van souvenirs kopen was dan ‘eindelijk’ aangebroken. Wat te kopen…wat te kopen…pff?!?!? Veel kon ik uiteraard niet meenemen en al zeker niet te zware spullen, want het moet ook allemaal ’t vliegtuig in. Ik geloof dat ik ’n beetje heb rondgeslenterd door Kowloon, maar verder kan ik me weinig herinneren van deze dag…heb ook zoveel meegemaakt in de tussentijd!
Zaterdag 18 December 2010
Vandaag is ’n dag waar ik wel nog veel over weet te vertellen. Voordat ik naar Hong Kong ging, keek ik al uit naar deze dag, ook al had iedereen het me afgeraden om hier naartoe te gaan omdat het waarschijnlijk zou tegenvallen. Jaja….ik ben samen met Frouke naar Disneyland Hong Kong geweest! We waren pas rond de middag vertrokken, maar in de metro begon het feest al.
Er is namelijk een speciale Disney metrolijn, met ramen in de vorm van Mickey, handgrepen aan het plafond in dezelfde vorm, Disney beeldjes en ’n leuk melodietje als de deur opent….wat een feest! Frouke was nog nooit naar Disney geweest, dus zij wist niet wat ze moest verwachten. Ik ben alleen in Parijs geweest, maar in vergelijking met Parijs stelt Hong Kong Disney echt niets voor. Het is klein…heeeel klein! Zo’n beetje ter grootte van 1/3e Efteling? Je kon in ieder geval van de ene kant van het park naar de andere lopen in 5 minuutjes….dat gaat je in Parijs niet lukken! De attracties waren ook niet heel bijzonder. Ze hadden wel ’n Space Mountain (ook al werd je niet gelanceerd), It’s a small world en de theekopjes. Ook hadden ze best veel shows en ‘n 4D-bioscoop, wat wel erg leuk was. Maar ook al was het klein, het is en blijft Disney….een ‘magische’ plek! Ik heb me echt kostelijk geamuseerd! Het was niet heel druk, dus we hebben nooit langer dagen 10 of 15 minuten gewacht.
En deze dag was mijn kerstgevoel ook op z’n hoogtepunt, uiteindelijk zou ik hier meer ’n kerstgevoel hebben dan met kerst zelf. Uiteraard was alles in kerststijl inclusief nepsneeuw (wat de Chinezen niet helemaal begrepen en verward naar de hemel keken). We zijn zo’n beetje in alle attracties geweest, hebben foto’s gemaakt met Goofy en hebben genoten van het vuurwerk op ’t eind (zal wel Chinees vuurwerk zijn geweest). Ik ben echt blij dat ik geweest ben, vond het echt geweldig! ’s Avonds waren we compleet ‘aan de hek’ en hebben we nog maar es ’n filmpje gekeken en toen was ’t tijd om te gaan slapen. Morgen zouden we (alweer) op vakantie gaan!
Zondag 19 December 2010
’s Morgens heb ik meteen alles ingepakt en dat was eigenlijk ook zo gedaan. ’s Middags zijn Frouke en ik met Wentien (Chinees/Amerikaans) voor de laatste keer gaan Dim-Sum gaan eten en daarna hebben we snel-snel ’n hotel voor de nacht geboekt, binnenlandse vluchten voor de dag erna en zijn we naar het vliegveld gegaan. Bij aankomst bleek meteen al dat we vertraging hadden…..zeker 3 uur. Ook al zitten wij in het verre Oosten, ook wij hebben hier last van de sneeuw, aangezien ons vliegtuig uit Londen moest komen. Wij vlogen met Royal Jordanian, echt ’n aanrader. Omdat we vertraging hadden kregen we tegoedbonnen alla € 7,50 pp om te besteden aan eten of drinken, wel netjes! ’s Nachts ging onze vlucht dus en alles ging prima, maar het nadeel was alleen dat we een hele korte nacht zouden hebben. We hadden dus ’n hotel geboekt in Bangkok, in de buurt van het binnenlands vliegveld waar we de volgende ochtend zouden moeten vertrekken. Van het vliegveld waar we aankwamen naar het hotel we ’n uurtje rijden en ’s morgens moesten we er rekening mee houden dat we zo’n 20 minuten zouden moeten rijden en al met al kwam het erop neer dat we zo’n 2,5 uur zouden hebben om te slapen. Die hotelkamer was dus voor niets (gelukkig kost het hier allemaal net niks), maarja…..we hebben toch ’n poging gedaan tot slapen.
Maandag 20 December 2010
Redelijk brak kwamen we op ’t vliegveld aan, op weg van Bangkok naar Phuket. Met de crappy airportbus zijn we naar Phuket Town gegaan, omdat je daar betaalbaar zou moeten kunnen overnachten. Betaalbaar was het zeker…..5 euro per persoon per nacht (inclusief ontbijt), maar ja, het was dan ook niet bepaald een Hilton. Ik moet toegeven dat ik totaal niet onder de indruk was van mijn eerste uren in Thailand, maarja, wellicht zou dat nog komen. Frouke en ik wilden naar het strand en zijn dus, na een uurtje geslapen te hebben, richting Patong Beach gegaan. Klonk erg leuk….maar was het niet. Jeetje wat ’n massa-tourisme, het kon net zo goed Turkije of Spanje zijn. Toen ik dat zag, baalde ik best wel. Ik had meer gehoopt op ’n Filippijnen-vakantie, maar dat zou er dus niet inzitten. Na de avond bij ’t strand doorgebracht te hebben, zijn we terug gegaan naar ons hostel en plannen gemaakt voor de volgende dag. We hadden besloten om naar een van de 2 national parken te gaan en ’n beetje door de natuur te gaan dwalen. Klinkt goed!
Dinsdag 21 December 2010
Bij de busterminal hebben we uiteindelijk ’n tuktuk naar een national park genomen. De twijfels begonnen toe te slaan, want ten eerste waren er maar weinig locals die het national park kenden en ten tweede was er een vrouw die zei dat er niets te doen was….hmmmm. Toen we bij het eerste national park aankwamen hebben we met onze tuktuk-chaufeur afgesproken dat hij op ons zou wachten, maar wij hadden absoluut geen idee hoe lang we nodig hadden. Het was ook allemaal zo onduidelijk! Geen idee hoe lang we nodig hebben in ’n national park……kan ’n hele dag zijn! Nou, uiteindelijk was het maar ’n half uur.
Sommige vliegtuigen vlogen wel heeeeeeeeeeeel erg laag. Na ook dit park gezien te hebben, hebben we even met ‘Harry’ gepraat en hadden we afgesproken dat hij ons als de wiedeweerga naar ons hostel zou brengen, wij onze tassen zouden pakken en hij ons bij de ferry zou afzetten. We hadden ’t wel gezien in Phuket en wilden graag weg. We zouden nog net de laatste ferry richting Ko Phi Phi kunnen pakken en dat hebben we dus ook gedaan. Gelukkig deed ’t hostel niet moeilijk over ’t feit dat we zo laat uitgecheckt hadden (het was eigenlijk was 2 uur of zo), ook al hadden we gezegd dat we nog ’n nachtje zouden blijven. Ochja, in ’t ergste geval hadden we gewoon ’n nacht extra betaald.
Eenmaal bij de pier aangekomen kwamen we erachter dat we niet de enigen waren die nog snel naar Ko Phi Phi wilden. Wat een drukte! Veel jongeren ook…..hmmm….
Ko Phi Phi bleek ook erg toeristisch te zijn, maar dan op ’n prettigere manier, het was iets meer relaxt. Het was dus al ’n hele verbetering in verhouding tot Phuket, maar het was nog steeds niet wat ik verwacht had. ’s Avonds zijn we wat gaan rondlopen, gaan eten en naar een full moon party geweest. Ik kwam er al snel achter dat ik even ’n knop in m’n hoofd moest omschakelen en dat het een feestvakantie zou worden ipv een onbewoond eilandvakantie. Nouja…dan maken we er maar ’t beste van! Om de vakantie te vieren hebben ten eerste maar ’n massage genomen….hier kon ik wel aan wennen! Ojaa! Niet te vergeten…ik heb ook m’n eelt laten weg-eten door visje, je kent het wel, zo’n visspa. Ik kon er absoluut niet tegen! Het kietelde en ik had niet het idee dat het echt was deed….vrij apart. Frouke vond het wel prettig, maar ik kon er niet van genieten.
Woensdag 22 December 2010
Vandaag zijn we gaan Islandhoppen, want rondom Ko Phi Phi lagen veel eilandjes. Had ik trouwens al verteld dat Ko Phi Phi het eiland was waar zo’n 6 jaar (?) geleden de tsunami alles verwoest heeft? Dit was een van de zwaarst getroffen gebieden toen. Die tsunami kwam aanzetten met kerst….hmmmm….ik moet toegeven dat het af en toe door m’n hoofd gespookt heeft “asjeblieft dit jaar niet”. Het islandhoppen was geweldig! We hadden goed weer, lekker gezwommen en de stranden waren echt zo mooi! Op het mooiste strand, Maya Beach, is ’n aantal jaren geleden de film ‘The Beach’ met Leonardo DiCaprio opgenomen….dan weten jullie misschien waar ik ’t over heb. Alleen het snorkelen viel ’n beetje tegen. Er waren wel superveel vissen en mooie vissen, maar het koraal was vrijwel dood…minder spectaculair van de Filippijnen dus.
’s Avonds zijn we gaan eten, wederom ‘n massage en daarna op ’t strand gaan feesten…uitgaan op je slippers, dat is lang geleden!!
Donderdag 23 December 2010
Vandaag hadden we ’n luie dag en zijn we de hele dag aan ’t strand gaan liggen, fijn met ’n leesboek erbij. Even helemaal niks! ’s Avonds hebben we maar weer eens ’n massage genomen en daarna wilden we wat gaan eten, maar omdat we aan de late kant waren, was het helaas niet meer mogelijk bij ’n restaurant te eten en waren we gedoemd tot de barbecue-kraampjes op de straat. Lekker is anders! Later zijn we nog naar een rockcafé en het ‘feeststrand’ geweest en hebben ons goed geamuseerd!
Vrijdag 24 December 2010
Gisteravond, of misschien ook wel nacht, hadden we besloten dat we vandaag wilden gaan duiken. Eerst had ik m’n twijfels, omdat het niet heel goedkoop was en het snorkelen mij was tegengevallen. Andere mensen hadden me echter overtuigd dat het wel de moeite waard zou zijn. Oké dan. Wij op zoek naar ’n bedrijf die ook middagduiken deden, want de ochtendduik hadden we intussen gemist. Toen we eenmaal een bedrijf gevonden hadden, begon toch nog even de twijfel toe te slaan. Wij zouden namelijk de volgende dag moeten vliegen, dat zou uiteindelijk zo’n 20 uur na het einde van onze laatste duik zijn. Volgens officiële regelementen mag je niet vliegen tot 18 uur na je laatste duik. Dus we voldeden wel aan de voorzorgsmaatregelen, maar twijfelden toch even. Uiteindelijk hadden we toch besloten het maar te doen, omdat we niet lang zouden duiken (2 x 1 uur).
We hadden een leuke instructeur en het duiken was echt geweldig! We hebben zoveel soorten vissen gezien, een stuk of 6 schildpadden, een inktvis, haaien, zwaardvissen…..vanalles! Echt gaaf! Het koraal was niet geweldig, maar dat maakte niet eens zoveel uit. Ik was blij dat we dit toch gedaan hadden.
’s Avonds was het kerstavond. Na onze nieuwe jurkjes aangetrokken te hebben, zijn we op zoek gegaan naar ’n restaurantje. Uiteindelijk hadden we allebei gekozen voor ’n lekkere steak…alhoewel…echt lekker was hij niet. Het vlees zag er nogal rauw uit….alsof ’t gekookt was eigenlijk. Dit was werkelijk ’t slechtste kerstdiner ooit! Daarna zijn we nog naar ’n vuurshow gaan kijken, hebben we ’n massage gehad en toen zijn we weer naar dat rockcafé geweest (was echt ’n leuk bandje!) en later op de avond weer naar ’t strand. Jep, ik heb dus echt kerst op ’t strand gevierd. Eigenlijk voelde het in de verste verte niet als kerst….er werd niet eens kerstmuziek gedraaid. Apart was ’t in ieder geval wel!
Zaterdag 25 December 2010
Uitslapen zat er niet bij, want we moesten de veerboot richting Phuket hebben. ’s Middags zouden we namelijk richting Bangkok vliegen, zodat we morgen weer naar Hong Kong konden gaan. Veel hebben we deze dag dus niet gedaan. Op het vliegveld werden we wel verwelkomd door ’n kerstman en stewardessen in te kerstpakjes. Wel grappig, want alleen onze maatschappij deed aan kerst.
Rond ’n uur of 6 ’s avonds kwamen we in Bangkok aan. Een hostel hadden we nog niet, dus hebben we ons door de taxi naar ’n wijk laten brengen waar de meeste hostels zouden moeten zijn. Uiteindelijk hadden we ’n hotel genomen, omdat dit het eerste was dat we tegenkwamen, niet duur was en we geen zin hadden om verder te kijken. De wijk waarin we zaten zag er gezellig uit….er was volop leven overal. Die avond hebben we voornamelijk rond gelopen, voor de laatste keer lekkere Pad Thai gegeten en hebben we iets gedronken met Eveline en Annemarie. Eveline is ’n vriendin van de middelbare school, dus het was enorm grappig om haar hier tegen te komen. “Wat is de wereld toch klein”.
Zondag 26 December 2010
De laatste dag van de reis was aangebroken. ’s Morgens wilden we nog snel wat van Bangkok zien, dus na het ontbijt zijn we gaan op pad gegaan. Tijdens ontbijt hadden we ’n Fransman leren kennen, die we op sleeptouw hadden genomen. We zijn naar ’n grote tempel niet ver van ’t koninklijk paleis geweest. Echt mooi! Zo’n Thaise tempel was toch anders dan de Chinese variant. Volgens mij werden ze ook beter onderhouden, want op de gouden beelden kon je ook zien dat er regelmatig ’n nieuw laagje bladgoud werd aangebracht. Bijna alles schitterde in de zon, dat het soms zelfs pijn aan je ogen deed.
Daarna zijn we per tuktuk naar Chinatown gegaan…wat ’n drukte! Maar als ik heel eerlijk ben, vond ik er eigenlijk niets Chinees aan. Daarna zijn we weer terug gegaan naar de drukste straat, dichtbij ons hotel. Uit voorzorg hebben we ruim op tijd de taxi richting ons hotel genomen, want het verkeer in Bangkok staat bijna altijd vast. Alleen net vandaag niet en waren we dus veel te vroeg op ’t vliegveld! Nouja, geen nood…ze hadden er koffie en er was genoeg volk om te bekijken, dus daar hebben we ons prima mee geamuseerd. ’s Avonds kwamen we dan weer in Hong Kong aan en beleefde ik al mijn ‘laatste dit, laatste dat’ momentjes. Laatste keer dat m’n visum vernieuwd werd (m’n paspoort staat er inmiddels half vol mee!), laatste keer het gevoel van thuiskomen in Hong Kong, laatste keer de airportbus, laatste keer…… Jeetje, wat ben ik vaak op dit vliegveld geweest!! Ik durf ook met recht te zeggen dat dit het fijnste vliegveld is waar ik ooit geweest ben. Zo overzichtelijk, genoeg te doen…heerlijk! Ik vond het altijd ’n feest om hier naartoe te gaan. Maar de gedachte dat het vandaag de 26e was en ik de 28e richting het vliegveld moest gaan om naar huis te gaan….dat ging me toch even te snel.
Eenmaal weer aangekomen bij Patrick Manson, ben ik maar meteen de was gaan doen en heb ik m’n koffers erbij gepakt. Wat moest hoognodig gewassen worden, wat kon meteen in ’t koffer en wat moest in de handbagage….. Het einde was nabij!
Maandag 27 December 2010
Vandaag heb ik ingepakt en ben ik naar de universiteit geweest omdat ik mijn bankrekening wilde gaan opzeggen. Deze was helaas niet open, dus moest ik morgen maar terugkomen. ’s Middags zijn Frouke en ik naar een balletvoorstelling van de Notenkraker geweest. Echt leuk! Nog leuker dan de voorstelling van Doornroosje. Na de voorstelling zijn we nog ff door Kowloon gaan lopen en daarna heeft Ophelia (mijn buddy) zich bij ons gevoegd en zijn we met z’n allen Japans gaan eten. Dit was de laatste keer dat ik Ophelia zou zijn, dus ook van haar moest ik afscheid nemen. Wel jammer, vond het altijd wel leuk om met haar te spreken, ze leidden toch ’n ander leven dan ons. ’s Avonds ben ik met ’n aantal mensen nog wat gaan drinken. Eerst in Soho totdat we weggejaagd werden. Daarna zijn we nog richting Lan Kwai Fong gegaan, maar daar was het vrij dood. Toch zijn we uren daar gebleven en hebben we pratend de tijd doorgebracht voor de 7 Eleven. Daarna nog even naar de MacDonalds en toen eindelijk naar huis. Het was ijskoud en we waren niet echt op de kou gekleed.
Dinsdag 28 December 2010
Ondanks het feit dat het al half 5 ’s nachts was toen ik thuis kwam, was ik zo fit al ’n hoentje en besloot ik nog maar even verder te gaan met inpakken. Ik heb eigenlijk nog best veel gedaan in ’n half uurtje. Maar toen ben ik toch maar gaan slapen, want ik wilde ook weer niet te laat opstaan. Na 4 uurtjes slaap was ik dus weer m’n bed uit, om verder in te pakken en toen ik zo’n beetje alles had ingepakt, ben ik richting de universiteit gegaan om nog een of andere borg op te halen (ik wist niet dat ik geld terug kreeg) en om mijn bankrekening op te zeggen. 2 jaar geleden in Finland heb ik hier aardig wat problemen mee gehad, maar hier in Hong Kong liep het allemaal gesmeerd. Mooi, dat was geregeld. Toen heb ik m’n laatste koffie gedronken bij de Starbucks op de campus en heb ik ’n cadeautje voor Frouke in elkaar geknutseld. Terwijl ik daarmee bezig was kwam er nog ’n professor met me praten en afscheid nemen. Ik dacht eerst dat hij met mij kwam praten om het over mijn verslag te hebben (ik zag de bui al hangen), maar gelukkig had hij het nog niet gelezen. Fieeew! Wel leuk dat hij nog even gedag kwam zeggen. Daarna ben ik richting Central gegaan, want ik had nog ’n laatste missie voor deze dag: een Ipad kopen voor broerlief. Dat bleek nog ’n hele klus te worden! Overal waar ik kwam was de variant die ik moest hebben uitverkocht en dus heb ik de metro gepakt en ben ik van wijk naar wijk gegaan. Uiteindelijk had ik de Ipad gevonden, maar toen moest ik nog de accessoires. Boh….wat ’n gedoe! Ik ben toch maar teruggegaan naar Patrick Manson, omdat ik met Frouke zou gaan lunchen. Mijn laatste lunch zou slangensoep worden, omdat Frouke destijds niet mee geweest en niet wist waar dat tentje zich bevond. De soep was lekker en daarna hebben we nog even door Causeway Bay en Mong Kok gelopen en uiteindelijk had ik alles bij elkaar voor de Ipad. Toen wilde ik snel naar huis, want ik had het nogal gehad. Ik wilde op weg naar het vliegveld, gewoon weg….ik was het wachten beu, er was toch niets meer te doen voor mij. Toen we terug waren in Patrick Manson heb ik dus alles klaargezet, klaar voor vertrek. Ik had wel teveel kilo’s bij me, maar ik hoopte dat het geen probleem zou worden en anders zou ik wel bijbetalen. Het kon me niet meer interesseren, ik had al ’n paar kilo aan spullen weggegooid. Honger had ik niet, ik was de hele dag al niet zo lekker (waarschijnlijk ook omdat we ’s nachts zolang buiten hadden gestaan). Uiteindelijk was het moment dan echt daar. Ik had afscheid genomen van Elaine, want er was bijna niemand thuis in Patrick Manson en toen ben ik samen met Frouke naar de bushalte gelopen. Ik was blij dat ze met me meeliep, want het was nogal ’n gesleep berg op! De bus kwam op tijd, en daar ging ik dan…..op naar het vliegveld! Af en toe had ik ’t wel moeilijk in de bus, vooral toen ik voor de laatste keer over de lange Lantaubrug ging rijden en ik uitkeek op de verlichte skyline van Victoria Harbour.
Op het vliegveld ging alles volgens planning. Ook al was mijn koffer 4 kilo te zwaar, de man achter de balie keek er niet van op. Toen ben ik nog snel ’n winkel binnengelopen, waar ze vesten met ‘I love Hong Kong’ verkochten. Nadat ik de winkel uitwas sloot de winkel ook. Toen maar op weg naar de gate. Onderweg naar de gate ontmoette ik ’n Italiaan die ook richting Dubai moest. Het was ’n beetje ’n zwamvot, die vertelde dat hij vertegenwoordiger van ’n bekend make-up merk was (MAC) maar ook z’n eigen make-up merk had. Uiteindelijk kreeg ik van hem ’n lipstick en ’n doosje met poeder. Of ik ’t ga gebruiken is ’n tweede, maar ja, grappig is ’t wel. Ik was op dat moment ook niet bedroefd of niets. Gelukkig zat die Italiaan niet naast me in ’t vliegveld. Er zat eigenlijk niemand naast me in ’t vliegveld, want ik zat naast het gangpad en aan de andere kant was ’n stoel vrij….relaxt!
Woensdag 29 December 2010
Ik heb ’n poging gedaan tot film kijken, maar ik was toch te moe om iets te volgen. Dan maar slapen. Helaas lukte ook dat niet. De hele vlucht heb ik dus zo’n beetje ‘uitgezeten’. Toch vloog de tijd letterlijk en figuurlijk voorbij. Voor ik het wist was ik al in Dubai.
We waren nog niet het vliegtuig uit, of die Italiaan begon weer te praten. Hier had ik niet zoveel zin in, want hij had ook ’n stop-over. Toen hij naar het toilet ging, ben ik dus ook heel asociaal doorgelopen. Sorry, maar ik had nog 3 uur te gaan en ik had niet zoveel zin om om 5 uur ’s ochtends over foundations en mascara’s te praten. Ik ben dus rechtstreeks naar mijn gate gelopen en heb daar ’n koffie gedronken en al ’n deel van m’n weblog getypt. Ook dit wachten viel wel mee.
Ik had het ’n paar keer gecheckt, maar mijn vlucht zou geen vertraging hebben. Ideaal. Bij de gate merkte ik wel al snel dat ik niet de enige Nederlander zou zijn in dit vliegtuig richting Düsseldorf. Ik moet toegeven dat ik liever tussen de Duitsers had gezeten dan tussen de duidelijk aanwezige Hollanders. Pff….. Maarja. Ook nu had ik weer ’n ideale zitplaats naast het gangpad en de andere kant een lege stoel. Wederom heb ik me ’n film opgezet, maar ook dit keer heb ik ‘m niet afgekeken omdat ik te moe was. Dan maar slapen…..of toch niet. Slapen ging niet echt. Dus na ’n paar uur proberen zag ik in dat het niet ging lukken en dat ik toch maar beter film kon kijken en dat heb ik dus ook gedaan. In principe ging deze vlucht ook prima en duurde niet te lang. Dus voor ik het wist gingen we al landen. Toen ik uit het raampje keek zag ik hoe wit alles was….’Oja’.
Op ’t vliegveld stonden pap, mam, Evy, Don en Geert op me te wachten. Na elkaar ‘begroet’ te hebben, hebben we nog even wat gedronken en zijn we toen richting Nederland vertrokken. Thuis hadden ze ’t huis versierd, echt lief! En niet lang na thuiskomst was het eerste bezoek al hier. Tussendoor heb ik me even snel kunnen douchen en omkleden en toen stond de volgende lading bezoek alweer op de stoep. Erg leuk dat iedereen even wilde komen! ’s Avonds was ik compleet ‘aan de hek’ en ben ik dus weer in m’n eigen bedje gekropen.
Donderdag 30 December 2010
Om 9u ’s ochtends was ik alweer klaarwakker en ben ik dus ook maar opgestaan. De rest van de dag heb ik gewinkeld, want ik had heel veel kleding in Hong Kong achter gelaten. Veel was versleten of verknoeid door de wasmachine daar. Ik had wel veel gekocht, dus dat was wel fijn, maar echt happy werd ik er niet van. De jetlag liet zich vooral later op de dag zich goed zien. Ik was poepiepoepie moe, maar ik moest iets ‘nets’ hebben voor ’t sollicitatiegesprek van a.s. dinsdag. Niets kon me meer tevreden stellen. Ik was gewoon kaput. Na het winkelen ben ik dus ook redelijk snel naar bed gegaan. Ik moest maar weer aan het Nederlandse ritme gaan wennen.
Vrijdag 31 December 2010
En nu zit ik dan hier alweer m’n laatste weblog te typen. De tijd is voorbij gevlogen. Vorig jaar rond deze tijd wist ik nog niet eens dat ik naar Hong Kong zou gaan. Toen zat ik nog helemaal in ’n dilemma of ik nu dicht bij huis of ver weg moest gaan. En ’n jaar…of ’n half jaar?? Ik kende Frouke ’n jaar geleden nog niet eens…
Inmiddels zit ’t jaar erop en kan ik terugkijken op ’n supergaaf half jaar in Hong Kong. Ik had het niet willen missen. Ik heb echt enorm genoten van de stad, het wonen in ’n wereldstad was iets dat ik wilde meemaken en ik moet toegeven dat het me echt goed bevallen is. Ik heb veel gezien van Hong Kong zelf, van China, en ook ’n gedeelte van Zuid-Oost Azië. De universiteit vond ik ook geweldig, ik vond het leuk om zoveel op de universiteit te ‘leven’, dat had ik nog nooit gedaan. Koffiedrinken op de uni, naar de bank, boeken of computeraccessoires, dineren op de uni….relaxen. Alles! In Maastricht is dat toch even anders.
En dan vanuit Patrick Mansson met het crappy busje naar Central…..waar je in ’n soort van ‘New York’ terecht kwam. Even ’t water over en je zat letterlijk in China Town. Zoveel verschillende kanten in ’n stad…en tussendoor ook nog ’s superveel natuur om je heen. Dat is Hong Kong zo’n beetje. Mocht je ’n keer een kans hebben om ’n stopover in Hong Kong te nemen……zeker doen!
Nu zit ik dan alweer in Wessem en begint vannacht het nieuwe jaar. Momenteel heb ik nog geen plannen om volgend jaar naar het buitenland te gaan, maar ja….zeg nooit nooit. Hoe dit jaar eruit gaat zien is nog ’n groot raadsel. Ga ik stage lopen? Ga ik m’n master afronden, of nog even wachten? Ik weet het niet…. Jullie horen het vanzelf wel, maar niet meer via de weblog, want dit is mijn laatste berichtje voor nu. Ik wil jullie bedanken voor het lezen van mijn verhalen, ik hoop dat jullie het leuk hebben gevonden en op de valreep wil ik jullie nog het allerbeste toewensen voor het nieuwe jaar!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten