Mid-Autumn, Consulaat en Tennis!

Bohhh….Ik besef me dat ik heel wat in te halen heb, vandaar dat ik mijn blog nu typ tot aan de reis naar de Filipijnen, want ook in die laatste dagen ervoor heb ik nog aardig wat gedaan. Bovendien lukte 't me niet om 'n paar filmpjes te uploaden, maar ik zal 't over een tijdje nog eens proberen!

 

Woensdag 22 September 2010

Vandaag zijn Frouke en ik onder begeleiding van een lokale student een bagpack gaan kopen. Aangezien Filipijnen op de planning staat en een trolley te klein is en ons grote koffer te groot…moesten we wel iets nieuws kopen: een bagpack dus! Andres bracht ons naar Wan Chai, naar een outdoor winkel waar we ’n er eentje hebben kunnen vinden. Voor 1 HK dollar extra (dat is €0,10) kregen we er een slaapzak en ’n isolatiematje bij…..of we het gaan gebruiken weten we niet, maar we hebben ’t uiteraard maar erbij genomen!

Vandaag was het een nationale feestdag, namelijk het Mid-Autumnfestival, wat bij volle maan gevierd wordt. Het is echt een familiefeest, waarbij de hele familie bij elkaar komt voor een groot diner en de ‘mooncakes’ mogen niet ontbreken. Mooncakes vind je overal en dus hadden we ze al eens gevierd. Er zijn 2 categorieën mooncakes: de orignele en de ice mooncakes. Wij hadden een hele tijd geleden al eens de ice mooncakes gegeten en die vond ik super chemisch en raar (zou ze nooit meer kopen) en niet zolang geleden hadden we de originele Lotus mooncake gegeten (met een gekookt eigeel erin)….die ik ronduit smerig vond! Koekjes horen lekker te zijn, maar dit vond ik echt niet te pruimen. Maar het is een traditie en die ice mooncakes zijn uitgevonden omdat volgens mij niemand de originele lekker vind, maar toch koopt iedereen het.

Wij hebben het Mid-Autumn festival gevierd in Victoria Parc, waar vanalles te zien was. Allerlei verschillende lampionnen, lichtjes, shows en mensenmassa’s waarvan de helft een lampion bij zich droeg. Het was erg leuk om te zien allemaal. We hebben ook acrobatiek en dans shows gezien en we hebben gewacht op ‘de dansende draak’. Dit is schijnbaar een traditie die geweldig is. Een 48 meter (?) lange draak gemaakt van een of andere draad/vezel, gedragen door mensen trok over het plein.

We snapten er niet veel van, maar het feit dat iedereen bleef staan kijken en dat het druk was leek ons een teken dat het heel geweldig moest zijn. De draak ging weer weg van ’t plein en we hoorden van anderen dat hij weer terug zou komen, maar dan verlicht. Na suuuuperlang gewacht te hebben (ook voor de eerste aankomst van de draak) kwam de draak terug, helemaal volgestouwd met aangestoken wierrookstokjes en begon weer als een dolle over het plein te dansen. Uiteindelijk viel het een beetje tegen allemaal, met name omdat we zo lang hadden moeten wachten (en het al na 23u was intussen).

 

Donderdag 23 September 2010

Vandaag hadden we vrij omdat het de dag na Mid-Autumn Festival was. ’s Morgens hebben we weer ’n workshop van het Tourism Board gedaan, dit keer een Jewelry Appreciation Class. In een juwelier in Mong Kok kregen we uitleg over jade en diamanten. Ik weet nu hoe ik echt van nep kan onderscheiden en welke meer waard is…… Zelf was ik meer geïnteresseerd in parels, dus heeft hij daar ook iets over verteld. Echt geweldig was de workshop niet, minder leuk dan de tea appreciation class, maar dat kwam wellicht ook omdat het erg vroeg was.

Daarna hebben we nog wat rondgelopen en is ons vermoeden omtrent de Délifrance bevestigd. We zijn in totaal 3 keer bij de Délifrance geweest of zo, en iedere keer komen we Nederlanders (de eerste keer zelfs Limburgers!) tegen.


Frouke en ik zijn gaan rondlopen bij de Avenue of Stars, waar tegels van beroemdheden uit Hong Kong liggen, sommigen met handafdruk. Veel kende ik er niet: een chinese professor omdat een gebouw van de uni zo heet, Bruce Lee en Jackie Chan.

’s Avonds had het buddy van Frouke, Tiffany, ons uitgenodigd voor een Mid-Autumn Diner met haar vrienden. Wij wisten niet wat we moesten verwachten, maar het leek ons wel leuk. Met ’n groep van ongeveer 20 man (niet iedereen kende elkaar) zijn we naar een Thais restaurant geweest en hebben we daar heeeeeeeeeeeeeeerlijk gegeten. Daarna vroegen ze of we nog mee wilden naar de pier, waar we mooncakes (nieuwe varianten, waren beter dan degene die ik ooit gehad heb) gegeten hebben en waar zij liedjes hebben gezongen. Na afloop duwden ze ons zoveel mogelijk mooncakes in de hand, want iedereen wilde ze kwijt, maar het is ons gelukt om er met 4 naar huis te gaan én een trommel om ze in te bewaren. Een lekker kitcherige goud met rode Chinese trommel….daar ging ’t me eigenlijk om :-). Uiteindelijk hebben we een mooncake aan onze bewaker gegeven en 2 aan de kamergenootjes van Frouke. Een ‘red-bean’ mooncake hebben we zelf gehouden om te proberen. Maar genoeg over de cakes…..vanuit de pier gingen we nog met ’n kleiner groepje een typisch Cantonees nagerecht eten. Beetje raar. Ik zou het omschrijven als rijstepap, maar dan was het geen rijst maar ander kleine bolletjes. Er waren verschillende varianten en wij hadden een met mango (heerlijk) en een met bonen (apart, maar goed te eten). De locals waren erg aardig tegen ons en we hebben het over vanalles gehad. Een erg relaxte avond en het is weer eens iets anders dan een club. Echt een super geslaagde avond!


Vrijdag 24 september 2010


Vanmorgen hadden we een afspraak op het consulaat. Gewoon, zomaar, om te kletsen. Ik was nooit op een consulaat geweest, maar het is zo apart dat er gewoon ’n stukje Nederland in Hong Kong is. Alles was in het Nederlands, er lagen (uitgeprinte) kranten, foto’s van Beatrix, etc. We werden naar ’n supergave vergaderzaal geleidt, waar je een geweldig uitzicht over Central had (de meest Westerse wijk in Hong Kong, waar alle dure winkels zijn). Onder het genot van ’n kopje koffie hebben we met de consul gepraat over ditjes en datjes, en daarna zijn we weer braaf richting de uni gegaan. Zoals gewoonlijk hadden we weer tot half 10 ’s avonds les, maar daarna had ik ook echt geen behoefte meer om iets te gaan doen. Was ook niet helemaal lekker. Het was eens tijd voor ’n rustig avondje zonder drukke planning.


Zaterdag 25 september 2010

Samen met Alana (Zwiters/Australisch) en Frouke ben ik naar New Territories geweest om het 10,000 Buddha’s Monestry te bezoeken. Om bij het klooster te komen moest je trappen lopen en naast het pad stonden allemaal verschillende buddha’s. Elke buddha was uniek. De ene zag er enger, grappiger en lelijker uit dan de andere. Gelukkig wemelde het er niet van de toeristen. In de tempel zelf stonden duizende kleine buddhas, allemaal voorzien van ’n lampje. Erg indrukwekkend en mooi!

Er waren verschillende tempels aanwezig, in een tempel was een dienst bezig. Ook was er een watervalletje waar ze ’n enorm grote witte buddha aan ’t maken waren, maar helaas stond deze nog in de steigers.

Daarna wilden we ergens iets gaan eten en aangezien er niet zoveel te doen was in de buurt zijn we uiteindelijk bij de Ikea beland. Iets minder dan in Nederland en de service was beroerd, maar stiekem was het toch wel lekker om weer eens Zweedse balletjes te eten!

’s Avonds zijn we niets meer gaan doen, want we moesten zondagochtend belachelijk vroeg op. Even na 23u lag ik dus in m’n nestje! (jaa….op zaterdagavond).

Zondag 26 september 2010

Samen met Martina en Frouke ben ik om half 8 afgereisd naar Macao om daar een tenniswedstrijd bij te wonen. Martina houdt van tennis en aangezien Frouke en ik nog nooit ’n wedstrijd hadden bijgewoond, leek dit ons wel ’n mooie kans.

’s Morgens hebben we eerst rondgelopen door een deel van Macao, dit is lang een kolonie van Portugal geweest en je waande je zelfs in Portugal (al ben ik er zelf nooit geweest). Echt schattig, wederom een vakantiegevoel. Macao is groter dan alleen dit deel dat we gezien hadden, maar we hadden niet meer tijd omdat we naar die wedstrijd moesten. Wellicht dat we nog eens een keertje terugkomen om meer te bekijken.

Het tennis plaats in de Venetian, het allergrootste hotel dat ik ooit gezien had. Uiteraard draaide het hier ook allemaal om het casino, maar ze hadden het hotel een Venetiaans tintje gegeven, en dus was er ook een ‘rivier’ waar zingende gondeliers je rondvoeren. Niet te geloven, erg nep…..het was bijna eng. Het voelde heel raar aan allemaal. Beetje ziek zelfs.


De wedstrijd was ’n showwedstrijd, dus er stond voor de spelers niet echt iets op ’t spel. De spelers waren Tomas Berdych, David Ferrer, Nikolay Davydenko en Robin Soderling. Er werden allemaal singels gespeeld, tot uiteindelijk Soderling als winnaar uit de bus kwam. Daarna werden er ook nog doubles gespeeld, maar omdat Frouke en ik super moe waren en we maandagavond naar de Filipijnen zouden vertrekken en nog steeds veel moesten regelen, zijn we voor afloop richting Hong Kong gegaan. Na wat gedoe en uiteindelijk na bijbetaling voor de eerste klas eerder naar huis konden, hebben Frouke en ik gezocht naar tickets voor onze reis tijdens de reading week (hebben we ’n week vrij). Vlekkeloos ging het niet, want boeken via het internet loopt altijd mis hier (hebben veel mensen last van). We willen naar Shanghai vliegen en dan met de trein (?) naar Beijing en dan weer terug naar Hong Kong vanuit Beijing. Het ticket voor Beijing was uiteindelijk gelukt….maar Shanghai hadden we maar laten zitten tot maandagmorgen, internet liep steeds vast en zoveel tijd hadden we niet (moesten ook nog alles klaarmaken voor Filipijnen), dus hadden we het maar even gestaakt. Morgen naar de Filipijnen....spannend!!!