Disney, Thailand en Bye-bye!

Vrijdag 17 December 2010

Na het vertrek van Geert was voor mij ook het aftellen begonnen. Vandaag ben ik dus nog een keer Hong Kong ingegaan, want gelukkig was het weer wat beter. De dag van souvenirs kopen was dan ‘eindelijk’ aangebroken. Wat te kopen…wat te kopen…pff?!?!? Veel kon ik uiteraard niet meenemen en al zeker niet te zware spullen, want het moet ook allemaal ’t vliegtuig in. Ik geloof dat ik ’n beetje heb rondgeslenterd door Kowloon, maar verder kan ik me weinig herinneren van deze dag…heb ook zoveel meegemaakt in de tussentijd!

Zaterdag 18 December 2010

Vandaag is ’n dag waar ik wel nog veel over weet te vertellen. Voordat ik naar Hong Kong ging, keek ik al uit naar deze dag, ook al had iedereen het me afgeraden om hier naartoe te gaan omdat het waarschijnlijk zou tegenvallen. Jaja….ik ben samen met Frouke naar Disneyland Hong Kong geweest! We waren pas rond de middag vertrokken, maar in de metro begon het feest al.

Er is namelijk een speciale Disney metrolijn, met ramen in de vorm van Mickey, handgrepen aan het plafond in dezelfde vorm, Disney beeldjes en ’n leuk melodietje als de deur opent….wat een feest! Frouke was nog nooit naar Disney geweest, dus zij wist niet wat ze moest verwachten. Ik ben alleen in Parijs geweest, maar in vergelijking met Parijs stelt Hong Kong Disney echt niets voor. Het is klein…heeeel klein! Zo’n beetje ter grootte van 1/3e Efteling? Je kon in ieder geval van de ene kant van het park naar de andere lopen in 5 minuutjes….dat gaat je in Parijs niet lukken!

De attracties waren ook niet heel bijzonder. Ze hadden wel ’n Space Mountain (ook al werd je niet gelanceerd), It’s a small world en de theekopjes. Ook hadden ze best veel shows en ‘n 4D-bioscoop, wat wel erg leuk was. Maar ook al was het klein, het is en blijft Disney….een ‘magische’ plek! Ik heb me echt kostelijk geamuseerd! Het was niet heel druk, dus we hebben nooit langer dagen 10 of 15 minuten gewacht.

En deze dag was mijn kerstgevoel ook op z’n hoogtepunt, uiteindelijk zou ik hier meer ’n kerstgevoel hebben dan met kerst zelf. Uiteraard was alles in kerststijl inclusief nepsneeuw (wat de Chinezen niet helemaal begrepen en verward naar de hemel keken). We zijn zo’n beetje in alle attracties geweest, hebben foto’s gemaakt met Goofy en hebben genoten van het vuurwerk op ’t eind (zal wel Chinees vuurwerk zijn geweest). Ik ben echt blij dat ik geweest ben, vond het echt geweldig! ’s Avonds waren we compleet ‘aan de hek’ en hebben we nog maar es ’n filmpje gekeken en toen was ’t tijd om te gaan slapen. Morgen zouden we (alweer) op vakantie gaan!

Zondag 19 December 2010


’s Morgens heb ik meteen alles ingepakt en dat was eigenlijk ook zo gedaan. ’s Middags zijn Frouke en ik met Wentien (Chinees/Amerikaans) voor de laatste keer gaan Dim-Sum gaan eten en daarna hebben we snel-snel ’n hotel voor de nacht geboekt, binnenlandse vluchten voor de dag erna en zijn we naar het vliegveld gegaan. Bij aankomst bleek meteen al dat we vertraging hadden…..zeker 3 uur. Ook al zitten wij in het verre Oosten, ook wij hebben hier last van de sneeuw, aangezien ons vliegtuig uit Londen moest komen. Wij vlogen met Royal Jordanian, echt ’n aanrader. Omdat we vertraging hadden kregen we tegoedbonnen alla € 7,50 pp om te besteden aan eten of drinken, wel netjes! ’s Nachts ging onze vlucht dus en alles ging prima, maar het nadeel was alleen dat we een hele korte nacht zouden hebben. We hadden dus ’n hotel geboekt in Bangkok, in de buurt van het binnenlands vliegveld waar we de volgende ochtend zouden moeten vertrekken. Van het vliegveld waar we aankwamen naar het hotel we ’n uurtje rijden en ’s morgens moesten we er rekening mee houden dat we zo’n 20 minuten zouden moeten rijden en al met al kwam het erop neer dat we zo’n 2,5 uur zouden hebben om te slapen. Die hotelkamer was dus voor niets (gelukkig kost het hier allemaal net niks), maarja…..we hebben toch ’n poging gedaan tot slapen.


Maandag 20 December 2010


Redelijk brak kwamen we op ’t vliegveld aan, op weg van Bangkok naar Phuket. Met de crappy airportbus zijn we naar Phuket Town gegaan, omdat je daar betaalbaar zou moeten kunnen overnachten. Betaalbaar was het zeker…..5 euro per persoon per nacht (inclusief ontbijt), maar ja, het was dan ook niet bepaald een Hilton. Ik moet toegeven dat ik totaal niet onder de indruk was van mijn eerste uren in Thailand, maarja, wellicht zou dat nog komen. Frouke en ik wilden naar het strand en zijn dus, na een uurtje geslapen te hebben, richting Patong Beach gegaan. Klonk erg leuk….maar was het niet. Jeetje wat ’n massa-tourisme, het kon net zo goed Turkije of Spanje zijn. Toen ik dat zag, baalde ik best wel. Ik had meer gehoopt op ’n Filippijnen-vakantie, maar dat zou er dus niet inzitten. Na de avond bij ’t strand doorgebracht te hebben, zijn we terug gegaan naar ons hostel en plannen gemaakt voor de volgende dag. We hadden besloten om naar een van de 2 national parken te gaan en ’n beetje door de natuur te gaan dwalen. Klinkt goed!


Dinsdag 21 December 2010


Bij de busterminal hebben we uiteindelijk ’n tuktuk naar een national park genomen. De twijfels begonnen toe te slaan, want ten eerste waren er maar weinig locals die het national park kenden en ten tweede was er een vrouw die zei dat er niets te doen was….hmmmm. Toen we bij het eerste national park aankwamen hebben we met onze tuktuk-chaufeur afgesproken dat hij op ons zou wachten, maar wij hadden absoluut geen idee hoe lang we nodig hadden. Het was ook allemaal zo onduidelijk! Geen idee hoe lang we nodig hebben in ’n national park……kan ’n hele dag zijn! Nou, uiteindelijk was het maar ’n half uur.

 De waterval waarvoor we gingen lag namelijk maar 300 m van de parkeerplaats af en voor de rest was er wel ‘n ‘aapjes-opvang’ waar we even aapjes hebben gekeken (hahaha). Omdat we nog tijd over hadden, dachten we dat we het tweede national park ook wel konden bezoeken. Maar ook dit was ’n vreemd ‘national park’. Er zou namelijk een route moten zijn van zo’n 20 minuten (een afdaling) richting het strand, maar wij werden gewoon al bij ’t strand afgezet. Toen we vroegen naar die wandelroute, wist natuurlijk niemand ergens iets vanaf. Hmm….nouja, het was wel ’n mooi strand al was ’t apart dat het direct langs ’t vliegveld lag.
Sommige vliegtuigen vlogen wel heeeeeeeeeeeel erg laag. Na ook dit park gezien te hebben, hebben we even met ‘Harry’ gepraat en hadden we afgesproken dat hij ons als de wiedeweerga naar ons hostel zou brengen, wij onze tassen zouden pakken en hij ons bij de ferry zou afzetten. We hadden ’t wel gezien in Phuket en wilden graag weg. We zouden nog net de laatste ferry richting Ko Phi Phi kunnen pakken en dat hebben we dus ook gedaan. Gelukkig deed ’t hostel niet moeilijk over ’t feit dat we zo laat uitgecheckt hadden (het was eigenlijk was 2 uur of zo), ook al hadden we gezegd dat we nog ’n nachtje zouden blijven. Ochja, in ’t ergste geval hadden we gewoon ’n nacht extra betaald.


Eenmaal bij de pier aangekomen kwamen we erachter dat we niet de enigen waren die nog snel naar Ko Phi Phi wilden. Wat een drukte! Veel jongeren ook…..hmmm….


Ko Phi Phi bleek ook erg toeristisch te zijn, maar dan op ’n prettigere manier, het was iets meer relaxt. Het was dus al ’n hele verbetering in verhouding tot Phuket, maar het was nog steeds niet wat ik verwacht had. ’s Avonds zijn we wat gaan rondlopen, gaan eten en naar een full moon party geweest. Ik kwam er al snel achter dat ik even ’n knop in m’n hoofd moest omschakelen en dat het een feestvakantie zou worden ipv een onbewoond eilandvakantie. Nouja…dan maken we er maar ’t beste van! Om de vakantie te vieren hebben ten eerste maar ’n massage genomen….hier kon ik wel aan wennen! Ojaa! Niet te vergeten…ik heb ook m’n eelt laten weg-eten door visje, je kent het wel, zo’n visspa. Ik kon er absoluut niet tegen! Het kietelde en ik had niet het idee dat het echt was deed….vrij apart. Frouke vond het wel prettig, maar ik kon er niet van genieten.


Woensdag 22 December 2010


Vandaag zijn we gaan Islandhoppen, want rondom Ko Phi Phi lagen veel eilandjes. Had ik trouwens al verteld dat Ko Phi Phi het eiland was waar zo’n 6 jaar (?) geleden de tsunami alles verwoest heeft? Dit was een van de zwaarst getroffen gebieden toen. Die tsunami kwam aanzetten met kerst….hmmmm….ik moet toegeven dat het af en toe door m’n hoofd gespookt heeft “asjeblieft dit jaar niet”. Het islandhoppen was geweldig! We hadden goed weer, lekker gezwommen en de stranden waren echt zo mooi! Op het mooiste strand, Maya Beach, is ’n aantal jaren geleden de film ‘The Beach’ met Leonardo DiCaprio opgenomen….dan weten jullie misschien waar ik ’t over heb. Alleen het snorkelen viel ’n beetje tegen. Er waren wel superveel vissen en mooie vissen, maar het koraal was vrijwel dood…minder spectaculair van de Filippijnen dus.


’s Avonds zijn we gaan eten, wederom ‘n massage en daarna op ’t strand gaan feesten…uitgaan op je slippers, dat is lang geleden!!


Donderdag 23 December 2010


Vandaag hadden we ’n luie dag en zijn we de hele dag aan ’t strand gaan liggen, fijn met ’n leesboek erbij. Even helemaal niks! ’s Avonds hebben we maar weer eens ’n massage genomen en daarna wilden we wat gaan eten, maar omdat we aan de late kant waren, was het helaas niet meer mogelijk bij ’n restaurant te eten en waren we gedoemd tot de barbecue-kraampjes op de straat. Lekker is anders! Later zijn we nog naar een rockcafé en het ‘feeststrand’ geweest en hebben ons goed geamuseerd!


Vrijdag 24 December 2010


Gisteravond, of misschien ook wel nacht, hadden we besloten dat we vandaag wilden gaan duiken. Eerst had ik m’n twijfels, omdat het niet heel goedkoop was en het snorkelen mij was tegengevallen. Andere mensen hadden me echter overtuigd dat het wel de moeite waard zou zijn. Oké dan. Wij op zoek naar ’n bedrijf die ook middagduiken deden, want de ochtendduik hadden we intussen gemist. Toen we eenmaal een bedrijf gevonden hadden, begon toch nog even de twijfel toe te slaan. Wij zouden namelijk de volgende dag moeten vliegen, dat zou uiteindelijk zo’n 20 uur na het einde van onze laatste duik zijn. Volgens officiële regelementen mag je niet vliegen tot 18 uur na je laatste duik. Dus we voldeden wel aan de voorzorgsmaatregelen, maar twijfelden toch even. Uiteindelijk hadden we toch besloten het maar te doen, omdat we niet lang zouden duiken (2 x 1 uur).


We hadden een leuke instructeur en het duiken was echt geweldig! We hebben zoveel soorten vissen gezien, een stuk of 6 schildpadden, een inktvis, haaien, zwaardvissen…..vanalles! Echt gaaf! Het koraal was niet geweldig, maar dat maakte niet eens zoveel uit. Ik was blij dat we dit toch gedaan hadden.


’s Avonds was het kerstavond. Na onze nieuwe jurkjes aangetrokken te hebben, zijn we op zoek gegaan naar ’n restaurantje. Uiteindelijk hadden we allebei gekozen voor ’n lekkere steak…alhoewel…echt lekker was hij niet. Het vlees zag er nogal rauw uit….alsof ’t gekookt was eigenlijk. Dit was werkelijk ’t slechtste kerstdiner ooit! Daarna zijn we nog naar ’n vuurshow gaan kijken, hebben we ’n massage gehad en toen zijn we weer naar dat rockcafé geweest (was echt ’n leuk bandje!) en later op de avond weer naar ’t strand. Jep, ik heb dus echt kerst op ’t strand gevierd. Eigenlijk voelde het in de verste verte niet als kerst….er werd niet eens kerstmuziek gedraaid. Apart was ’t in ieder geval wel!


Zaterdag 25 December 2010


Uitslapen zat er niet bij, want we moesten de veerboot richting Phuket hebben. ’s Middags zouden we namelijk richting Bangkok vliegen, zodat we morgen weer naar Hong Kong konden gaan. Veel hebben we deze dag dus niet gedaan. Op het vliegveld werden we wel verwelkomd door ’n kerstman en stewardessen in te kerstpakjes. Wel grappig, want alleen onze maatschappij deed aan kerst.


Rond ’n uur of 6 ’s avonds kwamen we in Bangkok aan. Een hostel hadden we nog niet, dus hebben we ons door de taxi naar ’n wijk laten brengen waar de meeste hostels zouden moeten zijn. Uiteindelijk hadden we ’n hotel genomen, omdat dit het eerste was dat we tegenkwamen, niet duur was en we geen zin hadden om verder te kijken. De wijk waarin we zaten zag er gezellig uit….er was volop leven overal. Die avond hebben we voornamelijk rond gelopen, voor de laatste keer lekkere Pad Thai gegeten en hebben we iets gedronken met Eveline en Annemarie. Eveline is ’n vriendin van de middelbare school, dus het was enorm grappig om haar hier tegen te komen. “Wat is de wereld toch klein”.


Zondag 26 December 2010


De laatste dag van de reis was aangebroken. ’s Morgens wilden we nog snel wat van Bangkok zien, dus na het ontbijt zijn we gaan op pad gegaan. Tijdens ontbijt hadden we ’n Fransman leren kennen, die we op sleeptouw hadden genomen. We zijn naar ’n grote tempel niet ver van ’t koninklijk paleis geweest. Echt mooi! Zo’n Thaise tempel was toch anders dan de Chinese variant. Volgens mij werden ze ook beter onderhouden, want op de gouden beelden kon je ook zien dat er regelmatig ’n nieuw laagje bladgoud werd aangebracht. Bijna alles schitterde in de zon, dat het soms zelfs pijn aan je ogen deed.


Daarna zijn we per tuktuk naar Chinatown gegaan…wat ’n drukte! Maar als ik heel eerlijk ben, vond ik er eigenlijk niets Chinees aan. Daarna zijn we weer terug gegaan naar de drukste straat, dichtbij ons hotel. Uit voorzorg hebben we ruim op tijd de taxi richting ons hotel genomen, want het verkeer in Bangkok staat bijna altijd vast. Alleen net vandaag niet en waren we dus veel te vroeg op ’t vliegveld! Nouja, geen nood…ze hadden er koffie en er was genoeg volk om te bekijken, dus daar hebben we ons prima mee geamuseerd. ’s Avonds kwamen we dan weer in Hong Kong aan en beleefde ik al mijn ‘laatste dit, laatste dat’ momentjes. Laatste keer dat m’n visum vernieuwd werd (m’n paspoort staat er inmiddels half vol mee!), laatste keer het gevoel van thuiskomen in Hong Kong, laatste keer de airportbus, laatste keer…… Jeetje, wat ben ik vaak op dit vliegveld geweest!! Ik durf ook met recht te zeggen dat dit het fijnste vliegveld is waar ik ooit geweest ben. Zo overzichtelijk, genoeg te doen…heerlijk! Ik vond het altijd ’n feest om hier naartoe te gaan. Maar de gedachte dat het vandaag de 26e was en ik de 28e richting het vliegveld moest gaan om naar huis te gaan….dat ging me toch even te snel.


Eenmaal weer aangekomen bij Patrick Manson, ben ik maar meteen de was gaan doen en heb ik m’n koffers erbij gepakt. Wat moest hoognodig gewassen worden, wat kon meteen in ’t koffer en wat moest in de handbagage….. Het einde was nabij!


Maandag 27 December 2010


Vandaag heb ik ingepakt en ben ik naar de universiteit geweest omdat ik mijn bankrekening wilde gaan opzeggen. Deze was helaas niet open, dus moest ik morgen maar terugkomen. ’s Middags zijn Frouke en ik naar een balletvoorstelling van de Notenkraker geweest. Echt leuk! Nog leuker dan de voorstelling van Doornroosje. Na de voorstelling zijn we nog ff door Kowloon gaan lopen en daarna heeft Ophelia (mijn buddy) zich bij ons gevoegd en zijn we met z’n allen Japans gaan eten. Dit was de laatste keer dat ik Ophelia zou zijn, dus ook van haar moest ik afscheid nemen. Wel jammer, vond het altijd wel leuk om met haar te spreken, ze leidden toch ’n ander leven dan ons. ’s Avonds ben ik met ’n aantal mensen nog wat gaan drinken. Eerst in Soho totdat we weggejaagd werden. Daarna zijn we nog richting Lan Kwai Fong gegaan, maar daar was het vrij dood. Toch zijn we uren daar gebleven en hebben we pratend de tijd doorgebracht voor de 7 Eleven. Daarna nog even naar de MacDonalds en toen eindelijk naar huis. Het was ijskoud en we waren niet echt op de kou gekleed.


Dinsdag 28 December 2010


Ondanks het feit dat het al half 5 ’s nachts was toen ik thuis kwam, was ik zo fit al ’n hoentje en besloot ik nog maar even verder te gaan met inpakken. Ik heb eigenlijk nog best veel gedaan in ’n half uurtje. Maar toen ben ik toch maar gaan slapen, want ik wilde ook weer niet te laat opstaan. Na 4 uurtjes slaap was ik dus weer m’n bed uit, om verder in te pakken en toen ik zo’n beetje alles had ingepakt, ben ik richting de universiteit gegaan om nog een of andere borg op te halen (ik wist niet dat ik geld terug kreeg) en om mijn bankrekening op te zeggen. 2 jaar geleden in Finland heb ik hier aardig wat problemen mee gehad, maar hier in Hong Kong liep het allemaal gesmeerd. Mooi, dat was geregeld. Toen heb ik m’n laatste koffie gedronken bij de Starbucks op de campus en heb ik ’n cadeautje voor Frouke in elkaar geknutseld. Terwijl ik daarmee bezig was kwam er nog ’n professor met me praten en afscheid nemen. Ik dacht eerst dat hij met mij kwam praten om het over mijn verslag te hebben (ik zag de bui al hangen), maar gelukkig had hij het nog niet gelezen. Fieeew! Wel leuk dat hij nog even gedag kwam zeggen. Daarna ben ik richting Central gegaan, want ik had nog ’n laatste missie voor deze dag: een Ipad kopen voor broerlief. Dat bleek nog ’n hele klus te worden! Overal waar ik kwam was de variant die ik moest hebben uitverkocht en dus heb ik de metro gepakt en ben ik van wijk naar wijk gegaan. Uiteindelijk had ik de Ipad gevonden, maar toen moest ik nog de accessoires. Boh….wat ’n gedoe! Ik ben toch maar teruggegaan naar Patrick Manson, omdat ik met Frouke zou gaan lunchen. Mijn laatste lunch zou slangensoep worden, omdat Frouke destijds niet mee geweest en niet wist waar dat tentje zich bevond. De soep was lekker en daarna hebben we nog even door Causeway Bay en Mong Kok gelopen en uiteindelijk had ik alles bij elkaar voor de Ipad. Toen wilde ik snel naar huis, want ik had het nogal gehad. Ik wilde op weg naar het vliegveld, gewoon weg….ik was het wachten beu, er was toch niets meer te doen voor mij. Toen we terug waren in Patrick Manson heb ik dus alles klaargezet, klaar voor vertrek. Ik had wel teveel kilo’s bij me, maar ik hoopte dat het geen probleem zou worden en anders zou ik wel bijbetalen. Het kon me niet meer interesseren, ik had al ’n paar kilo aan spullen weggegooid. Honger had ik niet, ik was de hele dag al niet zo lekker (waarschijnlijk ook omdat we ’s nachts zolang buiten hadden gestaan). Uiteindelijk was het moment dan echt daar. Ik had afscheid genomen van Elaine, want er was bijna niemand thuis in Patrick Manson en toen ben ik samen met Frouke naar de bushalte gelopen. Ik was blij dat ze met me meeliep, want het was nogal ’n gesleep berg op! De bus kwam op tijd, en daar ging ik dan…..op naar het vliegveld! Af en toe had ik ’t wel moeilijk in de bus, vooral toen ik voor de laatste keer over de lange Lantaubrug ging rijden en ik uitkeek op de verlichte skyline van Victoria Harbour.


Op het vliegveld ging alles volgens planning. Ook al was mijn koffer 4 kilo te zwaar, de man achter de balie keek er niet van op. Toen ben ik nog snel ’n winkel binnengelopen, waar ze vesten met ‘I love Hong Kong’ verkochten. Nadat ik de winkel uitwas sloot de winkel ook. Toen maar op weg naar de gate. Onderweg naar de gate ontmoette ik ’n Italiaan die ook richting Dubai moest. Het was ’n beetje ’n zwamvot, die vertelde dat hij vertegenwoordiger van ’n bekend make-up merk was (MAC) maar ook z’n eigen make-up merk had. Uiteindelijk kreeg ik van hem ’n lipstick en ’n doosje met poeder. Of ik ’t ga gebruiken is ’n tweede, maar ja, grappig is ’t wel. Ik was op dat moment ook niet bedroefd of niets. Gelukkig zat die Italiaan niet naast me in ’t vliegveld. Er zat eigenlijk niemand naast me in ’t vliegveld, want ik zat naast het gangpad en aan de andere kant was ’n stoel vrij….relaxt!


Woensdag 29 December 2010


Ik heb ’n poging gedaan tot film kijken, maar ik was toch te moe om iets te volgen. Dan maar slapen. Helaas lukte ook dat niet. De hele vlucht heb ik dus zo’n beetje ‘uitgezeten’. Toch vloog de tijd letterlijk en figuurlijk voorbij. Voor ik het wist was ik al in Dubai.


We waren nog niet het vliegtuig uit, of die Italiaan begon weer te praten. Hier had ik niet zoveel zin in, want hij had ook ’n stop-over. Toen hij naar het toilet ging, ben ik dus ook heel asociaal doorgelopen. Sorry, maar ik had nog 3 uur te gaan en ik had niet zoveel zin om om 5 uur ’s ochtends over foundations en mascara’s te praten. Ik ben dus rechtstreeks naar mijn gate gelopen en heb daar ’n koffie gedronken en al ’n deel van m’n weblog getypt. Ook dit wachten viel wel mee.


Ik had het ’n paar keer gecheckt, maar mijn vlucht zou geen vertraging hebben. Ideaal. Bij de gate merkte ik wel al snel dat ik niet de enige Nederlander zou zijn in dit vliegtuig richting Düsseldorf. Ik moet toegeven dat ik liever tussen de Duitsers had gezeten dan tussen de duidelijk aanwezige Hollanders. Pff….. Maarja. Ook nu had ik weer ’n ideale zitplaats naast het gangpad en de andere kant een lege stoel. Wederom heb ik me ’n film opgezet, maar ook dit keer heb ik ‘m niet afgekeken omdat ik te moe was. Dan maar slapen…..of toch niet. Slapen ging niet echt. Dus na ’n paar uur proberen zag ik in dat het niet ging lukken en dat ik toch maar beter film kon kijken en dat heb ik dus ook gedaan. In principe ging deze vlucht ook prima en duurde niet te lang. Dus voor ik het wist gingen we al landen. Toen ik uit het raampje keek zag ik hoe wit alles was….’Oja’.


Op ’t vliegveld stonden pap, mam, Evy, Don en Geert op me te wachten. Na elkaar ‘begroet’ te hebben, hebben we nog even wat gedronken en zijn we toen richting Nederland vertrokken. Thuis hadden ze ’t huis versierd, echt lief! En niet lang na thuiskomst was het eerste bezoek al hier. Tussendoor heb ik me even snel kunnen douchen en omkleden en toen stond de volgende lading bezoek alweer op de stoep. Erg leuk dat iedereen even wilde komen! ’s Avonds was ik compleet ‘aan de hek’ en ben ik dus weer in m’n eigen bedje gekropen.


Donderdag 30 December 2010


Om 9u ’s ochtends was ik alweer klaarwakker en ben ik dus ook maar opgestaan. De rest van de dag heb ik gewinkeld, want ik had heel veel kleding in Hong Kong achter gelaten. Veel was versleten of verknoeid door de wasmachine daar. Ik had wel veel gekocht, dus dat was wel fijn, maar echt happy werd ik er niet van. De jetlag liet zich vooral later op de dag zich goed zien. Ik was poepiepoepie moe, maar ik moest iets ‘nets’ hebben voor ’t sollicitatiegesprek van a.s. dinsdag. Niets kon me meer tevreden stellen. Ik was gewoon kaput. Na het winkelen ben ik dus ook redelijk snel naar bed gegaan. Ik moest maar weer aan het Nederlandse ritme gaan wennen.


Vrijdag 31 December 2010


En nu zit ik dan hier alweer m’n laatste weblog te typen. De tijd is voorbij gevlogen. Vorig jaar rond deze tijd wist ik nog niet eens dat ik naar Hong Kong zou gaan. Toen zat ik nog helemaal in ’n dilemma of ik nu dicht bij huis of ver weg moest gaan. En ’n jaar…of ’n half jaar?? Ik kende Frouke ’n jaar geleden nog niet eens…


Inmiddels zit ’t jaar erop en kan ik terugkijken op ’n supergaaf half jaar in Hong Kong. Ik had het niet willen missen. Ik heb echt enorm genoten van de stad, het wonen in ’n wereldstad was iets dat ik wilde meemaken en ik moet toegeven dat het me echt goed bevallen is. Ik heb veel gezien van Hong Kong zelf, van China, en ook ’n gedeelte van Zuid-Oost Azië. De universiteit vond ik ook geweldig, ik vond het leuk om zoveel op de universiteit te ‘leven’, dat had ik nog nooit gedaan. Koffiedrinken op de uni, naar de bank, boeken of computeraccessoires, dineren op de uni….relaxen. Alles! In Maastricht is dat toch even anders.


En dan vanuit Patrick Mansson met het crappy busje naar Central…..waar je in ’n soort van ‘New York’ terecht kwam. Even ’t water over en je zat letterlijk in China Town. Zoveel verschillende kanten in ’n stad…en tussendoor ook nog ’s superveel natuur om je heen. Dat is Hong Kong zo’n beetje. Mocht je ’n keer een kans hebben om ’n stopover in Hong Kong te nemen……zeker doen!

Nu zit ik dan alweer in Wessem en begint vannacht het nieuwe jaar. Momenteel heb ik nog geen plannen om volgend jaar naar het buitenland te gaan, maar ja….zeg nooit nooit. Hoe dit jaar eruit gaat zien is nog ’n groot raadsel. Ga ik stage lopen? Ga ik m’n master afronden, of nog even wachten? Ik weet het niet…. Jullie horen het vanzelf wel, maar niet meer via de weblog, want dit is mijn laatste berichtje voor nu. Ik wil jullie bedanken voor het lezen van mijn verhalen, ik hoop dat jullie het leuk hebben gevonden en op de valreep wil ik jullie nog het allerbeste toewensen voor het nieuwe jaar!!

Groetjes,

Kelly

Expeditie China

Jaaaaa! Hier is dan het verslag van Expeditie China!

Zaterdag 4 December 2010

Na ’s morgens nog op mijn kamer ingepakt te hebben, zijn we langzaam per metro naar Guangzhou vertrokken. Guangzhou ligt al op ’t vaste land van China en daarom is het goedkoper om vanaf daar te vliegen. Na een aardige tijd gereisd te hebben, met de nodige controle (bagagescanners, drugshonden, griepscanners en etc.). Op het treinstation van Guangzhou stond een balie van ons hotel, dus zijn we daarnaartoe gelopen om te vragen hoe we er moesten komen. Na dat ze ons 3 keer bekeken hadden en dubbel gecheckt hadden of wij werkelijk een reservering in hun hotel hadden (logisch, we zagen er als ware bagpackers uit) werden we naar de shuttlebus van het hotel geleid. Een minibusje alleen voor ons bracht ons naar het Crown Plaza hotel. De locatie van het hotel was niet geweldig, dat wisten we van te voren, maar we hadden dit keer voor sjiek gekozen….en dat kregen we ook!! Echt niet normaal! Geert en ik waren nog nooit in zo’n fancy hotel geweest en dan hadden we ook nog eens een luxere kamer (voor ’n belachelijk goedkope prijs). Uiteindelijk zijn we niet eens de stad in geweest, mijn kamergenootje had me verteld dat Guangzhou niet echt de moeite waard was, het is een echte industriestad en zij vond het maar ’n vieze stad. Dus hebben wij ervoor gekozen om in het hotel te blijven, te zwemmen, sauna in te gaan, computeren, uit eten, etc. Dit was ’n goed begin van de reis!

Zondag 5 December 2010

We moesten erg vroeg op, omdat we rond half 10 vlogen (met reistijd en alles erbij was het toch vroeger dan gepland). Onze vlucht was prima, Guangzhou had een erg groot en modern vliegveld. Ik gok dat we rond 12 uur aangekomen in ons hostel in Guilin en toen zijn we ’n beetje de stad gaan verkennen. We zijn naar de olifantenberg geweest…..al moest je wel heeeeeeeeeel goed kijken om er een olifant in te zien. We hadden al snel in de gaten dat Guilin een behoorlijk Chinese stad was, weinig mensen spraken Engels en hun manieren waren ver te zoeken (rochelen, spugen, boeren, schijten….alles!). Het meest vreselijke om te zien vond in de kleine kinderen, die allemaal open broekjes droegen. Het kruis was uit hun broek gehaald zodat ze gewoon hun behoefte overal kunnen doen. Je kon dus gewoon alles wegkijken…… Echt vreselijk! ’s Avonds het eten was niet echt lekker…ofja, zeg maar vies, dus de eerste dag waren we niet echt onder de indruk van Guilin. Althans, ik vroeg me af hoe ik me komende dagen zou gaan vermaken. We hadden wel ’n excursie geboekt voor maandag, dus dan zouden we wel verder zien!

Maandag 6 December 2010

We werden ’s morgens rond half 8 opgehaald door een busje, welke ons naar een dorpje aan het water bracht (uurtje van Guilin). Sowieso was ’t erg leuk om door dat dorpje te rijden, dit voelde pas als het ‘echte’ China. In de haven lagen allerlei kleine bootjes bij elkaar, ofja….bootjes…..meer vlotten. Hiermee zouden ook wij een tochtje gaan maken. Met z’n tweeën zaten we dan op zo’n bamboeboot, met een niet Engelssprekende gids, die ons vanalles probeerde te vertellen. De omgeving was wel écht geweldig….de bergen hadden een hele aparte vorm en omdat er zoveel waren vormden ze een heel mooi landschap. Het weer was niet geweldig, wat een beetje ’n mistig uitzicht, maar dat maakte het juist wel mooi.

Na een paar uur rondgedobberd te hebben werden we in een dorpje afgezet. De naam ben ik alweer vergeten, volgens mij Ping nog-iets, maar het wel echt ’n leuk dorpje. Heel oud, kleine straatjes, erg leuk om doorheen te lopen. Daarna hebben we de bus naar Yangshou gepakt, dit is een toeristisch stadje een uurtje van Guilin. Overal stonden marktkraampjes en boden ze je vanalles aan op straat. Heel anders dan Guilin, want Guilin zelf is een middelgrote stad, maar niet supertoeristisch, want in Guilin gaat het meer om de natuur eromheen. Het eten in Yangshou was ook anders, meer keuze en meer ‘bekend’ eten. Geert was het eten in China inmiddels al behoorlijk beu, maar dat komt omdat we serieus ook vaak vies gegeten hebben. In Guilin is het eten namelijk niet om naar huis te schrijven en alles ruikt en smaakt hetzelfde. Niet echt culinair dus.

Deze dag met de boottocht, dat kleine stadje en Yangshou was echt leuk. We hebben ons goed geamuseerd en blij dat we de tocht gemaakt hebben.

Dinsdag 7 December 2010

In plaats van Evy’s verjaardag te vieren, hadden we een excursie geboekt naar rijstterrassen. Per touringcar werden we opgehaald en hebben we ’n reis van 2-3 uur gemaakt. Eerst zijn we naar ‘n ‘langharig dorp’ geweest. Jaajaa….dit dorp staat in het Guinness Book of Record vanwege de haarlengte van de vrouwen. Rondom de haren en het kapsel zijn vele rituelen en tradities gebouwd, maar naast de tradities was er intussen een hele show eromheen gemaakt. Ze gaven een ‘lange haren show’ en verkochten vanalles daar (volgens mij geen haar….). Beetje té toeristisch voor mij. Daarna gingen we naar de rijstterrassen.

Ze zagen er iets anders uit dan ik verwacht had, maar het was wel heel mooi. Ook hebben we vreselijke soep gegeten in ’n restaurantje daar en hebben we ons geërgerd aan een Duitser uit ons reisgezelschap. Het was wel een leuke excursie, maar ik weet niet of ik het anderen zou aanraden….zo bijzonder was het nou ook weer niet (ofja…ik zou er misschien geen hele dag meer voor uitrekken).


Woensdag 8 December 2010

We hadden het wel ’n beetje gehad met de excursies, dus zijn we vandaag op eigen houtje iets gaan doen. We zijn naar Yangshou gegaan en hebben daar ’n fiets gehuurd. Toen zijn op per fiets op zoek gegaan naar een ander dorpje, maar uiteindelijk hadden we ergens ’n afslag gemist en waren we inmiddels al veel te ver. Hmmm……bij het volgende dorpje hebben we dus ’n bamboeboot naar het ene dorpje, genaamd Fuli, gepakt. Dit had nog heel wat voeten in aarde. We zaten met 6 man en 5 fietsen op zo’n bamboeboot en we werden er in ’n weiland uitgegooid. Echt ’n weiland, tussen de koeien en stieren……we geloofden het zelf bijna niet!

Voorzichtig zijn we naar het ‘vasteland’ van het eiland gegaan, hebben er even rondgelopen en geluncht, maar veel tijd hadden we niet want de zon zou al bijna ondergaan en onze fietsen hadden geen verlichting. Per veer gingen we terug naar de overkant. Het veer zal vol met schoolkinderen…..die ons allemaal als aliens aankeken. De terugtocht per fiets was veel korter aangezien we echt te ver hadden gefietst op de heenweg. In Yangshou hebben we nog wat gegeten en daarna zijn we weer teruggegaan naar Guilin. We hadden echt perfect weer de hele dag, leuke fietstocht gemaakt (al had ik wel pijn aan m’n kont van de hobbelige weg), lekker gegeten….echt ideaal!

Donderdag 9 December 2010

Na uitgecheckt te hebben, hebben Geert en ik nog wat rondgelopen door de stad en hebben we aparte taferelen gezien op een echt Chinese markt (over hygiëne van vlees e.d. zullen we het maar niet hebben). Inmiddels waren we al gewend aan het feit dat iedereen ons van top tot teen bekeek en zelfs ons nastaarden tot we uit het zicht waren.

We zijn naar een of andere tuin/park geweest en hebben een grote rots beklommen (pffff….). Ook waren er grotten waarin allerlei altaren en Boeddhabeelden stonden, heel mooi. Daarna zijn we naar het Guilin Museum geweest. Ik heb al aardig wat slechte musea gezien, maar dit sloeg toch echt alles….waardeloos!!! Daarna was het tijd om terug te gaan naar het hostel om onze bagage op te halen en naar het vliegveld te gaan.

Na een levensgevaarlijke taxirit zijn we op Guilin Airport aangekomen, waar niets te doen was en hebben we gewacht totdat we naar Xi’an konden vertrekken. Twee uurtjes later waren we dus in Xi’an, waar we de bus hebben gepakt naar het centrum (als enige toeristen uiteraard). Ook al werden we voor gek verklaard dat we naar het hotel zouden lopen, hebben we dat toch gedaan. Het heeft enige moeite gekost om ’t uiteindelijk te vinden, maar uiteindelijk waren we dan toch aangekomen. Best sjiek hotel, maar vergeleken met het hotel in Guangzhou valt alles tegen…. We zijn die avond nog iets gaan drinken in café Habana, met live muziek. Terwijl we door de stad liepen kregen we meteen al ’n goede indruk van Xi’an. De mensen leken redelijk geciviliseerd en aardiger. We hadden dus zin om de volgende dag de stad te gaan verkennen.


Vrijdag 10 December 2010

Vandaag hebben we door de stad gewandeld en hebben we de belangrijkste bezienswaardigheden van de stad gezien. Eerst zijn we naar ’n moslimwijk gegaan, wat voor mij vrij uniek is, aangezien ik nog niet in ’n Chinese moslimwijk was geweest. Het eten rook hier echt lekker! Als ontbijt hadden we een heerlijk Turks brood gegeten….echt lekker. Dit wijkje beviel ons wel. Daarna zijn we naar de Drum Toren en de Bel Toren geweest, twee belangrijke punten in het hard van Xi’an. De rest van de dag hebben we gewoon nog wat rondgelopen en verschillende wijken bekeken.


Zaterdag 11 December 2010

Vandaag zouden we de attractie gaan bekijken waarvoor we naar Xi’an zijn gekomen: het terracotta leger. Dit leger is door een heerser eeuwen geleden gebouwd om hem te vergezellen in zijn graf. Duizenden levensgrote beelden, maar ieder beeld was uniek, geen beeld was hetzelfde.

n 1974 is dit leger en tombes ontdekt en tot op heden zijn ze bezig met het ontdekken van deze grote archeologische vondst. Erg indrukwekkend.

Wel heel toeristisch, al waren er voornamelijk Chinese toeristen (overal eigenlijk). Daarna meende ik nog naar een of andere tombe te gaan in de buurt van het terracotta leger, maar schijnbaar had ik niet goed gelezen want er was helemaal niets te zien dan ’n tuin met veel bomen en de tombe kon je niet eens in. Stom, stom, volgende keer beter lezen. Daarna zijn Geert en ik teruggekeerd naar Xi’an en hebben we nog ’n rondje door de stad gemaakt. ’s Avonds zijn we in het hotel gaan dineren en hebben we daar nog wat gedronken onder het genot van ’n live pianospel van ’n te lelijke krijtwitte vrouw.

Zondag 12 December 2010

Eerst zijn we uitgebreid gaan ontbijten in het hotel. Het kostte wel wat, maar dat had je ook écht wat. Heeeeeerlijk zo’n hotelontbijt, kan ik echt van genieten! Daarna moesten we inpakken, want vandaag gingen we alweer naar huis. Zo snel kan ’n week voorbij vliegen. Overdag hebben we nog ’n beetje rondgelopen, maar daarna zijn we gewoon bij de Starbucks onze tijd gaan uitzitten, we waren moe van de hele reis en we moesten nog wel even.

De vlucht naar huis ging prima, ondanks dat het een crappy vliegtuig was (sommige delen waren met tape aan elkaar geplakt????). Dit keer vlogen we naar Shenzhen en moesten we dus nog even reizen totdat we in Hong Kong zouden zijn. De vorige keer heb ik de taxi naar het treinstation genomen en toen met de metro naar Hong Kong. Dit keer zijn we rechtstreeks met de bus naar Hong Kong gegaan. Ideaal, we moesten alleen wel uit de bus door de douane, beetje gedoe, maar uiteindelijk waren we binnen 2 uur terug in Hong Kong. Op naar ons hotel in Wan Chai! Het hotel was prima, niet heel bijzonder, maar wat waren we moe! Ik was wel heel blij om weer in Hong Kong te zijn, het voelt toch echt als thuis, is fijn schoon en de mensen zijn hier lekker westers. Al met al hadden we wel ’n geweldige reis gehad!

Maandag 13 December 2010


De laatste dagen van Geert waren al aangebroken en er stonden nog ’n paar activiteiten op het programma. Geen tijd voor rust dus, dus zijn we vandaag naar Lantau Island laten zien. Met de ferry zijn we naar Lantau Island gegaan en per bus naar Tai O. De busreis viel vooral Geert zwaar, het was een nogal hobbelige weg, berg op en af. Tai O is dat vissersdorpje waar ik in september ook ben geweest. Blijft leuk! Daarna heb ik Geert meegenomen naar de Grote Boeddha en de bijbehorende tempels. Ook al was dit de derde keer dat ik er was, het blijft leuk. Daarna zijn we per kabelbaan naar de andere kant van het eiland gegaan en hebben we nog geshopt in het outletcentrum.


’s Avonds zijn we eerst naar mijn kamer gegaan en daarna heb ik Geert nog Wan Chai laten zien, dit is namelijk de meest rosse buurt van Hong Kong. In vergelijking met Amsterdam stelt het niets voor, maar toch. Ook zijn er veel leuke barretjes en hebben we dus nog ’n glaasje wijn genuttigd.


Dinsdag 14 December 2010

Vandaag zijn we naar het consulaat geweest om ’n paar spullen terug te brengen die ik geleend had voor de study abroad fair. Daarna zijn we naar Mong Kok gegaan (op Kowloon) om Geert de Ladies Market te laten zien. Later zijn we naar Causeway Bay gegaan en hebben we daar ook wat gegeten. ’s Avonds zijn we gaan stappen. Ook al was het eigenlijk een Ladies Night, gelukkig mocht Geert mee.

We zijn eerst naar een bar in ’n winkelcentrum geweest, best apart om door ’n verlaten winkelcentrum te lopen na openingstijd, en later hebben we de taxi naar LKF gepakt om eerst naar Club Pie te gaan (welke verlaten was, maar het uitzicht van die club is wel gaaf om even te zien) en vervolgens naar Club Beijing waar we de avond doorgebracht hadden. Dames hoefden geen entree en drank te betalen, ideaal. Geert had aardig wat sjans van de Aziaten, zoals verwacht. We hadden ons goed geamuseerd!

Woensdag 15 December 2010

We moesten wederom uitchecken en alles opruimen (we hadden er echt ’n rotzooi van gemaakt), maar ik moet toegeven dat ’t wat langzamer ging en dat ik me niet heel lekker voelde. Het nadeel van die gratis drank is dat je goedkope troep te drinken krijgt en die niet altijd goed valt. Maarja….we moesten toch echt voor 12u uitchecken. Na uitgecheckt te hebben zijn we naar mijn kamer gegaan om alle spullen te droppen en vanuit daar iets te gaan doen. Veel puf om iets te doen hadden we niet, waren best moe en niet echt fit, dus eerst hebben we de bus gepakt en zijn we naar de Western Market gegaan. Dit is een heel oud, groot Brits gebouw, waarin zich allemaal winkeltjes bevinden. We wisten niet echt wat we vandaag moesten gaan doen, want het regende namelijk. Dus zijn we naar de bioscoop gegaan. Naar Narnia in 3D. Ik had deel 1 niet gezien, dus volgde het af en toe niet, maar het was wel een oké film. Er zaten 5 man in de bios, altijd leuk daar in Cyberport. Het is daar zo angstvallig stil….niet normaal. We hebben ook een rondje door het lege winkelcentrum gelopen, dat nog groter bleek te zijn dan ik verwachtten. Niet normaal…..zonde van ’t geld, er komen echt geen klanten. Eenmaal terug op mijn kamer hebben we pizza besteld en zijn we rond half 9 naar de bushalte gegaan richting het vliegveld. We waren op tijd op ’t vliegveld en hebben nog even wat gedronken. Toen was toch echt het moment van afscheid nemen daar….leuk is anders, maar gelukkig zie ik Geert over 2 weken weer...dan mag ik de lange reis gaan maken. Het weer was écht slecht geworden, het stormde volgens mij en ik had ’t ijskoud…..dit had ik niet verwacht van Hong Kong! Ik was echt supermoe…dus heb niet veel meer gedaan, het was ook al laat. Eerst maar eens slapen

Donderdag 16 December 2010


Vandaag heb ik mijn grote was gedaan….dat was nog ’n hele klus. Daarna ben ik al m’n emails gaan controleren/reageren, want ik liep ’n beetje achter. Ook ben ik naar de uni geweest en heb ik onder het genot van ’n koffie m’n weblog half getypt en gesocialized met alle bekenden die ik toevallig tegenkwam. Daarna nog ’n koffie met Frouke gedronken en toen zijn we samen naar huis gegaan, het faculteitskantoor was eerder gesloten dan gepland, dus ik moest morgen nog maar terugkomen. Ochja, ik heb toch niet veel bijzonders meer op de planning. Het is vandaag echt waterkoud, m’n winterjas komt dus goed van pas. Nee….nu Hong Kong ingaan, daar pas ik even voor. Even een dag alles bijwerken, niets doen en m’n kamer al half uitmesten voor m’n vertrek naar huis…..veel kan er weggegooid worden (literatuur e.d.). Zonde….maar het is echt te zwaar allemaal om mee te nemen. Gelukkig heeft Geert aardig wat spullen voor mij kunnen meenemen, als het goed is moet ik nu alles wel meekrijgen. We zullen het zien over anderhalve week!!

En dan nu op reis!

Halliehallo!

Hier dan eindelijk weer een verslag van mij! Het is lang geleden dat ik iets van me heb laten horen, maar in de tussentijd heb ik ook niet zoveel spannende dingen gedaan. Zoals al eerder aangegeven stond November geheel in het teken van studeren….en dat heb ik dus ook gedaan! Ik heb me suf geresearched, getypt en nagelezen op 3 verslagen, 1 take-home exam en 1 Chinees examen. Het Chinees examen bestond uit een schriftelijk en ’n mondeling examen, maar het was goed te doen: ruim gehaald dus! Ook heb ik intussen geleerd om Chinese karakters op de computer te typen, wel cool!

Mijn verslagen kostten wel veel werk, ik heb ongelogen nog wel es om half 2 ’s nachts in de bieb gezeten en of ik uiteindelijk blij ben met het resultaat weet ik niet...maarja. Ik heb vandaag alles ingeleverd, dus nu kan ik er niets meer aan veranderen.

Wel ben ik 2 weken geleden naar ‘carnival’ geweest in LKF. Helaas geen carnavals zoals wij ’t kennen ,maar meer ’n rommelmarkt waar ook veel eten te krijgen was. Verder liep er ’n sambaband door de straten, maar dat vond ik niet echt bijzonder. Wel fijn om tussen al ’t leren door er even uit te zijn.

Ook is Hannah (een brits meisje) 21 geworden en hield zij haar verjaardag. Ze vierde dit op ’n boot en we hebben ’n hele avond door de haven gevaren. Echt vet, Hong Kong is ’n mooie stad om te zien, vooral omdat er ook zoveel natuur en heuvels etc zijn. Bijna alle gebouwen zijn wel verlicht, dus er is ook altijd wel wat te zien. Buiten dat de boot af en toe heeeeeel erg wiebelde, was het wel echt gezellig! De punch smaakte goed!

Ik ben nog wel ’n keertje naar de bios geweest en nog wel ’s gaan uiteten, maar over ’t algemeen heb ik dus ’n mager sociaal leven gehad. Nu is het zo dat dit bij de meeste mensen wel ’t geval is, dus ik ben niet de enige. Uiteraard heb ik wel nog lol gehad met m’n kamergenootje en Frouke en haar kamergenootjes.

Ook heb ik ’n sinterklaaspakket ontvangen uit Maasbracht….echt leuk!! Aan pepernoten dus geen gebrek dit jaar!


Ik heb dus hard moeten werken en nog ’n tandje harder dan de meesten mensen hier, omdat ik m’n papers extra vroeg moest afhebben aangezien Geert nu hier is! Dus ik had wel ’n leuk doel om naartoe te werken. Gisteren heb ik ‘m van ’t vliegveld gehaald en hebben we samen Pakjesavond gevierd en ik moet zeggen dat we nogal wat uit te pakken hadden! Alle Sinterklazen….bedankt !!! Erg leuk dat Sinterklaas ook aan me denkt als ik zover weg ben!


Geert en ik hebben door de stad geslenterd, zijn naar de Peak geweest, naar mijn Universiteit, Temple street Market, best veel dus. Mijn voetjes doen er nog pijn van!


De tijd vliegt voorbij en Geert loopt ’n dag achter….maar we gaan toch echt morgen op reis! Morgen begint Expeditie China, met als beginpunt Guangzhou. Hier blijven we maar even, want eigenlijk gaan we hier alleen naartoe omdat we zondagochtend vanuit daar naar Guilin vliegen. Nu hebben we de reisboeken doorgespit en blijkt er toch ’t een en ander in Guangzhou te doen zijn, dus vertrekken we redelijk op tijd. Het einde van de dag brengen we in ieder geval door in ’n poepsjiek Crown Plaza Hotel, met zwembad en al….heb er zin in!


Van zondag tot donderdag zijn we in Guilin en daarna gaan we van donderdagavond tot zondag naar Xi’an. De weersvoorspelling is niet al te goed en qua temperatuur zal het wel even wennen zijn. Vandaag was het 20+ graden Celsius, maar vooral in Xi ‘an zal ’t fris zijn (rondom vriespunt). Ook voorspellen ze regen, dus dat zou minder ideaal zijn, maarja, we wachten het gewoon af. Ik heb vandaag ’n paraplu van de universiteit gekocht, dus het gaat helemaal goed komen!


Dit keer dus ’n kort verslag, ik had m’n agenda niet bij de hand en kon het me niet zo goed herinneren wat ik allemaal gedaan heb. De volgende keer heb ik weer ’n reisverslag en de keer daarna nog eentje…want voor kerstmis ga ik naar Thailand!!! Een klein weekje maar, maarja, beter dan niets! Jullie horen nog van me!

Geen nieuws is goed nieuws!

Zondag 31 Oktober 2010

Na mijn terugkomst van Beijing en Shanghai, heeft eigenlijk alles in het teken gestaan van studeren. Komende twee dagen zou er een korte pauze ingelast worden, aangezien Michelle (vriendin van middelbare school) naar Hong Kong kwam. Zondagavond ben ik haar gaan ophalen bij het vliegveld, en ik bedacht me dat ik over ’n maandje hier weer zou zijn, maar dan om Geert op te halen……dat betekende ook dat niet snel daarna ik zelf naar het vliegveld zou gaan, maar dan om afscheid te nemen van Hong Kong….bohh, wat gaat de tijd snel! Is echt niet grappig.

Aangezien Michelle’s moeder door familieomstandigheden niet was meegekomen naar Hong Kong, ben ik bij Michelle in ’t hotel blijven slapen. We hadden ’n hotel in Mong Kok, dus op Kowloon. Maar goed dat ik geen koffer bij me had, want de kamers waren werkelijk piepklein! Ik moets over Michelle’s bed klimmen om op mijn bed te komen. Het was al laat toen we uiteindelijk in het hotel aangekomen waren, maar omdat Michelle maar 2 dagen hier zou zijn, hebben we toch nog ’n rondje gelopen rondom Nathan Road.

Maandag 1 November 2010

Ik had al mijn lessen en verplichtingen opzij gezet en dus gingen we na een stevig ontbijt richting de MTR om naar Lantau Island te gaan. Hier zijn we met de kabelbaan naar de grote boeddha gegaan en naar de naastgelegen tempel. Dit moest Michelle een beetje een idee geven van het religieuze gedeelte hier in Hong Kong, maar ook van de grote oppervlaktes natuur dat Hong Kong rijk is.

Daarna zijn we naar de Ladies Market in Mong Kok gegaan, want dit leek Michelle toch wel geweldig. Ze was op zoek naar een neptas en die hebben we uiteindelijk ook gevonden in een of ander obscuur gebouw. Veel tijd hadden we niet, want we wilden voor zonsondergang bij de Peak zijn, dit was wel ’n eindje reizen, ook omdat we met de tram omhoog moesten, maar we hadden het gered. Het blijft ’n prachtig uitzicht! Boven op de top hebben we wat gegeten en gewacht totdat het donker was, om de stad ook na zonsondergang te zien en alle lichtjes aan zijn. Op zo’n momenten besef ik pas goed hoe uniek het is dat ik in zo’n grote wereldstad is.

De dag was nog niet om, want we gingen naar de Avenue of Stars om daar naar de Symphony of LIghts te gaan kijken. Voor mij was het nieuwe er wel vanaf, maar ik vond het leuk om te zien dat Michelle het wel echt leuk vond. Om de dag af te sluiten zijn we bij skybar Felix van de Peninsula iets gaan drinken.

Een cocktail kost er misschien wel wat meer….maar het is zooo de moeite waard! Het uitzicht en de atmosfeer is gewoon geweldig. En zelfs de lift naar boven (en beneden) is uniek, waarschijnlijk de mooiste lift waar ik ooit in heb gestaan.

Ik ben daarna weer teruggegaan richting Pokfulam, aangezien ik morgenvroeg wel naar golf wilde. Lekker terug naar mijn eigen bedje.


Toen ik thuis aankwam werden net de boodschappen geleverd die we besteld hadden, wat een service! Dat scheelt mij een heel gesleep, reken maar dat ik nog vaker boodschappen ga bestellen!


Dinsdag 2 November 2010


Na m’n wekelijkse golfles ben ik ’s middags richting Central gegaan om daar met Michelle rond te lopen. Ik heb haar Lan Kwai Fong (LKF) laten zien, het beroemde uitgaansgebied van Hong Kong. Verder hebben we gewoon wat rondgelopen, even bij de Starbucks gezeten en hebben we wat gegeten. Het eten van noedelsoep met chopsticks was niet makkelijk, maar ja…dat hoort erbij.


Daarna was het tijd om afscheid te nemen, Michelle moest terug naar hotel om langzaam naar het vliegveld te gaan en ik had les, dus moest ik ook terug naar de uni.


Het was weer tijd voor Trade Law, bijzonder was het niet, maar het is wel ’n les waar ik echt m’n best moet doen. De professor kent namelijk iedereen bij naam en stelt ook tussendoor vragen. Braaf als ik ben had ik alles gelezen en wist ik dus wel waar het over ging. Stiekem is een les ook leuker als je oplet en dan gaan die 3 (!!!) uur iets sneller voorbij.


De rest van de dagen ga ik niet een voor een beschrijven, simpelweg vanwege het feit dat ik niet veel bijzonders heb gedaan. Óf ik ben op de universiteit omdat ik les heb, óf ik zit thuis of in de medische bibliotheek te studeren. Mijn leven is op het moment een beetje saai. Het is echt zonde dat ik zoveel moet binnen zitten, terwijl het nog best wel lekker weer is en er zoveel te doen is in en rondom Hong Kong. Maarja, ik zal toch m’n studiepunten moeten halen! Tussendoor probeer ik ook nog te stolliciteren voor stages en ook dit kost veel tijd.


Wel ben ik afgelopen zaterdag, 6 november, voor het eerst in mijn leven naar het ballet geweest. Samen met Frouke, Sophie, Elaine, Hannah, Kath en Lotta zijn we naar Doornroosje geweest. Er was live muziek aanwezig, namelijk het Hong Kong Symfonietta (wat het verschil is weet ik ook niet). Het was zeker een mooie ervaring, ze dansten echt geweldig! Ook was er een mooi decors en de kostuums zagen er ook geweldig uit….dus het hele plaatje was compleet. Misschien dat we in december naar nog een ballet gaan, ligt er een beetje aan hoeveel tijd we hebben.


Na het ballet wilden we weer naar Sushi #1 gaan, waar je na 22.00u korting krijgt. Helaas was de rij te lang, dus zijn we ergens anders sushi gaan eten. Het blijft lekker! Daarna zijn we nog naar LKF gegaan, maar uiteindelijk zijn Frouke en ik naar huis gegaan, ik was té nuchter in verhouding tot de rest en ik voelde de druk van mijn verslagen ook écht. Ik had dus liever dat ik morgen een productieve dag zou hebben. Dus taxi in….en naar bed!

De ene week was alweer afgelopen, een nieuwe week alweer begonnen, maar mijn hoofdactiviteit blijft hetzelfde: verslagen schrijven. Het enige benoemenswaardige dat ik gedaan heb is dat ik op visite ben geweest bij mijn buddy Ophelia. Ze had me uitgenodigd om bij haar thuis te komen eten. Echt leuk! Ophelia woont in Jordan, op Kowloon dus en ze mooie echt in 'n mooie residence. Uiteraard in 'n torenhoog gebouw, op de 31e verdieping. Het gebouw ziet eruit als een deftig hotel, alles shiny en beetje kitch. Maar het leek erop dat mijn buddy een 'rijke' chinees was. Nadat een Filippo ons de deur had opengemaakt, liet Ophelia me haar kamer zien. Haar ouders waren echt superaardig, was zelfs grappig hoe ze naar me toe kwamen gerend om me te begroeten. Haar moeder schrok een beetje van me: 'aaaah....you're so tall!!'. We hebben vanalles besproken: reizen, universiteit, Nederland....en over een Cantonese soap over de Sino-Japanse oorlog die op de televisie speelde. Het eten was lekker! We zaten aan een ronde tafel, waarop een draaiplateau stond. Ze hadden vershillende soorten vlees en groenten en uiteraard een kommetje rijst. Het was wel leuk om te zien hoe de 'gewone' mensen leven.

Ze eten dus eigenlijk alles vanuit dat kommetje rijst en gooien de rest van het eten steeds bovenop de rijst. Ik heb echt superveel gegeten, want na het gerecht werd er een pompoensoepje in je kommetje gegoten en kreeg je dus soep (achteraf ja) én daarna nog eens thee en een stuk peer én chocolaatjes. Bohh! Ophelia en ik hebben nog even op haar kamer gezeten, want zij had een geweldig uitzicht over verschillende sportvelden en over Kowloon én Hong Kong Island. Niet de minste locatie dus!

Daarna zijn Ophelia en ik nog even gaan rondlopen, want zij wilde mij laten zien waar zij altijd met vrienden naartoe gaat om een toetje te eten. We hebben dus zo'n zelfde soort toetje als tijdens het Mid-Autumndinner gehad, met nog een andere variant erbij. Achteraf was ik wel misselijk van wat ik allemaal gegeten had, maarja, ik wil natuurlijk alles uitproberen. Het ziet er niet altijd lekker uit, maar vaak is het verassend lekker. Vooral de gemberthee vond ik echt geweldig! In Nederland ga ik dit eens proberen te maken, het schijnt vooral goed te zijn voor als het koud is en als je keelpijn of hoofdpijn hebt.....maar ik vond het gewoon lekker :-).

Gisteren was het 11-11, een belangrijke dag voor de carnavalisten. Ik heb het geprobeerd te volgen via L1, maar de verbinding was werkelijk te slecht. Beppie stotterde ineens wel heeeeeeeeel veel. Ik mistte het wel, had me leuk geleken om er ook bij te zijn, maar ik kan me herinneren dat ik er in Finland meer problemen mee had. Eigenlijk heeft het gewoon mijn zin in carnaval aangewakkerd, dus de vraag ‘wat zal ik dit jaar eens aandoen’ heeft zo’n beetje de hele dag door mijn hoofd gespookt.


Terwijl veel mensen dus aan het feesten waren, heb ik aan mijn verslagen gewerkt en heb ik een verslag ‘af’. Niet dat ik er tevreden mee ben, maar het zij zo. Over een tijdje lees ik het nog wel eens door en wellicht dat ik dan nieuwe inzichten krijg, maar voorlopig ga ik me op iets anders storten. Ik hoop gewoon dat ik uiteindelijk al mijn studiepunten binnenhaal, anders zou ik echt balen!

Komende weken staan blijven dus in het teken staan van studeren, want aan het eind van de maand moet alles af zijn en dan heb ik ook nog eens een Chinees examen (waarvoor ik dus alle karakters en zinnen moet herhalen) en ik heb een take-home examen. Ook ben ik stiekem met Frouke al aan het kijken voor een reis in december, dus het gaat nog een drukke maand worden! Intussen zijn mijn squashlessen al afgelopen en komende week heb ik mijn laatste golfles. Langzaam komt dus alles ten eind, terwijl ik pas over 1,5 maand naar huis kom. Het feit dat ik in december bijna niet in HK ben, maakt me wel een beetje somber, want ik besef dat ik nu al ’n beetje ‘afscheid’ moet nemen van de stad en zoveel mogelijk moet gaan doen. Die combinatie tussen mijn studiedruk en het sociale leven is dus een beetje lastig…..ik hoop gewoon dat ik uiteindelijk alles afkrijg en ook mijn studiepunten krijg, zodat ik niet achteraf spijt heb van mijn beslissing om me op m’n studie te richten ipv erop uit te gaan.